Hartfalen.Als ze erover praten, bedoelen mensen meestal veranderingen die verband houden met een verminderde werking van de linker hartkamer. En pas enige tijd geleden raakten wetenschappers geïnteresseerd in het werk van de rechterventrikel. Studies hebben een significant verschil aangetoond in de werking van het linker- en rechterhart. Er is sprake van een rechterventrikelfalen als gevolg van een schending van de kleine cirkel van bloedcirculatie als gevolg van een myocardstoornis. Daarom wordt het soms een longhart genoemd.
Oorzaken van rechterventrikelfalen
Hartfalen kan chronisch of acuut, secundair of primair zijn. Op basis van het type ziekte identificeren experts verschillende redenen voor het voorkomen ervan.
Acuut rechterventrikelfalen(we zullen de symptomen hieronder bekijken) kunnen zich ontwikkelen met: breuk van het interventriculaire septum; massale trombo-embolie van de longslagader; myocarditis; een ernstige aanval van bronchiale astma; hartinfarct van de rechterkamer; totale acute longontsteking.
Etiologie van chronisch rechterventrikelfalen:
- Met constructieve pericarditis en aangeboren hartafwijkingen, die ontstaan door overbelasting van de rechterventrikel (schade aan de aortaklep; triscupide klepinsufficiëntie).
- Pathologieën van het ademhalingssysteem (bronchiëctasie; sarcoïdose; emfyseem; bronchitis; astma).
- Ernstig overgewicht met een verminderd bewegingsbereik van het middenrif.
- Overtreding van de pulmonale bloedsomloop (vasculitis; trombo-embolie; pulmonale hypertensie), externe compressie (aorta-aneurysma, tumor).
- Beperkte mobiliteit van de borstkas, die wordt veroorzaakt door ziekten van het neuromusculaire systeem (auto-immuunziekten; poliomyelitis), wervelkolom (spondylitis ankylopoetica, scoliose).
Ook rechterventrikelfalen kunnen datopnieuw aansluiten van linkerventrikelfalen na het resultaat van ernstige pulmonale circulatiestoornis was een toename van de druk in de vaten van de longslagader en het optreden van overbelasting van de rechter secties.
symptomatologie
Acuut rechterventrikelfalen veroorzaakt pulmonale hypertensie, wat resulteert in een afname van de hoeveelheid bloed die door de linkerventrikel wordt uitgestoten.
De patiënt ontwikkelt, snel toenemend, het volgendesymptomen: de temperatuur van de huid daalt (acrocyanose); hartslag neemt toe; halsaderen pulseren en zwellen op; er is een gevoel van kortademigheid en kortademigheid; longoedeem als gevolg van verhoogde capillaire permeabiliteit. Chronisch rechterventrikelfalen manifesteert zich op een iets andere manier.
Verder verschijnen tekenen van stagnatie van bloed in de systemische circulatie:
- oligurie, verminderde bloedtoevoer naar de nieren;
- pijn in het rechter hypochondrium als gevolg van de spanning van de capsule, vergrote lever;
- ophoping van vocht in de borstkas en buikholte (hydrothorax en ascites);
- oedeem van de onderste ledematen en binnenkort - de voorste buikwand.
De ontwikkeling van psychische stoornissen, die een verminderde uitstroom uit de aderen van de hersenen, hypertensie en gastritis veroorzaken, zal heel natuurlijk zijn.
Hoe wordt rechter ventrikelfalen gedetecteerd?
diagnose
Bepaal rechterventrikelfalenhet is niet alleen mogelijk, dit kan door een specialist worden gedaan na een volledige diagnose. In dit geval zijn klinische onderzoeken zoals röntgenfoto van de borst, MRI, echografie, ECG geïndiceerd. Vereiste laboratoriumtests - urineonderzoek, biochemische en algemene bloedonderzoeken.
Als een persoon een acuut rechterventrikel heeftmislukking, dan kan tijdens het ECG een sterke overbelasting van de rechter hartafdeling worden waargenomen, echografie detecteert verschillende neoplasma's en veranderingen in het myocardiale gebied. MRI wordt uitgevoerd als het klinische beeld niet duidelijk is.
Wat zal het bloed laten zien?
Bij een algemene bloedtest kunt u het nummer zienleukocyten, en bijgevolg de mate van progressie van het ontstekingsproces. Een biochemische bloedtest toont de aanwezigheid aan van een mogelijke bedreiging voor de gezondheid en de toestand van hormonale niveaus. Nadat de resultaten van alle onderzoeken en analyses in handen zijn van een specialist, is het na bestudering van de klachten van de patiënt en het uitvoeren van een tweede onderzoek mogelijk om een juiste diagnose te stellen en een adequate behandelmethode voor te schrijven. Als u problemen ondervindt bij het stellen van een diagnose, is een MRI en röntgenfoto vereist.
Rechter ventrikelfalen zijn behoorlijk gevaarlijk.
Ziektepreventie
Natuurlijk zijn er momenten waarop het onmogelijk isvermijd hartaandoeningen, vooral als het gaat om genetische aanleg. Maar dit betekent niet dat het betreden van een risicogroep iemand bevrijdt van preventie. Gewoonlijk treedt hartfalen in de rechterventrikel op tegen de achtergrond van een onderliggende ziekte, waardoor het de taak is om de tijdige preventie van recidieven van het pathologische chronische proces te voorkomen en het stadium van remissie gedurende lange tijd te handhaven.
Preventieve maatregelen zijn vereistgoede voeding, een actieve levensstijl, emotionele rust, een regelmatige medicamenteuze behandeling, gewichtsbeheersing en cardio-belasting. In het geval van medicamenteuze behandeling is het gebruik van onbekende geneesmiddelen gecontra-indiceerd zonder voorafgaand overleg met de behandelende arts.
Therapie voor rechterventrikelfalen
Bij de behandeling van pulmonale hartaandoeningen is gericht opeliminatie van de onderliggende ziekte en vermindering van de manifestatie van hartspierfalen (symptomatische behandeling). Acuut rechterventrikelfalen vereist onmiddellijke eliminatie van de oorzaak van het optreden:
- Status asthmaticus vereist hoge doses glucocorticosteroïden.
- Chirurgische verwijdering of ontbinding van een bloedstolsel in de longslagader is vereist voor PE.
- Spanningspneumothorax vereist drainage van de pleuraholten ter hoogte van de tweede intercostale ruimte.
- Pulmonale hypertensie wordt verminderd met ganglionblokkers en aminofylline.
- Longontsteking vereist een breed spectrum aan antibiotica.
- Een hartaanval vereist herstel van de bloedstroom in de kransslagaders.
- De staat van shock wordt behandeld met intraveneuze vloeistoffen en sympathicomimetica.
Chronisch falen behandeling
Chronisch rechterventrikel hartmislukking wordt behandeld met iets andere methoden. Om stagnatie van bloed in de systemische circulatie te verminderen, wordt vaak diuretische therapie voorgeschreven. Bij een aangeboren hartafwijking is vaak een operatie nodig, inclusief hart- / longtransplantatie of harttransplantatie. Om de druk in de longslagader te verminderen, kunt u gebruiken:
- Om de totale perifere vaatweerstand te verminderen, de aderen en slagaders te ontspannen, worden alfa1-blokkers gebruikt.
- Calciumantagonisten ("Diltiazem", "Nifedipine"), die de gladde spieren van de bloedvaten in de longcirculatie ontspannen, maken het myocardium beter bestand tegen zuurstoftekort.
- Een afname van de hoeveelheid bloed in een kleine cirkel en een afname van de veneuze terugkeer naar het rechter atrium veroorzaken nitraten (isosorbidedinitraat).
- Longweerstand, volumecirculerend bloed, post- en preload op de rechterventrikel wordt veroorzaakt door ACE-remmers ("Enalapril", "Kapoten"), die werken op het renine-angiotensine-aldostenische systeem.
Wat te doen bij complicaties?
In het geval van complicatie van rechterventrikelfalen in chronische vorm door atriale fibrillatie, is de benoeming van een hartglycoside, digoxine, volkomen gerechtvaardigd.
De kans op een positief effect van therapiede ziekte hangt af van de mate van schade aan zieke organen en de daarmee gepaard gaande pathologie. De meest ernstige therapie bij patiënten met primaire pulmonale hypertensie en herhaalde trombo-embolie. Wanneer een patiënt chronische decompensatie van rechterventrikelfalen heeft, is zijn levensverwachting niet meer dan drie tot vijf jaar.
Geïsoleerde storing
Meer recentelijk zijn onderzoekers geïnteresseerd ingeïsoleerd rechterventrikelfalen, dat mogelijk werd na de opkomst van nieuwe methoden om het werk van het hart te bestuderen. Wetenschappers hebben ontdekt dat longziekten de oorzaak kunnen zijn, evenals disfunctie van de bloedvaten van de longcirculatie en het rechterventrikel. Geconcludeerd kan worden dat bij patiënten met longaandoeningen in elk geval hartfalen wordt gevormd, wat als een verkregen complicatie kan worden beschouwd. Primair rechterventrikelfalen is uiterst zeldzaam. Meestal wordt het geassocieerd met aangeboren afwijkingen.
We hebben zoiets als rechterventrikelfalen overwogen. De behandeling wordt in detail beschreven.
