Het menselijk lichaam bestaat, net als alle levende wezens, uitonafhankelijke structurele en functionele eenheden - cellen. Ze worden op hun beurt door gemeenschappelijke kenmerken (oorsprong, morfologie, functies) gecombineerd tot weefsels, waaruit al onze organen, bloedvaten, bloed en lymfe zijn opgebouwd.
Een speciaal onderdeel hiervan is het epitheel, omdat hetoverheerst in het lichaam en voert integumentaire en secretoire functies uit. Dus op basis daarvan worden de huid en sereuze membranen gebouwd, het vormt de structuur van alle klieren van interne en externe afscheiding. En nog belangrijker, het bekleedt alle inwendige organen en bloedvaten (plaveiselepitheel). Dat wil zeggen, het is op de een of andere manier de grens tussen het lichaam en de externe omgeving. Dit weefsel is opgebouwd uit epitheelcellen, die stevig met elkaar zijn verbonden met behulp van verschillende methoden van intercellulaire contacten: banden van adhesie en sluiting, evenals speciale vingervormige uitsteeksels van het membraan - interdigitatie. Ze worden ook bij elkaar gehouden door de zogenaamde. een cementachtige substantie die een grote hoeveelheid hyaluronzuur bevat. Zo worden hele lagen gevormd, die meestal aan het basismembraan zijn bevestigd, en hun voeding wordt geleverd door een nog meer onderliggend los vezelig bindweefsel met vaten en zenuwen. Alle ionen en energiesubstraten komen in de epitheelcellen door diffusie door dunwandige capillairen.
Classificatie en functies
Volgens de morfologie en structurele kenmerken is het gebruikelijk om onderscheid te maken tussen plat, kubisch, cilindrisch, meerlagig, trilhaar (trilhaar) en glandulair epitheel.
Alle subtypen, behalve de laatste,vormen een algemene groep van het integumentaire type, omdat ze de omgeving van het lichaam van de omgeving afbakenen en de uitwisseling van stoffen tussen hen uitvoeren door absorptie en uitscheiding. Ook beschermt het epitheel, inclusief plat, alle onderliggende lagen tegen verschillende beschadigingen: mechanisch, chemisch, fysisch, enz. In dit opzicht heeft het het hoogste regeneratieve vermogen in vergelijking met andere weefsels van het lichaam. Het is vooral belangrijk voor de huid en de luchtwegen, omdat ze in direct contact staan met de externe omgeving. Ook bekleedt het platte en glandulaire epitheel de organen van het maagdarmkanaal en het urogenitale systeem, en beschermt het tegen adhesie en de introductie van pathogene bacteriën, evenals gifstoffen en toxines.
Rol bij diagnose
Omdat cellen dus voortdurend worden vernieuwdDe overledenen exfoliëren en worden weggevoerd door de urinestraal of worden opgenomen door macrofagen in het bloed. In dit opzicht is het epitheel vlak, waarvan de norm in de algemene analyse van urine 1-2 is in het gezichtsveld van de microscoop, heeft het enige diagnostische waarde. Bovendien, als het bij mannen zelden wordt bepaald, dan is het bij vrouwen bijna altijd. De reden ligt in de verschillende structuur van de uitscheidingskanalen: bij het sterkere geslacht komt het platte epitheel de urine alleen binnen vanuit het onderste derde deel van de urethra en in het zwakke - ook vanuit de vagina. In aanwezigheid van een ontsteking in de urinewegen kan de hoeveelheid ervan sterk toenemen, maar het overgangsepitheel, dat normaal gesproken afwezig is in de analyses, is van grotere diagnostische waarde.
