Weefsel is een verzameling cellen die verenigd zijnvergelijkbare structuur en functies, en intercellulaire substantie. Organen worden gevormd uit weefsels, die op hun beurt orgaansystemen vormen. De meeste meercellige organismen bestaan uit vele soorten weefsels.
verscheidenheid
De wetenschap van weefsel (histologie) onderscheidt vele soorten weefsels.
Soorten dierlijke weefsels:
- Verbinden;
- gespierd;
- nerveus;
- integumentair weefsel (epitheliaal);
Soorten plantenweefsels:
- educatief (meristeem);
- parenchym;
- integumentair weefsel;
- mechanisch;
- uitscheidingsmiddel;
- geleidend.
Elk type stof combineert verschillende soorten.
Soorten bindweefsel:
- dicht;
- los;
- reticulair;
- kraakbeenachtig;
- bot;
- vet;
- lymfe;
- bloed.
Soorten spierweefsel:
- glad;
- kruis gestreept;
- hart.
Soorten educatief weefsel:
- apicaal;
- lateraal;
- intercalary.
Soorten geleidend weefsel:
- xyleem;
- floëem.
Soorten mechanische stof:
- collenchym;
- sclerenchym.
We zullen dieper ingaan op de variëteiten, structuur en functies van het integumentair weefsel van dieren en planten.
Kenmerken van de structuur van het integumentair weefsel. algemene informatie
De structurele kenmerken van het integumentair weefsel zijn te wijten aan het doel ervan. Hoewel er veel soorten van dit type stof zijn, lijken ze allemaal op elkaar.
Het heeft altijd een groot aantal cellen en een paarintercellulaire substantie. Structurele deeltjes bevinden zich dicht bij elkaar. De structuur van het integumentair weefsel zorgt ook altijd voor een duidelijke oriëntatie van cellen in de ruimte. Deze laatste hebben een boven- en ondergedeelte en bevinden zich altijd met het bovenste gedeelte dichter bij het oppervlak van het orgel. Een ander kenmerk dat de structuur van het integumentair weefsel kenmerkt, is dat het goed wordt geregenereerd. Haar cellen leven niet lang. Ze kunnen snel delen, waardoor het weefsel voortdurend wordt vernieuwd.
Functies van integumentaire weefsels
Allereerst spelen ze een beschermende rol en scheiden ze de interne omgeving van het lichaam van de buitenwereld.
Ze vervullen ook metabolische en uitscheidingsfuncties. Vaak is het omhulselweefsel voorzien van poriën om dit te voorzien. De laatste hoofdfunctie is receptor.
Een van de soorten integumentair weefsel bij dieren - het glandulaire epitheel - vervult een secretoire functie.
Weefsels van planten bedekken
Er zijn drie soorten:
- primair;
- ondergeschikt;
- extra.
De primaire integumentaire weefsels in planten omvatten de epidermis en het exoderm. De eerste is op het oppervlak van bladeren en jonge stengels, en de tweede is op de wortel.
Het secundaire integumentaire weefsel is het periderm. Meer volwassen stengels zijn ermee bedekt.
Een extra integumentair weefsel is een korst of rhytide.
Epidermis: structuur en functie
De belangrijkste taak van dit type stof is om te voorziengewasbescherming tegen uitdroging. Het verscheen in organismen zodra ze aan land kwamen. Algen hebben nog geen epidermis, maar sporenplanten hebben die al.
Dit type integumentaire weefselcel heeft een verdikte buitenwand. Alle cellen passen strak op elkaar.
Bij hogere planten is het hele oppervlak van het weefsel bedekt met een cuticula - een laag cutin wax.
De structuur van het omhulselweefsel van planten zorgt voorde aanwezigheid van speciale poriën - huidmondjes. Ze zijn nodig voor water- en gasuitwisseling en temperatuurregeling. Het stomatale apparaat wordt gevormd door speciale cellen: twee achterliggende cellen en verschillende zijcellen. De bewakingscellen verschillen van anderen in het toegenomen aantal chloroplasten. Bovendien zijn hun muren ongelijkmatig verdikt. Een ander structureel kenmerk van wachtcellen is een groter aantal mitochondriën en leukoplasten met reservevoedingsstoffen.
De huidmondjes in hogere planten bevinden zich op de bladeren, meestal aan de onderkant, maar als de plant in het water levende is, aan de bovenkant.
Een ander kenmerk van de epidermis is de aanwezigheid van haren of trichomen. Ze kunnen uit één cel of uit meerdere cellen bestaan. De haren kunnen klierachtig zijn, net als die van brandnetels.
Periderm
Dit type integumentair weefsel is kenmerkend voor hogere planten met een stijve steel.
De peridermis bestaat uit drie lagen. Medium - phellogen - is de belangrijkste. Met de deling van de cellen wordt de buitenste laag geleidelijk gevormd - phellem (kurk) en de binnenste laag - phelloderm.
De belangrijkste functie van peridermis is om de plant te beschermenvan mechanische schade, van het binnendringen van ziekteverwekkers, evenals het zorgen voor een normale temperatuur. De laatste functie wordt vervuld door de buitenste laag - fella, omdat zijn cellen gevuld zijn met lucht.
Functies en structuur van de korst
Het bestaat uit dode phellogen-cellen. Extra integumentair weefsel bevindt zich buiten, rond het periderm.
De belangrijkste functie van de schil is om de plant te beschermen tegen mechanische schade en tegen plotselinge temperatuurschommelingen.
De cellen van dit weefsel kunnen zich niet delen.De cellen van andere weefsels binnenin delen zich. Geleidelijk aan wordt de korst uitgerekt, waardoor de diameter van de boomstam toeneemt. Dit weefsel heeft echter een vrij lage elasticiteit, aangezien de cellen zeer harde verhoornde membranen hebben. Als gevolg hiervan begint de korst al snel te barsten.
Weefsel bedekken in fauna
De soorten integumentair weefsel van dieren zijn veel diverser dan die van planten. Laten we ze in meer detail bekijken.
Afhankelijk van de structuur worden dergelijke typen onderscheidenintegumentaire weefsels bij dieren: monolaag en gestratificeerd epitheel. Volgens de vorm van de cellen is de eerste onderverdeeld in kubusvormig, plat en cilindrisch. Afhankelijk van de functies van het weefsel en enkele kenmerken van de structuur, wordt klierachtig, gevoelig, trilhaarepitheel onderscheiden.
Er is een andere classificatie van de epidermis - inafhankelijk van het weefsel waaruit het wordt gevormd tijdens de ontwikkeling van het embryo. Volgens dit principe kunnen epidermale, enterodermale, celonefrodermale, ependymogliale en angiodermale typen epitheel worden onderscheiden. De eerste wordt gevormd uit het ectoderm. Meestal is het meerlagig, maar het kan ook meerrijig zijn (pseudolaag).
Enterodermaal wordt gevormd uit endoderm, heteen laag. Het celonephrodermaal wordt gevormd uit het mesoderm. Dit type epitheel is enkellaags, het kan kubisch of plat zijn. Ependymoglial is een speciaal epitheel dat de hersenholte bekleedt. Het wordt gevormd uit de neurale buis van het embryo, is enkellaags, plat. Angiodermaal wordt gevormd door het mesenchym, het bevindt zich aan de binnenkant van de bloedvaten. Sommige onderzoekers schrijven dit weefsel niet toe aan epitheliaal, maar aan bindweefsel.
Structuur en functie
De eigenaardigheden van het integumentaire weefsel van dieren zijn dat de cellen zich zeer dicht bij elkaar bevinden, de intercellulaire substantie is bijna afwezig.
Een ander kenmerk is de aanwezigheid van een basismembraan.Het wordt gevormd door de activiteit van cellen van de integumentaire en bindweefsels. Het basismembraan is ongeveer 1 micron dik. Het bestaat uit twee platen: licht en donker. De eerste is een amorfe stof met een laag eiwitgehalte, rijk aan calciumionen, die zorgen voor communicatie tussen cellen. De donkere lamina is rijk aan collageen en andere fibrillaire structuren die voor membraansterkte zorgen. Bovendien bevat de donkere plaat fibronectine en laminine, die nodig zijn voor de regeneratie van het epitheel.
Het gestratificeerde epitheel heeft een complexerstructuur dan enkele laag. Het epitheel van dikke delen van de huid bestaat bijvoorbeeld uit vijf lagen: basaal, stekelig, korrelig, glanzend en hoornachtig. De cellen van elke laag hebben een andere structuur. De cellen van de basale laag zijn cilindrisch, de stekelige laag heeft de vorm van een veelhoek, de korrelige laag is ruitvormig, de glanzende laag is vlak, de hoornlaag is dode, geschubde cellen gevuld met keratine.
De functie van epitheelweefsel is om te beschermenorganisme tegen mechanische en thermische schade, door het binnendringen van ziekteverwekkers. Sommige soorten epitheel hebben specifieke functies. Glandulair is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de afscheiding van hormonen en andere stoffen zoals oorsmeer, zweet, melk en andere.
De locatie van verschillende soorten epitheel in het lichaam
Om dit onderwerp uit te breiden, presenteren we een tabel.
| Epitheel type | verblijfplaats |
| Vlak | Mondholte, nasopharynx, slokdarm |
| Cilindrisch | Binnenkant van de maag, darmen |
| Kubiek | Niertubuli |
| Gevoelig | Neusholte |
| Ciliated | Luchtwegen |
| klierachtig | Klieren |
| Meerlagig | Bovenlaag van de huid (huid, epidermis) |
Sommige van deze soorten hebben specifieke functies. De sensorische epidermis in de neus is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor een van de vijf zintuigen: het reukvermogen.
bevindingen
Bedekkende weefsels zijn kenmerkend voor zowel planten als dieren. In de laatste zijn ze veel diverser, hebben ze een complexere structuur en vervullen ze meer functies.
De bedekkende weefsels van planten zijn van drie soorten:primair, secundair en aanvullend. Primaire zijn kenmerkend voor alle planten, behalve algen, secundaire - voor degenen waarvan de stengels gedeeltelijk verstijven, extra - voor planten met volledig verstijfde stengels.
De integumentaire weefsels van dieren worden genoemdepitheliaal. Er zijn verschillende classificaties van: volgens het aantal lagen, volgens de vorm van cellen, volgens functies, volgens de bron van vorming. Volgens de eerste classificatie is er een monolaag en gestratificeerd epitheel. De tweede onderscheidt plat, kubusvormig, cilindrisch, trilharen. De derde is gevoelig, klierachtig. Volgens de vierde is er een epidermaal, enterodermaal, celonefrodermaal, ependymogliaal en angiodermaal epitheel.
Het belangrijkste doel van de meeste soorten integumentair weefsel bij zowel dieren als planten is om het lichaam te beschermen tegen omgevingsinvloeden en om de temperatuur te reguleren.
