Bloedarmoede bij kinderen is de afgelopen jaren geregistreerdvaak genoeg. Deze pathologie gaat gepaard met een afname van het hemoglobinegehalte en een afname van het aantal erytrocyten. Indien onbehandeld, leidt de ziekte tot zuurstofgebrek.
Natuurlijk willen veel ouders weten waarombloedarmoede ontwikkelt zich bij jonge kinderen. Op welke symptomen moet u letten? Welke tests moet ik doen? Wat zijn de meest effectieve behandelingen? De antwoorden op deze vragen zullen voor veel lezers nuttig zijn.
Wat is een ziekte?
In de moderne medische praktijk worden vrij vaak gevallen van bloedarmoede bij een zuigeling en bij oudere kinderen geregistreerd. Veel ouders zijn natuurlijk op zoek naar aanvullende informatie.
Bloedarmoede, in het dagelijks leven beter bekend als bloedarmoede, is een pathologische aandoening die gepaard gaat met een afname van het hemoglobinegehalte en een afname van het aantal rode bloedcellen in het bloed van de patiënt.
Zoals u weet, presteren rode bloedcelleneen belangrijke functie, omdat ze zuurstof naar weefsels en organen transporteren terwijl ze kooldioxide opnemen. Een soort "kern" van erytrocyten is hemoglobine - een complex ijzerhoudend eiwit dat daadwerkelijk zuurstofmoleculen bindt en zorgt voor verder transport. Bloedarmoede kan worden geassocieerd met zowel een verminderde eiwitsynthese als een verminderde productie van rode bloedcellen in het rode beenmerg.
Opgemerkt moet worden dat het niveau van hemoglobine in het bloedkinderen veranderen naarmate ze groeien. In de eerste levensdagen varieert deze indicator bijvoorbeeld van 180 tot 240 g / l. Bij kinderen jonger dan zes maanden is het hemoglobinegehalte 115-175 g / l en van zes maanden tot vijf jaar - 110-140 g / l.
Volgens de statistieken is dit erggemeenschappelijke pathologie. Ongeveer 25% van de pasgeboren baby's lijdt aan een vorm van bloedarmoede. Bij kinderen onder de 4 jaar loopt dit op tot 43%. Als we het hebben over de leeftijdsgroep van 5 tot 12 jaar, dan is het aantal patiënten hier 37%. Ongeveer 30% van de kinderen tijdens de puberteit lijdt aan bloedarmoede in een of andere mate.
De belangrijkste redenen voor de ontwikkeling van pathologie
De oorzaken van bloedarmoede bij kinderen kunnen heel verschillend zijn. Er is een impact van zowel interne als externe factoren. De lijst ervan is behoorlijk indrukwekkend:
- Problemen in het proces van intra-uteriene ontwikkeling. Risicofactoren zijn onder meer bloedarmoede, rubella en enkele andere infecties die de moeder tijdens de zwangerschap heeft. Het roken van een vrouw heeft een negatieve invloed op de toestand van de foetus. De oorzaak kan een schending van de bloedstroom in de placenta zijn, abnormale ontwikkeling van de placenta of de navelstreng, evenals Rh-conflict.
- Neonataal pathologie. Bloedarmoede bij kinderen ontstaat soms als gevolg van vroeggeboorte, geboortetrauma, vroegtijdige of vertraagde ligatie van de navelstreng. Risicofactoren zijn onder meer een laag lichaamsgewicht.
- Onjuiste voeding. In dit geval hebben we het niet alleen over de voeding van het kind, maar ook over het dieet van de moeder als de baby borstvoeding geeft. Vegetarisme, gebrek aan dieet, eentonig dieet, voedsel waarmee onvoldoende vitamines het lichaam binnenkomen - dit alles kan de ontwikkeling van bloedarmoede bij een baby veroorzaken.
- Ziekten van andere systemen en organen. Bloedarmoede ontwikkelt zich vaak tegen de achtergrond van infectieuze, inflammatoire en auto-immuunziekten, in het bijzonder rachitis, hepatitis, systemische lupus erythematodes, intestinale pathologieën, oncologische problemen, tuberculose, mycosen, pyelonefritis, brucellose, longabces, bacteriële endocarditis, osteomyelitis.
- Zoals vermeld, kan bloedarmoede het gevolg zijn van bloedverlies.
- Kinderen die in gebieden met ongunstige omgevingsomstandigheden wonen, zijn vatbaarder voor deze ziekte.
Classificatie volgens pathogenese
Opgemerkt moet worden dat er tegenwoordig veel classificatieschema's voor deze ziekte zijn. Als we het mechanisme van de ontwikkeling van bloedarmoede beschouwen, zijn er verschillende vormen van.
Posthemorragische anemie zou zijnals het hemoglobinegehalte is gedaald tegen de achtergrond van bloedverlies. Bloeden kan in dit geval worden geassocieerd met zowel een verwonding of een eerdere operatie als met sommige ziekten van inwendige organen. Opgemerkt moet worden dat deze vorm van de ziekte gemakkelijk kan worden geëlimineerd door bloedverlies te stoppen. In de toekomst heeft het kind aanvullende medicijnen en goede voeding nodig, maar meestal reageert de ziekte goed op de behandeling.
Bloedarmoede wordt soms geassocieerd met een schending van de processen van hematopoëse. Deze groep omvat:
- ijzertekort - ontwikkelen met ijzertekort, omdat de synthese van hemoglobine onmogelijk is zonder deze stof;
- ijzer-onverzadigde vormen van bloedarmoede kunnen zijnzowel aangeboren als erfelijk (met dergelijke pathologieën zijn de processen van porfyrine-synthese verstoord en is de hoeveelheid hemoglobine in de geproduceerde erytrocyten te laag);
- megablastische vormen van bloedarmoede worden in de regel geassocieerd met tekorten aan foliumzuur en vitamine B12;
- dyserytropoëtische anemieën worden geassocieerd met verstoringen in de processen van hematopoëse, de vorming van pathologisch veranderde erytrocyten;
- hypoplastische en aplastische anemie bij kinderenvergezeld van beenmerghypoplasie, een afname van het aantal geproduceerde erytrocyten, leukocyten en bloedplaatjes (deze vormen van de ziekte worden als de gevaarlijkste beschouwd).
Bloedarmoede wordt niet altijd geassocieerd met een overtredinghet werk van het beenmerg of een tekort aan stoffen die nodig zijn voor de synthese van hemoglobine. Er is ook hemolytische anemie bij kinderen, die echter als een relatief zeldzame pathologie wordt beschouwd. Een vergelijkbare pathologische aandoening wordt gekenmerkt door een verhoogde vernietiging van erytrocyten. In feite heeft het beenmerg geen tijd om voldoende rode bloedcellen te synthetiseren, omdat deze cellen snel worden vernietigd. Daarnaast beginnen de vervalproducten van erytrocyten zich op te hopen in het bloed, wat gepaard gaat met een groot aantal aandoeningen, waaronder geelzucht (geassocieerd met een sterke toename van het bilirubinegehalte).
Etiologie: welke soorten bloedarmoede zijn mogelijk?
Er is ook een classificatie die zich richt op de oorzaken van bloedarmoede:
- Bloedarmoede van infectieuze oorsprong ontwikkelt zich tegen de achtergrond van mycosen, bacteriële en virale ziekten.
- Collagene anemieën worden geassocieerd met auto-immuunziekten, in het bijzonder reumatoïde artritis, de ziekte van Horton, systemische lupus erythematosus, polyartritis nodosa.
De mate van bloedarmoede bij kinderen
Bij veel pediatrische patiënten wordt deze ziekte vastgesteld. Symptomen bij kinderen met bloedarmoede zijn rechtstreeks afhankelijk van de ernst van de bloedarmoede. Tegenwoordig zijn het er drie:
- als we het hebben over milde bloedarmoede van de eerste graad, dan heeft het kind een afname van het hemoglobinegehalte, maar niet lager dan 90 g / l;
- bloedarmoede van de tweede graad (matig) wordt gekenmerkt door fluctuaties in hemoglobine-indices in het bereik van 70 tot 90 g / l;
- bij ernstige bloedarmoede (derdegraads) daalt het gehalte van dit eiwit in het bloed tot onder 70 g / l.
Overigens hangt het verdere behandelingsregime af van de ernst van de bloedarmoede.
Bloedarmoede: symptomen bij kinderen
Opgemerkt moet worden dat bloedarmoede in de regelontwikkelt zich geleidelijk, dus het klinische beeld kan wazig zijn. U kunt merken dat het kind lusteloos is, snel moe wordt. Slapeloosheid, constante vermoeidheid en concentratieproblemen worden ook opgemerkt. Kinderen klagen over hoofdpijn, terugkerende tinnitus. Verhoogde prikkelbaarheid treedt ook op.
Het is vermeldenswaard dat dergelijke symptomen vaak worden verward met chronisch vermoeidheidssyndroom of de gevolgen van overmatige inspanning. In ieder geval is het de moeite waard om bloed te doneren voor analyse.
Indien onbehandeld, vordert de ziekte, watbeïnvloedt voornamelijk het werk van het cardiovasculaire systeem. Symptomen zoals tachycardie, een verlaging van de bloeddruk en het optreden van functioneel systolisch hartgeruis treden op. In ernstigere gevallen verliest het kind periodiek het bewustzijn. In zeldzame gevallen leidt bloedarmoede tot de ontwikkeling van hartfalen.
Bovendien beïnvloedt de ziekte het functionerenspijsverteringsorganen. Kleine patiënten klagen over een droge mond. Soms verschijnen zweren op de slijmvliezen van de mond, er ontwikkelt zich glossitis. Smaakvoorkeuren veranderen.
Bloedarmoede bij een baby gaat gepaard metovervloedige regurgitatie, soms volledig braken. Er is een gebrek aan eetlust, waardoor de baby weinig eet en niet goed aankomt. Symptomen zijn ook onder meer verhoogde gasvorming, constipatie, die worden vervangen door diarree en vice versa. Natuurlijk beïnvloeden al deze aandoeningen de emotionele toestand van het kind - hij huilt vaak, slaapt niet goed, lijdt aan constante koliek in de buik, wordt nerveus, reageert scherp op externe prikkels.
Bloedarmoede beïnvloedt het uiterlijk van de patiëntkind. Hij valt af, lijdt aan oedeem. De huid krijgt een ongezonde bleekheid, evenals de slijmvliezen. Haaruitval wordt waargenomen. De nagels worden broos. In de mondhoeken van de baby verschijnen vaak aanvallen, die moeilijk te behandelen zijn.
Het immuunsysteem van het kind is verzwakt, waardoor het vaak last heeft van griep, bronchitis, longontsteking en andere verkoudheden. Ze zijn ook vatbaarder voor acute darminfecties.
Mogelijke complicaties
Bloedarmoede bij kinderen reageert meestal goedbehandeling met geneesmiddelen. Desalniettemin leidt pathologie in het chronische beloop tot meerdere aandoeningen. De lijst met mogelijke complicaties is als volgt:
- het immuunsysteem aanzienlijk verzwakken;
- verschillende vormen van hartfalen;
- beenmergdysplasie;
- chronische bloedarmoede, die veel moeilijker te behandelen is;
- coma geassocieerd met zuurstofgebrek;
- bloedarmoede bij kinderen jonger dan één jaar kan leiden tot een vertraging in de lichamelijke, geestelijke en geestelijke ontwikkeling;
- leukemie.
Het is vermeldenswaard dat aplastische anemieën bij kinderen het gevaarlijkst zijn en soms eindigen in de dood van een kleine patiënt.
Diagnostische maatregelen
De bovenstaande tekenen van bloedarmoede bij kinderen zijn een goede reden om naar een specialist te gaan. Na een algemeen onderzoek en anamnese zal de kinderarts waarschijnlijk aanvullende tests voorschrijven.
- De primaire diagnose omvat een volledig bloedbeeld, waarbij het hemoglobinegehalte, de kleurindex en het aantal rode bloedcellen worden bepaald.
- Een biochemische bloedtest helpt om de hoeveelheid serumijzer, bilirubine, vitamines en andere stoffen te bepalen, waardoor het soms mogelijk is om de oorzaak van bloedarmoede te achterhalen.
- Beenmergpunctie wordt zelden in het diagnostische schema opgenomen.
- Daarnaast onderzoeken van interneorgels. Ook getoond zijn onderzoeken van artsen met een smal profiel, in het bijzonder cardiologen, reumatologen, gastro-enterologen, nefrologen. Dergelijke procedures maken het mogelijk de oorzaak te achterhalen en de aanwezigheid van complicaties vast te stellen.
Na ontvangst van de resultaten van alle onderzoeken kan de specialist het meest effectieve behandelingsregime opstellen.
Medicamenteuze behandeling
Behandeling van bloedarmoede bij kinderen wordt door verschillende mensen nagestreefdtaken. Met behulp van verschillende middelen is het noodzakelijk om de oorzaak van het ontstaan van bloedarmoede te elimineren, het hemoglobinegehalte op een normaal niveau te brengen, de baby goede zorg en goede voeding te geven.
- Allereerst krijgt de patiënt ijzerpreparaten voorgeschreven, zowel in tabletvorm als in de vorm van injecties. Worden als effectief beschouwd "Sorbifer", "Ferroplex", "Ferrum-Lek", "Ectofer".
- Artsen bevelen ook een kuur aan om vitamines te nemen, in het bijzonder vitamine B12 en foliumzuur, omdat het deze stoffen zijn die betrokken zijn bij de processen van hematopoëse.
- Indien nodig worden anabole hormonen en glucocorticoïde geneesmiddelen in het behandelingsregime geïntroduceerd.
- In ernstige gevallen (bij gebruik van tablettenhet is niet mogelijk om het hemoglobinegehalte snel genoeg te verhogen) artsen bevelen een bloedtransfusie aan. Dit is een effectieve procedure die toch enkele risico's met zich meebrengt.
- Als er geschikte indicaties zijn, wordt beenmergtransplantatie uitgevoerd. Andere activiteiten worden uitgevoerd om symptomen en oorzaken te elimineren.
Dit is natuurlijk niet alles waarmee u kunt doenbloedarmoede bij kinderen. Klinische aanbevelingen impliceren ook regelmatige sessies van therapeutische massage, fysieke activiteit (indien mogelijk, speciale fysiotherapie-oefeningen doen), spa-recreatie, vooral als het gaat om een kuuroord in de bergen.
Folkmedicijnen: wat helpt bij bloedarmoede?
Natuurlijk biedt de traditionele geneeskunde een breed scala aan natuurlijke medicijnen die het hemoglobinegehalte in het bloed helpen verhogen en de aanmaak van rode bloedcellen stimuleren.
In dit geval kunt u natuurlijk niet doenzelfmedicatie, omdat dit alleen het kind kan schaden. Vraag uw arts om advies voordat u huismiddeltjes gebruikt. Aangenomen wordt dat aftreksels en afkooksels van alfalfa, zwarte bes en aardbeibladeren, gouden snor en lijsterbes, rozenbottels, brandnetel en longkruid worden verondersteld te helpen bij bloedarmoede.
Er wordt ook aangenomen dat het de prestaties verbeterthet lichaam zal worden geholpen door regelmatig gebruik van gedroogd fruit, gistdranken en - in kleine hoeveelheden - honing (merk op dat dit product vaak allergieën veroorzaakt).
Hoe moet voedsel eruit zien bij bloedarmoede?
Om het lichaam te laten synthetiserenhemoglobine en een normaal aantal rode bloedcellen aanmaakt, heeft hij voldoende vitamines en eiwitten nodig, die hij met voedsel krijgt.
Veel hangt natuurlijk af van de leeftijd.baby. Als het om pasgeboren baby's gaat, is moedermelk het beste voedsel voor hen. Geleidelijk kunnen verse sappen van fruit en sommige groenten in het dieet worden geïntroduceerd. Vanaf acht maanden kunnen baby's licht, mager vlees, gerst en boekweitpap eten. En na 12 maanden kan het dieet worden verrijkt met fruit, groenten en vis.
Als het kind ouder wordt, wordt zijn menumeer gevarieerd. Het dieet van een ouder kind moet noodzakelijkerwijs verschillende soepen (in bouillon), lever, vlees en vis (gekookt), meelproducten, eieren (kip, kwartel), boekweitpap, havermout, bessen, groenten en fruit bevatten (het meest effectief voor bloedarmoede wordt beschouwd als kool, spinazie, peterselie en wortelen). Ook zuivelproducten, kaas, kwark, boter, noten (in het bijzonder pistachenoten), bonen- en erwtenpuree zullen nuttig zijn voor de kinderen.
Als het om borst of gemengd gaatvoeding, dan moet de moeder allereerst goed eten. Bovendien raden sommige artsen aan om speciale melkformules in het dieet te introduceren, bijvoorbeeld "Detolact", "Nutrilon", "Nestogen". Dergelijke granen bevatten de juiste hoeveelheid vitamines en ijzer, die het tekort helpen elimineren en het werk van het lichaam normaliseren. Overigens mag borstvoeding in dit geval niet worden opgegeven. De baby kan bijvoorbeeld 1-2 keer per dag flesvoeding krijgen en de rest van de tijd borstvoeding.
Preventieve maatregelen
Door enkele aanbevelingen te volgen, kunt u het risico op bloedarmoede verminderen en het optreden van gevaarlijke complicaties voorkomen. Bloedarmoede bij kinderen voorkomen is niet zo moeilijk.
- Het is belangrijk om regelmatig bloedonderzoeken te laten doen - hoe eerder de ziekte wordt gediagnosticeerd, hoe gemakkelijker het is om er vanaf te komen.
- Als het kind te vroeg is geboren, moet het vanaf drie maanden ijzersupplementen nemen.
- Een goede voeding is belangrijk (voor zowel het kind als de moeder, als het gaat om de periode van zwangerschap en borstvoeding).
- Het kind heeft regelmatig wandelingen in de frisse lucht nodiglucht, fysieke activiteit, verharding, wat het immuunsysteem versterkt. Bezoeken aan bergresorts hebben een positief effect op de gezondheid en ontwikkeling van de baby.
Als u alarmerende symptomen ervaart, moet u een arts raadplegen. Bloedarmoede bij kinderen is een ernstige ziekte die tot gevaarlijke gevolgen kan leiden.
