HPV type 16 DNA: genoomstructuur, kenmerken en behandeling van de ziekte

Humaan papillomavirus (HPV) is algemeen bekendjaar. Wetenschappers hebben lang een verband gelegd tussen deze ziekteverwekker en de herstructurering van normale lichaamsweefsels, maar ze hebben de directe afhankelijkheid van het optreden van neoplasmata niet kunnen bewijzen. HPV heeft vele soorten, op dit moment zijn er ongeveer 100 soorten. Het is aanwezig in het grootste deel van de wereldbevolking, en velen zijn alleen dragers van het virus en lijden niet aan de manifestaties ervan. Afhankelijk van het type virus wordt het effect op het lichaam bepaald. Sommige typen HPV zijn onschadelijk, terwijl andere wratten, genitale wratten en zelfs kanker veroorzaken. In verband met de gehanteerde indeling worden niet-oncogene en oncogene groepen onderscheiden. De laatste kan zowel een laag als een hoog risico hebben op het ontwikkelen van neoplasmata.

Manieren van overdracht van HPV

Omdat het humaan papillomavirus één isvan de meest voorkomende, kan iedereen het krijgen. Bij zowel vrouwen als mannen kan HPV type 16 DNA worden gedetecteerd. Dit type virus alarmeert artsen altijd, omdat het tot de groep van oncogenen behoort en een hoog risico heeft op het ontwikkelen van kwaadaardige tumoren. De meest voorkomende manier van overdracht van HPV is seksuele overdracht. Dit komt door het feit dat het in de meeste gevallen op de geslachtsdelen leeft. Daarnaast kan het virus worden overgedragen via huishoudelijk contact, wat veel minder vaak voorkomt. Dit gebeurt alleen wanneer de aangetaste delen van het slijmvlies in contact komen met gezond weefsel. Soms wordt HPV gezien bij baby's die het tijdens de bevalling van hun moeder krijgen.

Waartoe leidt het papillomavirus?

Momenteel veel verschillendetypen HPV, evenals het effect van elk van hen op het menselijk lichaam. Het hangt af van de structuur van het genoom van de virussen, die voor hen anders is. Het is bekend dat HPV type 16 DNA het grootste vermogen heeft om carcinogenese te ontwikkelen, dat wil zeggen, kankerachtige degeneratie van normale lichaamscellen. Veel soorten veroorzaken wratten - formaties op verschillende oppervlakken van het lichaam. Ze kunnen worden gelokaliseerd op de huid, in het genitale gebied, op de hielen, op het slijmvlies van het strottenhoofd. Een andere naam voor wratten is wratten, die veel voorkomend, plat of puntig kunnen zijn. HPV-types 16 en 18 veroorzaken de gevaarlijkste aandoeningen - dysplasie en baarmoederhalskanker. Deze virussen worden als vrij algemeen beschouwd, daarom is hun studie van groot belang voor de geneeskunde.

HPV-DNA type 16: structuur

De diameter van het humaan papillomavirus is 50 nm.De vorm van de HPV lijkt op een geometrische figuur - de ixoëder, die uit 72 delen bestaat - capsomeren. Het virus heeft een speciale schaal - de capside, die symmetrisch is geplaatst. Genetische informatie over HPV wordt opgeslagen in het DNA, dat wordt weergegeven door twee cyclisch gesloten ketens. Het molecuulgewicht is 3-5 mD. HPV type 16 DNA heeft een infectieuze en transformerende component. De coderende streng van het genoom bevat 10 leeskaders, die vroeg en laat kunnen zijn. Dit wordt bepaald door hun locatie in de DNA-structuur. Het coderende deel bevat informatie over de eiwitten waaruit het virus bestaat. Het zijn de peptiden die verantwoordelijk zijn voor alle eigenschappen die HPV heeft. E5-7-eiwitten zijn specifiek voor oncogene virussen, ze dragen bij aan de vorming van dysplasie en kankerdegeneratie.

Humaan papillomavirus type 16 bij mannen en vrouwen

HPV komt bij veel mensen voor, maar slechts mildeen deel wordt onderzocht om het te vinden. Dit komt doordat de meeste soorten virus onschadelijk zijn en zich op geen enkele manier manifesteren. Sommige mensen ervaren de vorming van wratten en genitale wratten, maar ze zijn niet altijd een reden tot bezorgdheid. Gewoonlijk wordt HPV-diagnostiek uitgevoerd in gynaecologische en venereologische kantoren, omdat die soorten virus die tot een kankerproces kunnen leiden, vaak gelokaliseerd zijn op de uitwendige en inwendige geslachtsorganen. Meestal bevinden zich hier oncogene HPV-soorten. Type 16 bij vrouwen leidt in 50-60% van de gevallen tot de ontwikkeling van plaveiselcelcarcinoom van de baarmoederhals, dus de diagnose is uiterst belangrijk. Wetenschappers doen nog steeds onderzoek om de relatie tussen de werking van dit virus en celdegeneratie vast te stellen. HPV type 16 bij mannen kan leiden tot kanker van de uitwendige geslachtsorganen en de vorming van papillomen in de mond.

Methoden voor het diagnosticeren van papillomavirus

Meestal gebruikt om HPV bij vrouwen te detecterenhet onderzoek wordt uitgevoerd door een gynaecoloog. Als dysplasie of baarmoederhalskanker wordt vermoed, beveelt de arts de patiënt aan om enkele dagen voor de test geslachtsgemeenschap en het gebruik van antivirale middelen uit te sluiten. Voor onderzoek wordt materiaal uit het cervicale kanaal en de urethra gehaald. Na het nemen van een uitstrijkje wordt hij naar het laboratorium gestuurd waar de PCR wordt uitgevoerd. Met deze methode kunt u de aan- of afwezigheid van virus-DNA in het testmateriaal detecteren. Een andere diagnostische methode is ELISA, waarvoor bloeddonatie nodig is. Deze analyse zal het niveau van de titer van antilichamen tegen HPV bepalen, evenals de aanwezigheid van een chronisch proces.

HPV-type 16: behandeling

Wanneer papillomavirus wordt gedetecteerd, moet u de eerste zijn ombedrijf om het immuunsysteem te versterken. Vanwege het gevaar van HPV type 16 is behandeling dringend nodig. Als een vrouw aandoeningen heeft zoals cervicale erosie, genitale wratten, erytro- en lymfoplakie, dysplasie, is het dringend noodzakelijk om er vanaf te komen. Dit is mogelijk met behulp van diathermocoagulatie of cryodestructuur. Bovendien omvat de therapie het nemen van antivirale geneesmiddelen, bescherming tegen onderkoeling en stress, normalisatie van voeding en dagelijks regime.