Psychologie bestudeert mentale processen, eigenschappenen persoonlijkheidstoestanden. De eerste omvatten de elementaire eenheden van de psyche die het functioneren ervan garanderen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen mentale cognitieve processen (sensatie, perceptie, geheugen, denken, verbeelding) en aandacht. Dit laatste is geen onafhankelijk proces, maar reguleert anderen en herstructureert ook de psyche als reactie op veranderende omgevingsomstandigheden.
Mentale eigenschappen kenmerken duurzaamde fenomenen die voorkomen bij een bepaald individu: angst, achterdocht, starheid, labiliteit extraversie-introversie, etc. Onder mentale omstandigheden betekenen tijdelijke bijzonderheden van mentale activiteit, die de houding van het individu karakteriseren ten opzichte van alles wat er rondom gebeurt. De intellectuele toestand van een persoon wordt in een speciale groep onderscheiden.
Intellectueel zijn toestanden die ontstaan tijdens het proces van mentale activiteit, evenals intellectuele emoties. Laten we hier nader op ingaan.
Verrassing
Ze wisten ook van de menselijke intellectuele toestandenin het oude Griekenland. Aristoteles geloofde dus dat in het cognitieproces de overgang van eenvoudige dingen naar meer complexe dingen mogelijk is dankzij verrassing. Deze emotie is ook waardevol omdat iemand zijn houding ten opzichte van een object of fenomeen begrijpt zonder voorafgaande analyse en evaluatie. Dit is de intellectuele toestand.
Door verrast te worden, leren mensen iets nieuws, doenwetenschappelijke ontdekkingen. Wat de verrassing veroorzaakt, is immers in tegenspraak met iemands bestaande ideeën en stimuleert daarom de kennis van het onbekende. Niet voor niets zijn lesmethoden voor kleuters en basisschoolleerlingen gebaseerd op de eenheid van affect en intellect. Dergelijke methoden veranderen de intellectuele toestand van een persoon. Voorbeelden: kinderen sluiten hun ogen en de leraar verkleedt zich als een goede fee; de leraar begint de uitleg van een nieuw onderwerp met een raadsel, enz.
Er bestaat geen tegengestelde emotie om te verrassen, maar de verrassing zelf kan in sommige omstandigheden onaangenaam zijn.
bedachtzaamheid
Met bedachtzaamheid bedoelen we:de intellectuele toestand van een persoon wanneer hij in gedachten verzonken is. Het wordt gekenmerkt door immobiliteit, niet-expressieve gezichtsuitdrukkingen, langzame reacties en eentonige spraak.
Deze toestand is welkom in situaties waarinje moet een probleem oplossen, een moeilijke taak het hoofd bieden, een uitweg uit de situatie vinden. Maar te egocentrisch zijn kan tot ongelukken leiden, zoals een auto-ongeluk, of wijzen op een psychische aandoening.
Interesseren
De staat van belang wordt gekarakteriseerdinteractie van intellectuele, emotionele en wilscomponenten. Interesse is gebaseerd op een oriëntatiereflex, maar deze toestanden zijn niet identiek. Nadat iemand zich in de situatie heeft georiënteerd, kan het zijn dat iemand er niet langer in geïnteresseerd is, of, omgekeerd, de reflex verdwijnt, maar de interesse blijft bestaan.
Interesse in het beroep heeft eerder betrekking oppersoonlijke kwaliteiten, maar het bewustzijn van de betekenis van iemands werk, de wens om iemands vaardigheden te verbeteren en zich te concentreren op professionele problemen vereisen de actieve deelname van het intellect.
Om professionele vervorming te voorkomen enOm iemands horizon te verkleinen moet professionele interesse worden gecombineerd met uitingen van nieuwsgierigheid op andere gebieden en intellectuele gevoeligheid voor de verworven kennis. Dit is hoe de intellectuele toestand van een persoon wordt gevormd. Voorbeelden: een kleuterleidster is actief geïnteresseerd in theater, een draaier verwerft rijvaardigheden, een programmeur beheerst de basisprincipes van webdesign, enz.
Nieuwsgierigheid
Deze staat grenst aan rente.Feiten waarover nieuwsgierigheid wordt geuit zijn opwindend, bevatten intriges en moedigen actieve actie aan om de situatie te verduidelijken. De intellectuele toestand van zo iemand wordt gekenmerkt door de woorden ‘interessant’, ‘opwindend’, ‘nieuwsgierig’, enz.
Er zijn twee soorten nieuwsgierigheid:eigenbelang en nieuwsgierigheid. In het eerste geval streeft het individu ernaar alles te weten met het oog op narcisme, is hij geïnteresseerd in zaken en dingen waar hij niets mee te maken heeft. Nieuwsgierige mensen hebben de neiging om systematische kennis voor goede doeleinden te verwerven.
Creatieve inspiratie
Deze toestand is een syntheseemotionele en intellectuele componenten. Meestal ervaren vertegenwoordigers van creatieve beroepen (kunstenaars, componisten, schrijvers) inspiratie, maar iets soortgelijks is ons allemaal bekend. Dit zijn momenten waarop je zoekt naar een oplossing voor een wiskundig probleem, een manier om een kapotte machine te repareren, een scriptie schrijft, enz.
Een toestand van plotseling inzicht wanneer het plotseling ishet wordt duidelijk hoe te handelen; in de psychologie heet dat inzicht. Dit is een verbazingwekkende menselijke intellectuele toestand. Voorbeelden van woorden die op zulke momenten in je opkomen: “Eureka!”, “Hoera! Gevonden!”, “Hoe komt het dat ik er niet eerder aan heb gedacht!”
Tijdens inzicht wordt een buitengewone golf van kracht gevoeld, de perceptie wordt verhoogd, de verbeelding brengt originele combinaties van beelden naar voren, de prestaties gaan door het dak, alles lijkt prachtig.
In feite is de staat van inzicht helemaal niet plotseling.Het is gewoon zo dat al het mentale werk dat tot het bereiken van het doel leidde, op een onbewust niveau plaatsvond en dat het bewustzijn op het juiste moment de juiste antwoorden ontving.
Eentonigheid (verveling)
Deze intellectuele toestand is kenmerkendeen persoon die geen communicatie met andere mensen heeft of lange tijd gedwongen is om monotoon routinewerk te verrichten. Manifestaties van monotonie zijn kenmerkender voor de bewoners van de taiga, de bewoners van de landen buiten de poolcirkel, maar mensen die verveling ervaren, zijn overal te vinden.
Iemand die aan eentonigheid lijdt, is daartoe niet in staatrelaties opbouwen met andere mensen en hun activiteiten zo organiseren dat ze morele voldoening ervaren. Soms ontstaat er eentonigheid vanwege de grote hoeveelheid vrije tijd die je nergens aan wilt besteden. Verveling wordt ook veroorzaakt door ernstige problemen, verdriet en chronische vermoeidheid.
Chronische verveling is een van de problemen van de moderne tijdmaatschappij. Mensen wenden zich steeds meer tot specialisten omdat ze geen prikkels voor het leven zien en niet weten hoe ze zichzelf moeten opvrolijken. Er worden kortetermijnmethoden gebruikt om plezier te verkrijgen (sigaretten, alcohol, promiscue seks, enz.), maar ze verlichten de blues niet. De situatie kan worden gecorrigeerd door persoonlijke en maatschappelijk belangrijke motieven te identificeren, manieren te vinden om het uitgevoerde werk aantrekkelijk te maken en door te zoeken naar communicatiepartners.
Menselijke intellectuele staat: staatscategorie (voorbeelden)
Alles wat een individu overkomt, wordt aangewezentaaleenheden die in spraak worden gebruikt. In de Russische taal worden woorden onderscheiden die de intellectuele toestand van een persoon aanduiden: "interessant", "duidelijk", "begrijpelijk", enz. Op een andere manier worden ze predikaten genoemd. Sommige onderzoekers classificeren deze lexicale eenheden als bijwoorden.
Woordenschat die intellectueel karakteriseertDe toestand van een persoon (staatscategorie) omvat woorden die zijn opgenomen in de grammaticale basis of eenvoudigweg in de samenstelling van onpersoonlijke zinnen. Deze woorden hebben geen specifieke morfemische kenmerken. Afhankelijk van de gevallen, personen en aantallen veranderen de categorieën van aandoeningen niet. Net als bijwoorden hebben de meeste lexicale eenheden die de intellectuele toestand van een persoon aanduiden het achtervoegsel -o-: “saai”, “geweldig”, enz.
In een zin komt de woordenschat van de staatscategorie overeen met de eigennamen in de datiefvorm (Ivan begreep de toestand van het probleem) of worden in algemene zin gebruikt (Het is duidelijk dat we niet op tijd bij het vliegtuig zullen zijn.).
Kenmerken van mentale toestanden
Elke intellectuele toestand van een persoonholistisch, mobiel en relatief stabiel. Manifestaties van een bepaalde toestand karakteriseren de psyche als geheel. Dus als een individu vertrouwen heeft in zijn overtuigingen, dan beschikt hij over een kennissysteem, twijfelt hij er niet aan dat hij gelijk heeft en toont hij wilskracht voor succesvolle praktische activiteiten.
De mobiliteit van mentale toestanden ligt inhet feit dat ze, ook al duren ze langer dan processen, toch plaatsvinden in de tijd, een begin hebben, een dynamiek van ontwikkeling en voltooiing. Stabiele toestanden worden in de loop van de tijd persoonlijke kwaliteiten (concentratie, bedachtzaamheid, enz.).
Mentale processen, toestanden en eigenschappen zijn nauw met elkaar verbonden. In bepaalde combinaties vormen ze het individuele uiterlijk van een persoon.
