Misvormingen van het cardiovasculaire systeem inpasgeborenen worden veroorzaakt door zeer complexe stoornissen in het leggen van organen tijdens de ontwikkeling van de foetus en gaan gepaard met ernstige hemodynamische stoornissen, die, afhankelijk van het type en de ernst van de aandoening, direct na een paar uur of na enkele jaren van leven kunnen optreden. Sommige aangeboren hartafwijkingen zijn onverenigbaar met het leven en vereisen onmiddellijke chirurgische interventie. Anders kan het kind sterven.
In de regel, tot op heden, hartaandoeningen inpasgeborenen worden nog steeds in de baarmoeder bepaald tijdens de zwangerschap door echografie. Ouders wordt onmiddellijk verteld wat dit dreigt en welke maatregelen moeten worden genomen na de geboorte van een dergelijk kind.
Er zijn veel verschillende classificaties van misvormingen van het cardiovasculaire systeem bij kinderen. Hier is er een van.
Alle ondeugden zijn verdeeld in twee grote groepen:
- wit (met links-rechts shunt), met deze defecten wordt arterieel en veneus bloed niet gemengd;
- blauw (met rechts-links shunt), wanneer er een mengsel is van slagaderlijk bloed met veneus.
Op hun beurt zijn deze groepen onderverdeeld inverschillende andere groepen. Dus, witte defecten omvatten defecten die gepaard gaan met overloop van bloed in de longcirculatie, d.w.z. longen (open ductus arteriosus (OAI), atriaal en interventriculair septumdefect (DMSP, DMS), open atrioventriculaire verbinding, enz.).
Deze omvatten ook hartziekten inpasgeborenen met een uitputting van een grote cirkel van bloedcirculatie, d.w.z. van het hele lichaam, omvatten ze zo'n vrij veel voorkomend defect als coarctatie van de aorta (vernauwing van de aorta).
Blauwe misvormingen omvatten aangeboren misvormingen metoverstroming van de longcirculatie, deze omvatten aortatranspositie, het Eisenmenger-complex, evenals misvormingen met de diefstal van de longcirculatie (Fallot tetrad, enz.).
Если порок сердца у новорожденных не Als het tijdens de zwangerschap wordt gedetecteerd, wordt het vervolgens vastgesteld volgens klinische manifestaties. Ze kunnen de meest uiteenlopende zijn, maar er zijn verschillende klinische symptomen die bij elk defect horen.
Hartafwijking symptomen:
- acuut of chronisch hartinsufficiëntie, vergezeld van kortademigheid-cyanotische aanvallen, bleekheid, marmering of cyanose van de huid, die wordt geassocieerd met chronische hypoxie van het kind, bleekheid van de nasolabiale driehoek, het kind houdt de lichaamstemperatuur niet vast, enz.
- hartklachten ontwikkelen zich latermet de groei van het kind bestaan ze uit klachten van pijn in het hart, de ontwikkeling van een hartbult is mogelijk (omdat de borst van de pasgeborene erg kneedbaar is), verschillende geluiden in het hart worden gehoord en de configuratie van het hart en de grote bloedvaten is in de onderzoeken gewijzigd.
- ademhalingsfalen, ontwikkelt zich metelke vorm van ondeugd. Het gaat gepaard met een gebrek aan lucht, het kind stikt, ademt zwaar, de ademhalingssnelheid overtreft ver het normale ademhalingsritme. Soms wordt terugtrekking van de zachte delen van de borst tijdens inspiratie waargenomen.
- in de toekomst ontwikkelen zich kinderen met gebrekenchronische hypoxie, die zich manifesteert door een symptoom van "drumsticks" op de vingerkootjes van de vingers, een vertraging in de ontwikkeling van een deel van het lichaam of het hele organisme.
Absoluut altijd een hartafwijking bij pasgeborenenHet gaat gepaard met hartgeruis dat alleen kan worden gehoord door een ervaren cardioloog, hoewel veel kinderartsen zullen luisteren naar veel grove en duidelijke geluiden. Wanneer u voor een routineonderzoek naar de kinderarts gaat, staat u erop dat hij ten minste naar het hart luistert, om nog maar te zwijgen over de noodzaak om lichaamslengte, hoofdomtrek, ademhalingssnelheid, pols en druk te meten. Dit zijn de noodzakelijke basisonderzoeken van de pasgeborene.
