Tekenen van deze pathologische aandoeninggevonden bij zowel ouderen als jongeren. Hartritmestoornissen, waarvan de symptomen velen storen, zijn gebaseerd op schendingen van myocardfuncties als automatisme, prikkelbaarheid en geleiding. De redenen hiervoor kunnen verschillen. Allereerst zijn dit organische en functionele veranderingen in het hart en het geleidingssysteem. Bijvoorbeeld myocardischemie, infarct, cardiosclerose, inflammatoire veranderingen in het myocardium en kleppen, hartafwijkingen, myocarddystrofie, pulmonaal hart.
Kan leiden tot aritmieën en ontregelingwerk van het hart. Ze worden geassocieerd met psycho-emotionele stress, ziekten van het autonome of centrale zenuwstelsel, ziekten van de endocriene klieren en andere organen. Extrasystole komt bijvoorbeeld vaak voor in de climacterische periode; paroxysmale tachycardie komt vaak voor bij aandoeningen van de schildklier.
Aritmieën kunnen optreden onder invloed van medicijnen (digitalis, bètablokkers, etc.) en giftige stoffen.
Aritmie van het hart, waarvan de symptomen van verschillende vormen vaak vergelijkbaar zijn, zijn naar oorsprong onderverdeeld in verschillende vormen:
- Geassocieerd met schendingen van het myocardautomatisme. Dit omvat sinusbradycardie en tachycardie, ademhalingsaritmieën van het hart en enkele andere soorten aandoeningen.
- Geassocieerd met verminderde prikkelbaarheid. Ze worden vertegenwoordigd door extrasystole en paroxismale tachycardie.
- Gebaseerd op hartgeleidingsstoornissen. Deze soorten aritmieën omvatten sino-auriculaire, intra-atriale, onvolledige en volledige atrioventriculaire en intraventriculaire blokkade.
- Veroorzaakt door een schending van zowel prikkelbaarheid als geleiding: atriale en ventrikelfibrillatie en flutter.
- Veroorzaakt door verminderde contractiliteit van het hart: alternerende en paradoxale pols.
Er zijn enkele tientallen soorten hartritmestoornissen. Laten we de tekenen bespreken van de meest voorkomende.
Met een pathologie zoals hartritmestoornissen, symptomenbestaan uit het versnellen of vertragen van de weeën, schending van hun juiste afwisseling. Soms voelen patiënten ze niet, ze worden alleen op het ECG gedetecteerd. In sommige gevallen vormen ze echter een gevaar voor de aandoening en zelfs voor het leven van de patiënt.
Bij tachycardie versnelt de pols. Als de normale hartslag 60-80 slagen per minuut is, kan deze bij paroxismale tachycardie oplopen tot 160-200 of meer slagen. De juistheid van het ritme is verbroken. De patiënt heeft angst voor de dood.
Bij bradycardie vertraagt de pols daarentegen.
Bij ademhalingsaritmieën vertraagt de polsslag bij inademing en neemt toe bij uitademing.
Met extrasystole klagen patiënten over onderbrekingen inhart en het gevoel van zijn zinken. Ze worden geassocieerd met het optreden van een buitengewone samentrekking van het atrium of de ventrikels en de zogenaamde refractaire periode die erop volgt.
Bij een hartblokkering vertraagt de polser zijn gevoelens van een zinkend hart. Afhankelijk van de mate van blokkering, kunnen duizeligheid, flauwvallen en donker worden van de ogen aan deze symptomen worden toegevoegd.
Een paar woorden over de gevaarlijke aritmie van het hart. Zoals eerder vermeld, heeft het verschillende oorzaken en duidt het vaak op ernstige schade aan het hart of andere lichaamssystemen.
Bovendien komen soms hartritmestoornissen voor,wiens symptomen levensbedreigend kunnen zijn. Ventriculaire premature slagen of fladderen van de ventrikels kunnen dus een hartstilstand veroorzaken. Boezemfibrilleren kan leiden tot hartfalen en longoedeem. Sommige vormen van aritmieën veroorzaken een plotselinge dood.
In elk specifiek geval moet de cardioloog beslissen over de diagnose en behandeling van ritmestoornissen. Let op uw gezondheid!
