De eerste die aandacht besteedt aan lichaamsverhoudingenoude Indiërs en Egyptenaren. Zij waren het die hun actieve studie begonnen, en de hand werd gebruikt als de belangrijkste eenheid van lengte. Later probeerden Griekse en Italiaanse kunstenaars erachter te komen hoe de lichaamsverhoudingen van vrouwen, mannen en kinderen van verschillende leeftijden verschillen.
Hun waarnemingen en berekeningen waren significantaangevuld aan het einde van de twintigste eeuw dankzij metingen van de meest typische vertegenwoordigers. Zulke studies hebben ertoe bijgedragen dat de algemene wetten van de evenredigheid van het lichaam en de veranderingen in verband met leeftijd, de grootte van de groei, een of ander type activiteit zijn afgeleid.
Tot op heden zijn deze van bijzonder belangobservaties en metingen, die gericht zijn op het afleiden van de gemiddelde aantallen (normen) die nodig zijn om diagrammen op te bouwen van de vorm en grootte van individuele afwijkingen. Daarnaast worden momenteel actief gegevens verzameld over welke indicatoren verschillen in de lichaamsverhoudingen van vertegenwoordigers van niet-Europese rassen van de verhoudingen van het Europese, witte ras. Specifiek hiervoor is een specifiek meetschema ontwikkeld voor zowel het hele lichaam als individuele ledematen, gezicht en hoofd. Om antropometrische indicatoren te verkrijgen, wordt in de regel een liniaal met divisies of een dubbele meter gebruikt.
Met deze tools kunt u eenvoudig metende grootte van de groei, evenals de hoogte van de kin, schouder en andere delen. Om de verhoudingen van het menselijk lichaam zo nauwkeurig mogelijk te bepalen, vooral met betrekking tot de lengte van de ledematen, de breedte van het bekken en de schouders, moet een speciaal kompas - Topinara - worden gebruikt. De omtrek van het hoofd en de borst wordt gemeten met een normale metrische tape en de afmetingen van de afzonderlijke delen van het gezicht worden gemeten met dikbenige en glijdende kompassen.
Wat betreft de ideale verhoudingen van het lichaam, hier zijn de experts naar hun mening verenigd - het belangrijkste is dat de verhoudingen van een persoon in harmonie moeten zijn met zijn lengte, constitutie en leeftijd.
U kunt uw eigen parameters op verschillende manieren berekenen.gemeenschappelijke manieren. Ten eerste, met behulp van de formule, die is gebaseerd op de toevoeging van de omtrek van de schouder, de omtrek van het onderbeen en de nek, en de daaropvolgende verdeling van het resultaat door de omtrek van de dij. Een cijfer in het bereik van 0,50% tot 0,65% wordt beschouwd als een indicator voor ideale lichaamsverhoudingen. Ten tweede kunt u de bekende formule van Brock gebruiken: "groei in centimeters - 100" (als de groei maximaal 165 centimeter is) en "groei in centimeters - 105" (als de groei meer dan 165 centimeter is). In dit geval is het echter heel belangrijk om rekening te houden met de soorten lichaamsverhoudingen, die dun, normaal en breed kunnen zijn. Menselijke parameters moeten overeenkomen met het eerste type, met een pols van minder dan 16 centimeter (met een omtrek), het tweede type - van 16 tot 20 centimeter en het derde - meer dan 20 centimeter.
Benadrukt moet worden dat dit soortberekeningen zijn in de regel niet bedoeld om te bepalen of een persoon moet afvallen, of zijn lichaam mooi is gerangschikt of niet. Het is belangrijk om te begrijpen dat verhoudingen genetisch zijn gelegd, de grootte van bepaalde ledematen, de vorm van het hoofd, de breedte van het gezicht en nog veel meer - dit zijn allemaal tekenen die worden bepaald door erfelijkheid. Proberen om ze radicaal te veranderen is het niet waard, je kunt het maar enigszins aanpassen.
