Grondwettelijk recht is een legale industrie,ontworpen om de vorming van staatsmacht in het land te reguleren, de belangrijkste vormen van de uitvoering ervan, de relatie tussen een burger en de staat en anderen die betrokken zijn bij juridische relaties. Het onderwerp van regulering is dus de relatie in de samenleving. Enerzijds lenen relaties zich voor regulerende invloed, anderzijds is deze invloed noodzakelijk in het maatschappelijk belang.
Public relations, die worden gereguleerd door grondwettelijk recht, hebben karakteristieke kenmerken. Dit stelt ons in staat om ze te onderscheiden van het hele complex van relaties van wettelijke regelgeving.
Grondwettelijk recht beoogt te regulerenrelaties die ontstaan in alle geledingen van de samenleving: economisch, politiek, moreel, sociaal. Bovendien wordt regulering alleen uitgevoerd in basale (basis-, fundamentele) relaties, die de basis vormen van de structuur van het rechtsstelsel en andere juridische sectoren. Deze interacties worden beschouwd als een soort "raamwerk" dat alle functionele diversiteit en invloedsrichting combineert tot één geheel.
De basisrelaties die regerengrondwettelijk recht betreft twee volumineuze gebieden. Ten eerste zijn dit de principes waarmee relaties tussen de staat en de burger worden opgebouwd, en ten tweede de principes van staatsmacht en de staat.
В первом случае регулирование осуществляется het bepalen van de prioriteit van een persoon in de structuur van sociale waarden, evenals de naleving, erkenning, bescherming en behoud van zijn onvervreemdbare en natuurlijke rechten. De rechten van een burger vanaf het moment van geboorte krijgen dus een kwalitatief nieuw kenmerk - ze worden beschermd door de macht van de staat. De regulering van de bovengenoemde relaties wordt weerspiegeld in de grondslagen van de juridische status van een burger en een persoon, het wetgevende systeem van het land. Deze instellingen omvatten grondwettelijk recht.
Regulering van de vorming van staatsmacht enstaatsorganisatie wordt uitgevoerd door de basisbepalingen vast te stellen die de daaropvolgende regulering van staatsinstellingen bepalen, waarbij de vorm van het apparaat wordt vastgesteld. Zoals u weet, is Rusland een federale staat. In dit verband wordt het stroomlijnen van de relatie tussen de proefpersonen en de Federatie beschouwd als een van de belangrijkste aspecten van regelgeving.
De grondwet van het land heeft een aparte plaats. Het is onderworpen aan regulering en tegelijkertijd aan de bron.
Een van de belangrijkste methoden voor constitutionele regelgeving moet worden benadrukt:
- imperatief, voorschrijven om te handelen volgens een bepaald beeld;
- dispositive, het bieden van een keuze tussen gedragingen;
- de autorisatiemethode is van toepassing wanneer de onderdanen van het grondwettelijk recht bepaalde bevoegdheden hebben;
- een verbodsmethode die bepaalde acties onderdrukt;
- de verplichtingmethode omvat de terugbetaling van bepaalde rechten;
- coördinatie;
- ondergeschiktheid (ondergeschiktheid aan hogere lichamen van lagere);
- repressieve methoden.
Bij het overwegen van het grondwettelijk recht inAls een industrie is de methode een combinatie van juridische middelen en methoden voor het implementeren van wettelijke regelgeving in public relations, die het gehele onderwerp van de bovengenoemde wet omvatten.
Tegelijkertijd onderscheiden experts twee hoofdmethoden:dispositief (privaatrecht) en dwingend (publiekrecht), en binnen hun kader - drie manieren: bindend, toestemming en verbod. De overheersende vorm in de regulering van sociale relaties is de methode van binden.
