Aansprakelijkheid is een van de belangrijkste juridische categorieën. Het wordt veel gebruikt bij wetshandhaving. Maak een onderscheid tussen juridische, morele, criminele, solidariteit.
Maatschappelijke verantwoordelijkheid is bijzondergeneraliserend concept. Dit concept omvat alle typen die zijn leden ten opzichte van elkaar kunnen hebben. Sommige verantwoordelijkheden zijn zeer specifiek (bijv. Morele verantwoordelijkheid).
Er zijn speciale soorten aansprakelijkheid die verband houden met onroerend goed. Dit is gedeelde, hoofdelijke aansprakelijkheid en ondergeschikte aansprakelijkheid.
In het burgerlijk recht is de aansprakelijkheid voor schending van eigendomsverhoudingen verdeeld in niet-contractueel en contractueel.
Contractueel komt voor in het geval dat sommigevan de partijen overtreedt de regels of vereisten van het ondertekende document. Niet-contractueel kan ontstaan doordat schade is toegebracht aan eigendommen of personen onder omstandigheden die geen verband houden met contractuele omstandigheden. Het wordt ook heel vaak onrechtmatige daad genoemd.
Zowel contractuele als niet-contractuele aansprakelijkheidkan hoofdelijk, contractueel of ondergeschikt zijn. Delen betekent in de eerste plaats dat alle respondenten alleen gebonden zijn voor de omvang van hun aandelen. De omvang van hun aandelen wordt bij overeenkomst of bij wet bepaald.
Solidariteit is veel strikter dan rechtvaardigheid.In dit geval hebben we het over het feit dat de benadeelde eiser het volledige recht heeft om schadevergoeding te eisen van alle verdachten in gelijke delen, of dat slechts één beklaagde alles vergoedt. Hij kan het tekort van de ene respondent op de andere claimen. In de meeste gevallen geeft de eiser zelf aan welke personen met hem moeten betalen. Soms vindt de schuldverdeling tussen de beklaagden geheel buiten zijn medeweten plaats.
Opgemerkt moet worden dat de gezamenlijke verantwoordelijkheid de positie van het slachtoffer zeer betrouwbaar en buitengewoon gunstig maakt. Het is alleen van toepassing in gevallen die zijn voorgeschreven in de wet of in het contract.
Bijkomende aansprakelijkheid is ietsbovenop de hoofdverantwoordelijkheid die de dader bij het slachtoffer draagt. Deze verantwoordelijkheid kan niet alleen worden gedragen door de persoon die iemand schade heeft toegebracht, maar komt vaak neer op mensen die niet bij het misdrijf betrokken zijn. Bijkomende aansprakelijkheid is wat de compenserende oriëntatie van alle burgerlijke aansprakelijkheid tot uiting komt.
Voor elke persoon subsidiaire aansprakelijkheidzal komen op het moment dat de verdachte weigert te voldoen aan de eisen die de eiser aandringt. In de algemene regels is niet bepaald dat de verdachte met al zijn bezittingen verplicht is om schulden te betalen.
Bijkomende aansprakelijkheid kan voortvloeien uitcontractuele relatie tussen de partijen. Het komt in feite wanneer de beklaagde botweg weigert verantwoordelijk te worden gehouden. Er wordt geen rekening gehouden met het bezit dat hij heeft. Een voorbeeld is de verantwoordelijkheid van borgen.
Bijkomende aansprakelijkheid komt voort uitniet-contractuele relaties in die gevallen als het gaat om het faillissement van rechtspersonen of misdrijven gepleegd door minderjarigen. Het faillissement van bedrijven leidt ertoe dat de oprichters hun eigendom beginnen af te betalen. Ouders zijn verplicht om de schade die hun minderjarige kind aan derden berokkent, te vergoeden, ook als zij het daar absoluut niet mee eens zijn.
Ook eigenaren van verschillende instellingen zijn bekend met de subsidiaire aansprakelijkheid. Bij geldgebrek zijn zij verplicht om hun rechtspersonen op eigen kosten te financieren.
