Het burgerlijk recht is een reeks juridische dogma's die alle bepalingen inzake sociale en sociale relaties consolideert en verenigt.
Civielrechtelijke normen zijn over het algemeen gevestigde en wettelijk verankerde gedragsnormen die gelden voor iedereen die een burgerrechtelijke relatie aangaat.
De normen die de burgerrechtelijke betrekkingen beheersen, zijn onderworpen aan de onvoorwaardelijke bescherming van de staat, omdat deze wordt beschouwd als de waarborg van legitimiteit en veiligheid op het gebied van burgerrechten.
Soorten burgerlijk recht en hun interpretatie
De normen op civielrechtelijk gebied zijn onderverdeeld in typen die de onderlinge afhankelijkheid van het niveau van verplichtingen van de bij juridische relaties betrokken partijen en de regels van hun gedrag laten zien:
- Dispositive view.Bevat normen die kunnen worden gewijzigd bij wederzijdse beslissing van de deelnemers aan het proces. Deze visie weerspiegelt het ideale evenwicht tussen alle belangen die bij juridische relaties betrokken zijn. Wegwerpregels bevatten herhaaldelijk geteste oplossingen. De meeste regels op civielrechtelijk gebied verwijzen specifiek naar dit type.
- Dwingende mening. Niemand heeft het recht om de regels die ermee verband houden naar eigen goeddunken te wijzigen.
Voor foutloos gebruik van de een of de anderwetgevende eenheid, het moet correct worden geïnterpreteerd, dat wil zeggen om het doel, de essentie en de betekenis ervan te begrijpen. Interpretaties zijn, afhankelijk van het onderwerp, onderverdeeld in verschillende typen:
- Authentieke interpretatie van burgerlijk recht. Het gaat ervan uit dat de verduidelijking moet komen van de instantie die de wetgeving heeft aangenomen.
- Juridische interpretatie. De essentie van de wetgevende eenheid wordt geïnterpreteerd door het orgaan dat daartoe het wettelijke recht heeft.
- Gerechtelijke interpretatie van burgerlijk recht. Het burgerlijk recht legt uit dat dit soort interpretatie plaatsvindt wanneer een rechterlijke beslissing wordt genomen en alleen als belangrijk wordt beschouwd voor de partijen bij het proces.
- Wetenschappelijk of leerstellig.De interpretatie van de norm vindt plaats door middel van commentaren en toelichtingen op wetgevingshandelingen, codes en andere gespecialiseerde literatuur of op gespecialiseerde symposia en conferenties. De doctorale (wetenschappelijke) interpretatie heeft geen onmisbare kracht, maar het tast het begrip van de essentie van de normatieve handeling aan.
Rekening houdend met de typen civielrechtelijke normen en hun interpretatie afhankelijk van hun omvang, kunnen de volgende typen worden onderscheiden:
- letterlijke interpretatie (gebruikt als de essentie van de wetgevende norm geacht wordt in overeenstemming te zijn met de tekst);
- restrictief (werkt wanneer de essentie van een burgerrechtelijke norm iets beperkter is dan de essentie van een letterlijke tekst);
- uitgebreide interpretatie (omgekeerd restrictief, maar werkt niet als je rekening moet houden met een mogelijke uitzondering op de algemeen aanvaarde regel).
Gespecialiseerde technieken
Juridische theoretici in de sectie die zich bezighoudt metinterpretatie van wettelijke normen, bepaalde speciale, speciale technieken, methoden en manieren om de essentie van een rechtsstaat te kennen, die methoden worden genoemd om de normatieve eenheid ervan te interpreteren.
Interpretatie of interpretatie is een activiteit inintellectueel gebied, waarmee u de exacte betekenis en essentie van een juridische eenheid kunt vaststellen of de kenmerken van de wil kunt aangeven die door de wetgever is uitgedrukt.
Samenvattend wordt het duidelijk dat de interpretatie van het burgerlijk recht een set van bepaalde technieken is die het mogelijk maken om de juridische norm op het gebied van het burgerlijk recht te begrijpen.
Er zijn verschillende manieren
In de juridische literatuur zijn er verschillende maniereninterpretatie van wetgevingshandelingen. Ze zijn gebaseerd op gespecialiseerde kennisgebieden en worden gebruikt om het onderwerp en de inhoud van de wet te bestuderen met als enige doel deze in praktijk te brengen.
Manieren om civielrechtelijke normen te interpreteren zijn onderverdeeld in vijf categorieën: logisch, grammaticaal, bijzonder juridisch, systematisch, historisch.
Historische manier van interpreteren
Het concept en de soorten interpretatie van burgerlijk rechtnormen zijn ondenkbaar zonder een beoordeling van de historische realiteit tijdens het opstellen van wetgevingshandelingen. Daarom impliceert de methode een vergelijkende analyse van historische en levensomstandigheden tijdens de goedkeuring van wetgevende normen met hun normatieve en wetgevende essentie. Zo kan de tolk mogelijke verbanden opsporen en de continuïteit van de civiele juridische eenheid met andere documenten die in de vorige historische periode zijn aangenomen, verduidelijken.
De methode wordt zelden gebruikt door tolken. Meestal in die afleveringen waarin een verandering in de ontwikkeling van de bestudeerde norm op het gebied van burgerlijk rechtsbetrekkingen moet worden opgespoord.
Systematische manier van interpreteren
Deze methode is bedoeld om de kenmerken te benadrukken,die inherent zijn aan elke norm in de sector van burgerrechtelijke betrekkingen in een bepaalde situatie. De methode van systematisering is gebaseerd op de structuur van wetenschappelijke juridische kennis en het vermogen om de verbindende verbanden daartussen te vinden en daarnaast op de studie van het bepalen van de plaats, rol en essentie van de bestudeerde norm in de structuur van het burgerlijk recht.
Het vereist een systematische benadering om te analyserenwetgevingsnormen, afzonderlijke hoofdstukken of artikelen en een rechtshandeling in het algemeen. Bijzondere aandacht wordt besteed aan de studie van de inhoud van het document, door het te vergelijken met het eerder aangenomen document en door de rol ervan in de structuur van wetgevende normen te verduidelijken, en door de kenmerken van veelzijdige relaties met andere documenten te verduidelijken.
Toepassing en interpretatie van burgerlijk rechtop een systematische manier - dit is een duidelijk begrip van de plaats, rol en positie van een specifieke wetgevende norm op het gebied van het burgerlijk recht, en de structurele verbanden ervan met aanverwante civiele rechtsgebieden.
Ze gebruiken deze methode om regelgevingsdocumenten en evaluatieconcepten te bestuderen, die het mogelijk maken om criteria te vinden om de essentie van verschijnselen en concepten te identificeren.
De interpretatiemethode is bijzonder legaal
Het is gebaseerd op specifieke kennisjuridische cyclus. Deze methode onthult de geest van de wetgevende norm, stelt de inhoud, het onderwerp en de betekenis vast. Bij deze manier van interpreteren wordt een aanzienlijke nadruk gelegd op kennis en vermogen om verschillende soorten wettelijke rechten en schema's van hun werk, eigendom van juridische functies, feiten en verplichtingen te bepalen.
De meest voorkomende interpretatie van burgerlijk rechtdeze methode stelt u in staat de inhoud van het wetgevingsdocument volledig uit te leggen, waardoor het zo nauwkeurig mogelijk kan worden toegepast. Juridische theoretici beschouwen een bijzondere juridische interpretatie, gekoppeld aan een grammaticale en logische ideale vorm van lezing van de wet.
Logische manier van interpreteren
Deze methode werkt op basis van formele logica.Dat wil zeggen, de wet wordt beschouwd vanuit overwegingen van bewijs, analogie, disjunctie, aftrek en conjunctie. Bijgevolg zal de tolk, handelend vanuit de positie van formele logica, mentale activiteit gebruiken om de rechtsstaat te onthullen. Als gevolg van het onafhankelijke gebruik van regels, voorwaarden, methoden van logisch denken vanwege de dubbelzinnigheid van de door de wetgever gekozen woorden, komt de betekenis van het document mogelijk niet overeen met de letterlijke betekenis van de wet.
Interpretatie op de manier van formele logicawordt gebruikt wanneer andere methoden voor de interpretatie van civielrechtelijke normen het niet mogelijk maken de essentie, het onderwerp en de inhoud van het wetgevingsdocument volledig en spoorloos te bevatten. Daarnaast, aangezien de bestudeerde handelingen uit woorden of zinsdelen bestaan, zijn onderzoekers van de rechtentheorie van mening dat de op formele logica gebaseerde methode niet toepasbaar is voor evaluatieve normen in de context van burgerrechtelijke relaties.
De manier van interpretatie is grammaticaal
Deze methode is gebaseerd op fraseologie,grammatica, woordenschat en andere wetenschappen van de filologische richting. De essentie van deze methode is een nauwgezette studie van de body van een artikel of de hele wet om de tekst zelf te analyseren, dat wil zeggen paragrafen, afzonderlijk opgenomen woorden, zinnen en zinnen. Het is deze methode die de kenmerken van geslacht, hoofdlettergebruik, aantal zelfstandige naamwoorden, bijvoeglijke naamwoorden verduidelijkt; bepaalt de tijd, het aantal, het type en het gezicht van werkwoorden, de taalkundige betekenis van de gebruikte voorzetsels, voegwoorden, inleidende woorden, leestekens, enz. Zo wordt de letter van de wet geanalyseerd.
Met andere woorden, de hierboven beschreven interpretatie van het burgerlijk recht betekent:
- studie van de essentie of betekenis van de termen die door de wetgever worden gebruikt, in relatie tot de specifieke kenmerken van gebruik (speciaal of algemeen);
- Verduidelijking van de betekenis van een afzonderlijke zin of een complete gedachte (alinea of logische groep zinnen).
Interpretatie op grammaticale basis wordt gebruikt bij het interpreteren van woorden met verschillende betekenissen en normatieve verklaringen.
Voorbeelden van de interpretatie van burgerlijk recht
Een rechtsstaat interpreteren met behulp van een methodegrammaticale analyse kan worden beschouwd als het voorbeeld van artikel 30, paragraaf 1 van het Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie. Zoals uit dit artikel volgt, heeft een persoon die door misbruik van roken, drugs of alcoholische dranken of gokverslaving het gezin in een moeilijke financiële situatie stort, goede redenen om een beperking van de arbeidsgeschiktheid (of handelingsbekwaamheid) in de rechtbank te krijgen. Bij het specificeren van wangedrag gebruikte de wetgever komma's en het voegwoord "of", en dit is een directe aanwijzing dat zelfs een van de genoemde gevallen van misbruik voldoende is om het artikel toe te passen.
