Onder de culturele instellingen van Rusland die opslaan enEr zijn waardevolle voorwerpen en documenten tentoongesteld, er is een klein museum-stationscomplex "Kozlova Zaseka". Het adres van het station is simpel: de stad Tula, de straat Leo Tolstoy. De dichtstbijzijnde halte op weg naar het landgoed Yasnaya Polyana werd geopend in 1868. De constructie ervan houdt verband met de bouw van de Moskou-Koersk-tak van de spoorweg (momenteel de Tula-tak van de Moskou-spoorweg). Het station behoort tot de categorie exploitanten.
Trots gietijzer
Het gebeurde zo dat het lot van een onopvallende stilstand kwambleek nauw verbonden te zijn met de naam van de grote Russische schrijver, auteur van de romans "War and Peace", "Anna Karenina", "Resurrection" en anderen, omdat hij werd geboren, woonde en werkte in Yasnaya Polyana. Het bereiken van de beschaving bracht ooit aanzienlijke aanpassingen aan de gebruikelijke levensloop van het familienest (bedenk dat het landgoed aanvankelijk toebehoorde aan de familie Kartsev, daarna aan de Volkonsky en Tolstoj).
Lev Nikolajevitsj en zijn huishouden kwamen vaak op bezoekKozlovoy Zaseke: daar post ontvangen, telefoondiensten gebruikt. In november 1910, grijs van de herfstregens, als van verdriet, ontmoette het station de kist met het lichaam van zijn beroemde reguliere. De trieste lading kwam uit Astapovo, waar Tolstoj zijn laatste uur inhaalde.
Er zijn aanwijzingen dat toen de schrijver het voor het eerst zag"Trots ruwijzer", dan ervaren verwarring. Een lichte schrik bij de aanblik van een puffende gigantische stoomlocomotief ging snel voorbij: de "spiegel van de Russische revolutie" was, zoals je weet, ook een weerspiegeling van alles wat vooruitstrevend was, ook op het gebied van technologie. De route Yasnaya Polyana - Kozlova Zaseka raakte hem bekend. De liefhebber van omzwervingen beheerste het spoorwegvervoer vrij gemakkelijk en maakte er actief gebruik van.
Waar komt de naam vandaan?
Op de laatste reis naar haar dochter Tatyana in KochetyDe 82-jarige Tolstoj nam ook de trein. Het was augustus. Buiten het raam, eerst langzaam, en dan steeds sneller, zweefden bekende bomen met de eerste roodharigen in weelderig gebladerte weg, anderen "renden" naar hen toe: "Vaarwel, Kozlova Zaseka!" Het is onwaarschijnlijk dat Lev Nikolajevitsj dacht dat dit afscheid voor altijd was. Tijdens de excursie praten ze ook over zijn afscheids "date" met het station.
Toeristen vragen de gidsen:Waarom heet het oude halfstation zo en niet anders? De wortels van de naam gaan terug tot de vijftiende eeuw. Deze plaatsen vertegenwoordigden de buitenwijken van het vorstendom Moskou, dat beschermd moest worden tegen vijandelijke invallen. Hiervoor zijn schreven gemaakt.
Constructie van een belangrijk onderdeelverdedigingsstructuren zagen er als volgt uit: grote bomen vielen om, hun takken waren zo gemarkeerd dat het stekelige cola's waren. Onmiddellijk konden de dieven zo'n barrière niet overwinnen, wat de verdedigers de kans gaf om kracht te verzamelen. De lokale barrière heette Kozlovoy ter ere van de gouverneur Danila Kozlov. Blijkbaar was hij een groot dapper man, aangezien hij de eer van het volk kreeg.
Wederopbouw buiten de luidruchtige menigte
Van 1928 tot 2001, station Kozlova Zasekaheette Yasnaya Polyana, waarna haar historische naam aan haar werd teruggegeven. Tolstoj en veel van zijn landgenoten belden de halte kort en oprecht: Kozlovka. Tegenwoordig wordt die luidruchtige "afgrond van het volk", waarover Lev Nikolajevitsj ooit schreef, meestal niet waargenomen in de wachtkamer of op het perron.
En eerst, alleen hij met zijn enorme familie,met dertien zielen van kinderen, kon een heel rijtuig boeken. Je kunt je voorstellen hoe de Tolstojs de tijd verdreven tot de aankomst van de trein, zittend op houten banken in de wachtkamer. De jongeren beheersten waarschijnlijk de kleine ruimtes maximaal: ze keken in alle hoeken, gingen op hun tenen staan om de kassamedewerker in het raam te bekijken.
Na wederopbouw in 2001 uitgevoerd doorGeïnitieerd door het management van de Moskou-spoorweg, nodigen de stoelen, zoals vroeger, passagiers uit om een minuut of een paar uur te gaan zitten. Zelfs voor moderne volwassenen is het best vermakelijk om in het oplichtende ongebruikelijke raam van de kassa te kijken. Als onderdeel van een educatieve reis is het interessant om het kantoor van de stationschef, Kozlov Zasek, te bezoeken.
Oud en nieuw
Op een met groene stof beklede directietafelhet oude telegraafapparaat pronkt. Hoeveel berichten stonden er op? Het postkantoor, het telefoonkantoor - dit alles is zoals in de tijd van Tolstoj: vergeet je mobiele telefoon, ga naar het hokje en bel je familie of vrienden. Veel bezoekers geven toe dat ze dol zijn op de interactieve reis naar het verleden. Kozlova Zaseka is een museum waaraan alle leeftijden onderworpen zijn.
Aan het begin van de twintigste eeuw, namelijk in 1902,het stationscomplex werd aangevuld met een bagageruimte, een schort van hout, een tussengelegen (eiland) perron werd gebouwd. Tegelijkertijd bouwden ze een toilet, een kelder, een padhuis. Dit alles zit tegenwoordig in een nette en verzorgde staat, zodat het niet zonde is om het aan je eigen mensen te laten zien, om buitenlandse gasten mee te nemen.
Ter referentie: sinds 2001 is Kozlova Zaseka een filiaal van het Yasnaya Polyana Museum-Estate van Tolstoj (Shchekino District, Tula Region).
Tijdens de wederopbouw van het begin van het derde millenniumHet jaar 1910 werd als basis genomen: ze gebruikten de bewaarde informatie over het uiterlijk van het gebouw, de binnenhuisarchitectuur en het uiterlijk van het aangrenzende grondgebied. Uitgaande van het feit dat het station operationeel is, was het niet mogelijk om moderne "insluitsels" (antennes, kabels, enz.) Te vermijden. Maar bezoekers worden niet afgeleid door kleinigheden en concentreren zich op het belangrijkste.
Wordt de route hersteld?
Het station leefde lange tijd een actief leven:vloog langs een langeafstandstrein, in de zomer werden talloze zomerbewoners actieve gebruikers van de spoorlijn. Maar de tijden zijn veranderd. Degenen die Kozlova Zaseke in 2016 bezochten, hoorden van de gidsen dat de Moskou - Yasnaya Polyana-trein was geannuleerd, ondanks het feit dat er veel vraag naar was bij passagiers. Museummedewerkers hopen dat de route wordt hersteld. Het leidt tenslotte naar een prachtige historische hoek.
Ja...Er waren eens veel beroemde mensen die van Moskou naar Yasnaya Polyana naar Leo Tolstoj kwamen. Bijvoorbeeld de kunstenaar Ilya Repin. Hij raakte bevriend met de romanschrijver in 1880, toen hij onverwachts in zijn atelier verscheen. Sinds die tijd, de auteur van de schilderijen "Barge Haulers aan de Wolga", "Ivan de Verschrikkelijke en zijn zoon Ivan" en anderen bezochten bijna jaarlijks de grote schrijver in zijn familielandgoed, creëerde een hele galerij met portretten van zijn vriend.
Het landgoed werd ook bezocht door niet minder vereerde kennerskunst Vladimir Korolenko, Ivan Shishkin, andere vooraanstaande gasten. Ze stapten allemaal uit op het station van Kozlova Zaseka (Tula). Het Tolstoj-paar begroette hen vrolijk en begeleidde hen naar Yasnaya Polyana, dat slechts een paar kilometer verderop ligt. En dit is slechts een klein deel van de historische informatie.
Klein maar interessant museum
Veel bezoekers waarderen de verdienstenmuseum en stationscomplex, let op de harmonie van de combinatie van geschiedenis en moderniteit. Tegelijkertijd is het museum zelf een kleine kamer met een interessante expositie. De tentoonstelling heet Leo Tolstoy Railroad. Hoe zag het gietijzer eruit? Hoe kleedden de reizigers zich? Wat was handbagage?
U kunt dit alles en nog veel meer leren,aankomst op het station met een inscriptie in het Oudslavisch: "Kozlova Zaseka". Het bureau waarachter je met een pen een paar regels kon schrijven, reisregenjassen van oude dames en strenge heren, versierd met borduursels, handschoenen, een enorme koffer, een fascinerende fotoreportage - dit alles laat je onderdompelen in de sfeer van vervlogen tijden jaren.
Er is zoiets als een foto in een oude jurk.Dus als ze weggaan, nemen mensen graag een stukje Kozlovka mee als aandenken. Je kunt poseren voor de buste van Leo Tolstoj, op de veranda, bij het bloembed, op een bank met smeedijzeren poten - de keuze is voor de toeristen die werden gewenkt om het ogenschijnlijk eenvoudige station van Kozlov Zasek te zien. "Hoe daar te komen?" - de vraag is vandaag relevant. Maar daarover hieronder meer.
Alles is zoals onder Tolstoj
Er wordt aangenomen dat het niet in de mode is om het verleden vandaag te bewaren.De meerderheid van degenen die het museum hebben bezocht, betuigen echter hun dank aan allen die in onze moeilijke tijden moderniteit en geschiedenis harmonieus hebben kunnen combineren. Het stationsmuseum "Kozlova Zaseka" is een voorbeeld van een complex waarvan elke meter werkt voor een goed imago.
Alles is doordacht en gewogen tot in het kleinste detail.Het was beslist gemakkelijker om een soort metalen of plastic hekken op het platform te bouwen. Maar onder Tolstoj waren ze dat niet. Daarom zijn er kraakhekken, van hout, sterk qua uitstraling en in de praktijk. Het is mogelijk dat Lev Nikolajevitsj zelf het paard daaraan vastbond.
Noodzaak postervoorzichtig gedrag op het platform, ook in retrostijl: de ongelukkige heer met hoge hoed, kijk maar, komt in een gevaarlijke situatie terecht. En wat is de aantrekkingskracht: "Heren, zorg voor uw leven!" Velen geven toe dat ze onmiddellijk meer gedisciplineerd en oplettend willen worden.
Beter in de zomer dan in de winter
Kozlova Zaseka - dit is het punt dat de moeite waard isbezoek voor iedereen die de seculiere feesten en drukte beu is. De pasgetrouwden laten zich graag fotograferen tegen de achtergrond van het museum- en stationscomplex. Trouwfotografen kiezen meestal voor een oude put, het stationsgebouw zelf, een monument voor de schrijver "voor kleur". Over het algemeen is Kozlova Zaseka bekend en aantrekkelijk (hoewel dit ook gebeurt: soms dik, soms leeg).
Bijna alle gasten bezoeken de winkel graagsouvenirs, buffet, slenteren door het territorium. In de zomer is het hier meer druk. In de winter, zoals sommigen zeggen, 'is schoonheid niet genoeg'. Wat betreft de bloeitijd en vruchtzetting, iedereen is het erover eens: de lucht is heerlijk, het ruikt naar zoete appels, de geur van petunia is overal. Vooral de stadsmensen waarderen deze luxe.
We gaan naar Kozlovka!
Treinen naar Kozlova Zaseka behoren tot het verleden.Het heeft geen zin om je te herinneren hoe mensen tot voor kort op de Tula-Kozlova Zasek-route reisden met een zeer comfortabele elektrische trein. Het vertrok vanaf het Kurskaya-station in Moskou, maar werd geannuleerd, zoals wordt aangenomen, vanwege onvoldoende passagiersverkeer.
Nu adviseren experts om te gebruikentaxi met vaste route nr. 218, die vertrekt vanaf het treinstation van Moskou. Vergeet alleen niet de chauffeur te waarschuwen dat u naar Kozlovka gaat, aangezien chauffeurs zich vaak omkeren voordat ze Zaseka bereiken, en u, voorbij het doelwit, terechtkomt bij de laatste halte in het dorp Skuratovo (Zapadny). Vanaf daar is het een lange weg om naar het station te gaan en kun je de spoorsteken verwarren. Goede reis!
