Menselijke activiteiten zijn zelden humaanhouding ten opzichte van de natuur. De invloed van de technische prestaties van de mensheid is vooral merkbaar op de plaatsen waar verschillende mineralen worden gewonnen. Er zijn echter momenten waarop verstoring van het landschap de buurt aantrekkelijker maakt. Het unieke blauwe meer (Tula-regio), in de volksmond "broek" genoemd, is ontstaan door menselijk ingrijpen in de omgeving.
verhaal
Het begon allemaal in 1933 vanaf het momentexploitatie van een afzetting van vuurvaste klei in de regio Suvorov nabij het dorp Konduki. In de jaren 30 werd bijna al het werk met de hand gedaan en het jaarlijkse volume bedroeg niet meer dan 30 duizend ton. De mechanisatie van handenarbeid heeft zijn eigen veranderingen doorgevoerd. In de jaren 50 nam de productie meer dan vertienvoudigd en bedroeg 500.000 ton grondstoffen per jaar.
De productie bereikte een hoogtepunt in de jaren zeventigeeuwen. De rots was ondiep en de ontwikkeling van de afzettingen gebeurde op een open manier. Afvalgesteente werd opgegraven en opgeslagen aan de grenzen van de steengroeven, en groeide geleidelijk uit tot afvalbergen.
De jaren tachtig waren keerpunten. De Suvorov Mining Administration hield op te bestaan en liet canyons, kloven en massieve bergen achter. Na verloop van tijd werden individuele steengroeven gevuld met grondwater en smeltwater en vandaag zijn ze veranderd in blauwe meren (regio Tula, district Suvorov) met een ongewoon reliëf.
kenmerken
Het door de mens veroorzaakte wonder bleef niet onopgemerkt. Talloze outdoorliefhebbers bezoeken deze plaatsen met plezier. Op een uitgestrekt grondgebied kun je meer dan één blauw meer vinden. De Tula-regio verschilt doordat het meerensysteem niet voor alle waterlichamen hetzelfde is. Dit is zeldzaam voor centraal Rusland.
Meren hebben hun eigen kenmerken en verschillen:
- een tint water, van delicaat turkoois tot diepblauw;
- diepte;
- de samenstelling van de oevers: zandig, kleiachtig, gemengd;
- de hoogte van de stortplaatsen en hun kleur;
- de aan- of afwezigheid van vegetatie op de oevers (sommige bodems zijn niet geschikt voor planten);
- de aanwezigheid van levende wezens (vissen zijn niet overal);
- de chemische samenstelling van het water (naast zoetwaterlichamen zijn er ook brakke).
beschrijving
Het beroemdste blauwe meer (regio Tulaheeft verschillende van dergelijke objecten) genaamd Broek, is terecht populair, niet alleen bij lokale bewoners. Moskovieten en de bevolking van nabijgelegen regio's komen hier in het weekend.
De hoogste "berg" bereikt 207 meter. De taluds rond de steengroeven hebben verschillende tinten. Er zijn roze, beige, bijna wit of zwart, grijs, bruin, met oranje spatten. Sommigen van hen zijn rotsachtig van structuur.
Plaatsen van verbluffende schoonheid kunnen het niet helpen, maar alsjeblieft. Van een groot aantal mensen kun je dieper de bosgordel ingaan en kleine meren vinden, volledig maagdelijk. Ze hebben niet altijd toegang tot vervoer.
De meeste kleine watermassa's bevinden zich inbos dat is gegroeid na de sluiting van de mijn. Dit heeft een verdienste en lokale rangers: ze proberen de hellingen met bomen te planten en de oevers te versterken. Soms schieten planten geen wortel, er zijn stortplaatsen die in principe niet geschikt zijn voor planten. In het algemene landschap zijn er verbazingwekkende plaatsen die meer op een buitenaardse planeet lijken.
aanbevelingen
Zonnig zomerweer is de beste tijdom de blauwe meren te bezoeken. De Tula-regio (hoe je daar komt, zal de navigator je vertellen, het volstaat om de coördinaten erin in te voeren: noorderbreedte 54 * 4 "34", oosterlengte 36 * 30 "16") is niet zo groot dat je dit interessante object niet kunt vinden. Het is gemakkelijker om door Tula te rijden langs de Kaluga-snelweg. Verder langs de ringweg tot aan de afslag naar de Manor. De P-139-route zal naar de P-95 leiden. Je moet Nesterovo passeren (een kleine nederzetting) en dan Suvorov. Na Bezovo is het beter om de lokale bevolking de weg te vragen, zij zullen je vertellen hoe je er het beste kunt komen.
Naast zwemmen vissen de bezoekers, plukken paddenstoelen, maken foto's, regelen picknicks in het dennenbos, sommigen slagen erin om prachtig zand te verzamelen voor hun zomerhuisje.
Vooral in de herfst is het hier prachtig. Het gemengde bos tegen de achtergrond van blauwe meren en een helderblauwe lucht lijkt op een kleurexplosie. Zo'n kleurenpalet is adembenemend. Regenachtig weer kan de rest bederven. Alles rondom wordt glad en modderig van klei. Op onverharde wegen kunnen auto's soms niet passeren.
Degenen die hier minstens één keer zijn geweest, beweren datgeen enkel weer kan de ervaring van een bezoek aan deze hoek van de natuur bederven. De meeste toeristen keren meerdere keren terug naar het blauwe meer. De Tula-regio is een geweldig alternatief voor verre reizen in zomerweekenden voor inwoners van megalopolissen in Centraal-Rusland.
