Voor kinderen is een sprookje geweldig, maareen fictief verhaal over magische voorwerpen, monsters en helden. Als je echter dieper kijkt, wordt het duidelijk dat een sprookje een unieke encyclopedie is die het leven en de morele grondslagen van elke natie weerspiegelt.
Al honderden jaren hebben mensen een enorme bedachtaantal sprookjes. Onze voorouders hebben ze mondeling doorgegeven. Ze veranderden, verdwenen en kwamen weer terug. Bovendien kunnen de helden van sprookjes compleet verschillende karakters zijn. Meestal zijn de helden van Russische volksverhalen dieren, en in de Europese literatuur zijn de hoofdpersonages prinsessen en kinderen.
Sprookje en de betekenis ervan voor de mensen
Een sprookje is een verhalend verhaal overfictieve, niet-werkelijke gebeurtenissen waarbij fictieve personages en magische personages betrokken zijn. Sprookjes gecomponeerd door de mensen en die de creatie van folkloristische tradities zijn, bestaan in elk land. De inwoners van Rusland staan dichter bij Russische volksverhalen over dieren, tsaren en Ivan de Dwaas, de inwoners van Engeland - over kabouters, kabouters, katten, enz.
Sprookjes hebben een krachtige educatieve kracht.Een kind uit de wieg luistert naar sprookjes, associeert zich met de personages, stelt zichzelf op hun plaats. Hierdoor ontwikkelt hij een bepaald gedragspatroon. Volksverhalen over dieren leren respect voor onze jongere broers.
Het is ook vermeldenswaard dat Russische sprookjes uit het dagelijks levenkarakter bevatten woorden als "master", "man". Dit wekt nieuwsgierigheid bij het kind op. Met behulp van sprookjes kun je het kind interesseren voor het verhaal.
Alles wat als kind in een kind wordt geïnvesteerd, blijft voor altijd bij hem. Als het kind correct is opgevoed met sprookjes, zal het opgroeien tot een fatsoenlijk en responsief persoon.
samenstelling
De meeste sprookjes zijn volgens hetzelfde systeem geschreven. Het vertegenwoordigt het volgende schema:
1) Inception... Dit beschrijft de locatie waar de evenementen zullen plaatsvinden. Als dit volksverhalen over dieren zijn, begint de beschrijving in het begin met het bos. Hier leert de lezer of luisteraar de hoofdpersonen kennen.
2) tie... In deze fase van het verhaal vindt de belangrijkste intrige plaats, die overgaat in het begin van de plot. Laten we zeggen dat de held een probleem heeft en het moet oplossen.
3) climax... Het wordt ook wel het hoogtepunt van het sprookje genoemd. Meestal is dit het midden van het stuk. De situatie warmt op, de belangrijkste acties vinden plaats.
4) resultaat... Op dit punt lost de hoofdpersoon zijn probleem op. Alle personages leven nog lang en gelukkig (volksverhalen hebben in de regel een goed, vriendelijk einde).
De meeste sprookjes zijn volgens dit schema gebouwd. Het is ook te vinden in werken van auteurschap, alleen met belangrijke toevoegingen.
Russische volksverhalen
Ze vertegenwoordigen een enorm blok folklorewerken. Russische sprookjes zijn divers. Hun plots, acties en personages lijken enigszins op elkaar, maar niettemin is elk op zijn eigen manier uniek. Soms komen dezelfde volksverhalen over dieren tegen, maar hun namen zijn anders.
Alle Russische volksverhalen kunnen als volgt worden ingedeeld:
1) Volksverhalen over dieren, planten en levenloze natuur ("Terem-teremok", "Hen-ryaba", enz.)
2) Magie ("Zelf samengesteld tafelkleed", "Vliegend schip").
3) Fabels ("Sprookje", "Vanya reed op een paard ...")
4) Saaie verhalen ("Over de witte stier", "De priester had een hond").
5) Huishouden ("The Master and the Dog", "Good Pop", "Good and Bad", "Pot").
Er zijn nogal wat classificaties, maar we hebben de classificatie overwogen die is voorgesteld door V. Ya Propp, een van de uitstekende onderzoekers van het Russische sprookje.
Afbeeldingen van dieren
Iedereen die in Rusland is opgegroeid, kan datmaak een lijst van de belangrijkste dieren die de karakters zijn van Russische sprookjes. Beer, wolf, vos, haas zijn de helden van Russische sprookjes. Dieren leven in het bos. Elk van hen heeft zijn eigen beeld, in de literaire kritiek een allegorie genoemd. De wolf die we bijvoorbeeld in Russische sprookjes ontmoeten, is altijd hongerig en boos. Dit is altijd een negatief karakter. Vanwege zijn woede of hebzucht komt hij vaak in de problemen.
De beer is de meester van het bos, de koning. In sprookjes wordt hij meestal afgeschilderd als een rechtvaardige en wijze heerser.
De vos is een allegorie van sluwheid.Als dit dier aanwezig is in een sprookje, dan zullen enkele van de andere helden zeker bedrogen worden. De haas is een beeld van lafheid. Hij is meestal het eeuwige slachtoffer van de vos en de wolf die hem wil opeten.
Het zijn dus deze helden die Russische volksverhalen over dieren ons presenteren. Laten we eens kijken hoe ze zich gedragen.
voorbeelden
Sta eens stil bij enkele volksverhalen over dieren.De lijst is enorm, we zullen proberen er maar een paar te analyseren. Laten we bijvoorbeeld het sprookje "De vos en de kraanvogel" nemen. Het vertelt het verhaal van Fox, die Crane bij haar thuis uitnodigde voor het avondeten. Ze kookte pap en smeerde het op een bord. En Crane voelt zich ongemakkelijk om te eten, dus hij heeft de pap niet gekregen. Dat was de truc van de spaarzame Fox. De kraanvogel nodigde Lisa uit voor het avondeten, kookte okroshka en bood aan om te eten uit een kan met een hoge hals. Maar Lisa heeft Okroshka nooit gehaald. De moraal van het sprookje: als het rond komt, zal het helaas reageren.
Een interessant verhaal over Kotofei Ivanovich.Een man bracht de kat naar het bos en liet hem daar achter. Een vos vond hem en trouwde met hem. Ze begon alle dieren te vertellen hoe sterk en pittig hij was. De wolf en de beer besloten hem te komen opzoeken. De vos waarschuwde dat ze zich beter konden verstoppen. Ze klommen in een boom, en daaronder legden ze het vlees van een stier. Kwam een kat met een vos, de kat sprong op het vlees en begon te zeggen: "Miauw, miauw ...". En de wolf en de beer denken: "Niet genoeg! Niet genoeg!" Ze verwonderden zich en wilden Kotofei Ivanovich van dichterbij bekijken. Bladeren ritselden, en de kat dacht dat het een muis was, en greep met zijn klauwen aan hun snuiten. De wolf en de vos renden weg.
Dit zijn Russische volksverhalen over dieren. Zoals je kunt zien, leidt de vos iedereen rond.
Dieren in Engelse sprookjes
Goodies in Engelse sprookjesde kip en de haan, de kat en de kat, de beer presteren. De vos en de wolf zijn altijd negatieve karakters. Het is opmerkelijk dat, volgens het onderzoek van filologen, de kat in Engelse sprookjes nooit een negatief personage is geweest.
Net als Russen, Engelse volksverhalen overdieren verdelen karakters in goed en kwaad. Het goede overwint altijd het kwaad. Werken hebben ook een didactisch doel, dat wil zeggen dat er uiteindelijk altijd morele conclusies voor lezers zijn.
Voorbeelden van Engelse sprookjes over dieren
Het werk "The Cat King" is interessant.Het vertelt het verhaal van twee broers die in het bos woonden met een hond en een zwarte kat. Een broer bleef een keer op jacht. Bij zijn terugkeer begon hij wonderen te vertellen. Hij zei dat hij de begrafenis heeft gezien. Veel katten droegen een kist met een afgebeelde kroon en scepter. Plotseling hief de zwarte kat, die aan zijn voeten lag, zijn kop op en riep: "Oude Peter is dood! Ik ben de koning der katten!" Toen sprong hij in de open haard. Niemand heeft hem weer gezien.
Een voorbeeld is het komische verhaal "Willie envarken. '' Een eigenaar vertrouwde zijn domme dienaar toe om het varken naar zijn vriend te brengen. Willie's vrienden haalden hem echter over om naar de herberg te gaan, en terwijl hij dronk, verwisselden ze gekscherend het varken voor de hond. Willie dacht dat het van een duivel was. grap.
Dieren in andere literatuurgenres (fabels)
Opgemerkt moet worden dat Russische literatuur omvatniet alleen Russische volksverhalen over dieren. Het is ook rijk aan fabels. De dieren in deze werken hebben menselijke eigenschappen als lafheid, vriendelijkheid, domheid, afgunst. I.A. Krylov gebruikte vooral dieren als karakters. Zijn fabels "The Crow and the Fox", "The Monkey and the Glasses" zijn bij iedereen bekend.
We kunnen dus concluderen dathet gebruik van dieren in sprookjes en fabels geeft literatuur een bijzondere charme en stijl. Bovendien zijn de helden in de Engelse en Russische literatuur dezelfde dieren. Alleen hun verhalen en kenmerken zijn totaal verschillend.
