Mikhail Yurievich Lermontov is daar een vandichters wiens werken zeer emotioneel, soulvol zijn en de hoogste lof verdienen van literaire critici. Maar meer dan 150 jaar geleden werd Mikhail vanwege de moed en het doorzettingsvermogen van de geuite gedachten tijdelijk vastgehouden. Deze periode was een van de moeilijkste in het leven van de grote dichter, dus schreef hij verschillende bijzonder soulvolle werken in de gevangenismuren. Analyse van Lermontovs gedicht "The Prisoner" zal ons helpen de emotionele ervaringen van de auteur te ontdekken. Laten we om te beginnen kennis maken met de korte inhoud.
De tekst van het gedicht "Prisoner"
Dit rijmwerk is geschreven metmet behulp van de techniek van viervoets chorea. Logisch gezien kan het worden onderverdeeld in drie delen, die elk de voltooiing van de vorige zijn en van een bepaalde aard zijn.
Het gedicht "Gevangene" van Lermontov begint metde verzoeken van de auteur om zijn kerker te openen en de uitstraling van een nieuwe dag te laten zien, wat vrij voorspelbaar is, omdat de gevangenissen van die tijd echt leken op kerkers uit sprookjes over Koschey the Immortal. Naast de wens om vrijgelaten te worden, vertelt Mikhail over zijn verlangen naar een meisje met zwarte ogen en een stoer paard, maar in het tweede deel van het werk worden panieklijnen getraceerd dat de kerker hoog is en de geliefde heel ver weg. Een analyse van het gedicht "Gevangene" van Lermontov leidt tot een beter begrip van de psychologie van dergelijke abrupte overgangen van de ene stemming naar de andere. Het derde deel van het werk vertelt over volledige hopeloosheid.
Analyse van Lermontov's gedicht "Prisoner"
Politieke censuur uit de 18e eeuw stond dit niet toevind ontwikkeling voor veel auteurs. Er was een moeilijke periode waarin Lermontov het gedicht The Prisoner schreef. Door dit werk te analyseren, kunnen we de toestand van de auteur bekijken op het moment dat hij vanwege zijn werk in de gevangenismuren zat.
Het eerste deel toont ons Lermontov met een sterke wil endappere man. Zijn verlangen om op een ijverig paard te springen en naar zijn geliefde te rennen, suggereert dat zelfs de onrechtvaardige boeien de ijver van de dichter niet zullen kalmeren. Mikhail Lermontov was bekend bij de samenleving waarin hij draaide, als rebel met een vrij idee, daarom respecteerden veel mensen hem.
De ziel van de dichter
Een analyse uitvoeren van Lermontovs gedicht "Gevangene",het is noodzakelijk om te stoppen in het tweede deel. Het wordt aan de lezer gepresenteerd door woorden waarin twijfel in eigen kracht en een langzaam besef van de uitzichtloosheid van de huidige situatie te achterhalen zijn. Zo depressief en ontwapend, was Michail's entourage helemaal niet gewend om zijn kameraad te zien, daarom kon de dichter al zijn ware gevoelens alleen in verzen overbrengen, terwijl hij in zijn leven ongenaakbaar bleef.
Als we het derde deel van het gedicht naderen, wijlangzaam nadert de belangrijkste betekenis. De decadente geest van het verhaal vertelt ons dat de dichter moe is van het vechten voor onafhankelijkheid met de samenleving en klaar is om een nederlaag toe te geven. De gevangenisstraf was voor Lermontov een soort bewustzijn van de harde realiteit waarmee de maker zijn hele korte leven worstelde.
