/ / Afanasy Fet: analyse van het gedicht "Another night in May"

Athanasius Fet: analyse van het gedicht Still May Night

Voordat we het gedicht 'MeerMay night ”, is het nodig om een ​​paar woorden te zeggen over de esthetische opvattingen van de dichter. Afanasy Fet leefde en werkte tegelijkertijd met Nekrasov, maar het idee van het doel van poëzie en de poëzie zelf waren diametraal tegengesteld. Als Nekrasov zijn muze zag als de murmelende zus van het "gekwelde" volk, dan is zij voor Fet de bron van "zuivere gedachten", ontworpen om de "wereldse opwinding" weg te nemen. In het tijdperk van democratische sentimenten waren de teksten van Fet vreemd aan de progressieve en populaire tijdschriften van die tijd, werd de dichter belachelijk gemaakt, bekritiseerd en schreef hij tientallen parodieën op zijn elegante en helemaal niet sociale gedichten.

analyse van het gedicht kan nog steeds nacht

De betekenis van kunst

Fet's gedicht "Another May Night" wasgeschreven in 1857. Daarin treedt hij op als een echte apoloog voor "pure kunst". Deze term betekent dat het doel van kunst is om eeuwige waarden te verkondigen, naar perfecte schoonheid te streven en niet afhankelijk te zijn van actuele gebeurtenissen, en nog meer om de onrust in de samenleving niet aan de kaak te stellen. De creatieve geest is volgens Fet alleen nodig om de "donkere duisternis" van het dagelijks leven te overwinnen, om eruit te breken.

gedicht feta kan nog steeds nacht

Analyse van het gedicht "Another May Night": inhoud

Het geheim van echte poëzie is dat,hoeveel je ook leest (of luistert) naar een tekstwerk, het vindt een diepe reactie en roept elke keer nieuwe gevoelens en beelden op. Dit komt door het feit dat de dichter het beeldgevoel, de beeldervaring naar voren brengt en expressieve artistieke middelen gebruikt om het te belichamen. Dat is het gedicht van Fet "Another May Night". Om ten volle te genieten van het poëtische meesterwerk, om het samen met de dichter te voelen, zullen we het gedicht meerdere keren bedachtzaam voorlezen. Ten eerste zullen we zien dat de tekstheld enthousiast de lenteavond bewondert, de lucht inademt en naar de geluiden luistert.

De volgende lezing zal ons verrassen met een heel gamma.emoties ervaren door de dichter. Hij is vol opwinding, dankbaarheid, gelukzaligheid en angst. Een scherpe intrige komt tot uiting in het feit dat het gezicht van de meivakantie vervoering geeft en tegelijkertijd gedachten oproept over de eindigheid van het leven.

Samenstelling van het gedicht

Deze voortreffelijke lyrische compositie bestaat uitvier opeenvolgend versterkende kwatrijnen. De eerste begint en eindigt met een uitroep, weerspiegelt bewondering en brengt de lente in de atmosfeer. Het tweede kwatrijn herhaalt de uitroep in de eerste regel en levert geluids- en beeldbeelden die de opgewonden sfeer van verwachting voorbereiden, toegepast in het volgende kwatrijn. Het begint met de metafoor van de berkenbruid, die "beeft" - dit woord combineert de fysieke trilling van het gebladerte in de wind en de emotionele toestand. In het vierde kwatrijn verwijst de auteur opnieuw naar de nacht, haar 'uitleggend' als een 'lichaamloze' geliefde. Het nachtegaallied (sereen en licht) wordt vervangen door het "onvrijwillige lied" van het innerlijke "ik". Beide nummers ontstaan ​​instinctief, onwillekeurig. De laatste regel van het gedicht, die op het eerste gezicht dissonant klinkt met de algemene stemming, bleek toch voorbereid te zijn: de loomheid, die aanvankelijk een vleugje gelukzaligheid had, ging geleidelijk over in een gevoel van verwarring.

fet kan nog steeds nacht

Expressieve middelen

De lyrische held straalt verwarring uit door zijn uiterlijkberken die ergens op "wachten". Het beeld van sterren is opmerkelijk, niet ver en koud, zoals gebruikelijk, maar 'warm en zachtmoedig' kijkend in de ziel. Deze nabootsing verkort onmiddellijk de tijd en ruimte van het gedicht. Alles wordt nu gezien als nauw met elkaar verbonden, verweven in de mysterieuze en tedere vereniging van het uitgestrekte universum en de menselijke ziel, die alles bevat. Het is geen toeval dat de dichter het metaforische beeld van de bruid gebruikt in het gedicht "Another May Night". Een analyse van de synoniemen waarin dit beeld wordt gegeven, toont een heerlijk zachte en intieme intonatie aan. Dit zijn zorgvuldig geselecteerde metaforen en scheldwoorden: "pasgetrouwde maagd", "gelukzaligheid", "fris", "puur", "doorschijnend", "zachtmoedig", "verlegen", "beven", "wenkt en amuseert".

Analyse van het gedicht "Another May Night" wordt geopendeen ander kenmerk: tegenstellingen van beelden en gevoelens gaan van externe en grootschalige waarneming naar intern, ongrijpbaar en intiem. Het statische koninkrijk van sneeuwstormen, ijs en sneeuw staat dus in contrast met een frisse vliegende mei, tastbare tederheid - onlichamelijk. Vreugde staat tegenover vreemdheid, angst wedijvert met liefde, volmaakte schoonheid met mogelijke dood. Dichters zijn zich altijd scherp bewust van de kloof tussen de eindeloze kosmos, de eeuwig vernieuwende natuur en de sterfelijke mens. Afanasy Fet is geen onbekende in dit idee. “Another May Night” vertegenwoordigt deze antithese: de jonge adem van de lente wordt tegengewerkt door het laatste nummer. Maar Fet zou zichzelf niet zijn geweest als hij deze oppositie niet had verzacht met het mysterieuze 'misschien'. In het algemeen is het niet in de regels van de dichters van de school voor "pure kunst" om duidelijke accenten en zelfverzekerde streken te plaatsen. Integendeel, terughoudendheid, de aanwezigheid van mysterie, lichte contouren en hints zijn welkom. Dus de dichter overwint de eindigheid van het zijn, verenigt de rusteloze ziel in angst met de grenzeloze kracht van liefde. Hieruit wordt verdriet licht, krijgt het vleugels.

een andere nachtelijke analyse

Centrale idee

Analyse van het gedicht "Another May Night",Het is vermeldenswaard dat Fet daarin verder gaat dan de landschapsteksten, waarin zijn pen zich zo op zijn gemak voelt. Voor ons ligt een filosofisch werk, dat het idee uitdrukt van de harmonie van de natuur en de onmacht van de rede om deze harmonie te begrijpen. Voor dit doel gebruikt de auteur opzettelijk een niet-bestaande grammaticale vorm - "onlichamelijk", waarbij de vergelijkende graad niet voortkomt uit een kwalitatief, maar uit een relatief bijvoeglijk naamwoord. Het idee van het gedicht wordt bevestigd door zijn goede organisatie. Geschreven in jambische pentameter met kruisrijm, heeft het een sublieme plechtige intonatie.