Aristoteles, als wetenschapper en een groot oud Grieks filosoof, is bij velen bekend: zijn naam wordt door iedereen gehoord. Zijn leven was interessant en bewogen, en zijn werk leverde een onschatbare bijdrage aan de wetenschap.
Vriend en mentor
De grootste oude Griekse denker Aristoteles,in biologie en filosofie, hij heeft een aanzienlijk stempel gedrukt, werd geboren in 384 voor Christus. e. in de Thracische stad Stagira. In 368 voor Christus. e., toen hij nog erg jong was, ging hij naar Athene, waar hij een student werd van de Academie onder leiding van Plato. In Plato vond Aristoteles als wetenschapper een ervaren mentor en een oudere vriend die hij bewonderde en wiens invloed hij de rest van zijn leven ervoer. Ze communiceerden nauw met elkaar tot de dood van Plato in 348 of 347 v.Chr. e.
Ongepast, maar vrij gebruikelijk,is de theorie dat Aristoteles tijdens zijn aanwezigheid op de Academie een onverbiddelijke tegenstander van Plato was en de suprematie van zijn ideeën uitdaagde. In feite zat Aristoteles twintig jaar in de Academie, en dit zou nauwelijks mogelijk zijn als zijn ideeën significant verschilden van de opvattingen van Plato of in tegenspraak waren met de algemene loop van zijn gedachten.
Na de Academie
Na de dood van de leraar verlaat Aristoteles de Academiein Athene om een bijkantoor te vestigen in de stad Assos in de Klein-Azië-Troas. Hier vestigde hij vriendschappelijke betrekkingen met de plaatselijke tiran Hermius, die twee jaar later door de Perzen werd beschuldigd van ongehoorzaamheid en geëxecuteerd. In dit opzicht werd Aristoteles gedwongen te verhuizen naar het eiland Lesbos, naar de stad Methyleen. Het was tijdens deze periode, in Assos en Methyleen, dat zijn eigen filosofische ideeën vorm begonnen te krijgen en vorm kregen.
Aristoteles en Alexander de Grote
Rond 343 voor Christus e.Koning Philip van Macedonië biedt Aristoteles de functie van opvoeder aan voor zijn zoon en erfgenaam Alexander. Het waren de wijze instructies van Aristoteles die een beslissende invloed hadden op de vorming van de persoonlijkheid van de toekomstige grote commandant. Dankbaar Alexander, als blijk van diepe dankbaarheid en respect, herbouwde de geboorteplaats van zijn mentor Stagiru, verwoest tijdens Philips campagnes.
Eigen school
Nadat Alexander naar Macedonië was opgevarentroon in 336 voor Christus e. Aristoteles verliet de post van opvoeder en ging naar Athene, waar hij zijn eigen school oprichtte: Lyceum (gelegen naast het heiligdom van Apollo van Lycea, Lyceum), ook bekend als Περίπατος ("overdekte galerij" waar lezingen werden gegeven). Haar luisteraars werden peripatetica genoemd. Het aristotelische gezicht was een echte onderzoeksgemeenschap. Het had een eigen bibliotheek en een staf van docenten die regelmatig lezingen gaven.
In 323 voor Christus. e. stierf Alexander de Grote.De bevolking van Athene, die probeerde te ontsnappen aan de Macedonische overheersing, verzette zich tegen Aristoteles. Hij werd gedwongen te vertrekken en zich te vestigen in de stad Chalcis op het eiland Euboea, waar hij een jaar later overleed.
Periodes van creativiteit
Over het algemeen is de wetenschap van Aristoteles verdeeld in drie perioden:
- "Academische" periode, de tijd van communicatie met Plato.Toen ontstond de dialoog 'Evdem', waarin Aristoteles, als wetenschapper, instemt met Plato's idee van kennis als het herinneren van de Ideeën die vóór de geboorte werden overwogen, en 'Protreptisch' - een brief aan Themisse van Cyprus, waarin de auteur, een aanhanger van Plato's vormentheorie, zegt dat het werkelijke leven van de ziel begint na de dood van het lichaam. Misschien is in deze tijd ook begonnen met werken aan "Physics" en "On the Soul", evenals aan logica.
- Levensduur in Assos en methyleen.Dit zou ook de dialoog "On Philosophy" moeten omvatten, waar Aristoteles, die op dat moment nog geen ontdekkingen in de biologie had gedaan, het platonisme het moderne hoogtepunt van de ontwikkeling van de filosofie noemt, niettemin de theorie van vormen bekritiseert. Hier heeft Aristoteles al het idee van God als de "onbeweeglijke drijvende kracht" van de wereld. Tijdens deze periode werkte hij ook aan "Metafysica" en "Politiek", creëerde hij "Eudemus Ethics".
- Tijd voor onderwijs en onderzoek onder de bogenLycea. Deze periode bepaalt wat Aristoteles in de loop van zijn leven ontdekte. Hij wil de filosofie op een betrouwbare en solide basis zetten: hij doet systematisch divers en gedetailleerd onderzoek op het gebied van natuur en geschiedenis. De pedagogische werken (lezingen) van Aristoteles uit die tijd werden bewaard en werden gepubliceerd in de jaren 60 voor Christus. e. Andronicus van Rhodos. Dus "Metafysica" is een reeks lezingen die op verschillende tijdstippen in het Lyceum worden gegeven. De naam "Metafysica" weerspiegelt de plaats van dit werk in de collectie werken van Aristoteles, aangezien het zich bevindt na "Fysica" (Grieks μετα - "naar"). Maar toch is de inhoud ervan metafysisch in de moderne zin - als 'natuurkunde' zich richt op de problemen van het onderhevig zijn aan beweging, dan is 'metafysica' gewijd aan hogere principes en grondoorzaken. De natuurkunde zelf, dat wil zeggen het corpus van Aristoteles 'teksten over natuurlijke historie en natuurfilosofie, behoort ook tot de derde periode. Dit omvat ook "On the Soul" - de psychologische theorie van Aristoteles, werken over ethiek ("Ethica Nicomachea", "Grote Ethiek"), politieke theorie ("Politiek"), "Retoriek", "Poëtica".
Systematisering van de wetenschap
Aristoteles, als wetenschapper, systematiseerde ook de filosofie en verdeelde deze in de volgende kennisgebieden:
- Theoretische filosofie.Het streeft naar pure kennis, naar kennis op zich, en niet naar praktische resultaten. Theoretische filosofie omvat natuurkunde (de studie van materiaal, veranderende objecten), wiskunde (bestudeert het onveranderlijke, maar onafscheidelijk van het materiaal) en metafysica (verwijst naar het gescheiden van het materiële, transcendente en onwrikbare).
- Praktische filosofie.Het omvat voornamelijk politicologie, evenals een aantal disciplines die Aristoteles als ondergeschikt en ondersteunend beschouwt in relatie tot de politiek: economie, strategie, retoriek.
- Poëtische filosofie. Omvat ethiek en esthetiek, evenals de kunsttheorie van Aristoteles.
Aristoteles 'bijdrage aan de schatkist van de wereldbeschavingmoeilijk te overschatten. Wat Aristoteles ontdekte, kan lange tijd worden opgesomd. Veel van zijn theorieën migreerden naar de filosofie van de neoplatonisten en de middeleeuwse filosofie. De termen die tot op de dag van vandaag door Aristoteles zijn geïntroduceerd en gebruikt, vormen de basis van het filosofische woordenboek van alle talen die in de wereld bestaan.
