Deze publicatie behandelt het probleemwat praktisch elke denkend persoon zich in een of andere vorm afvraagt. Zelfs kleine kinderen zijn vaak geïnteresseerd in de geheimen van het universum, vraag hun ouders waar en hoe de wereld om hen heen vandaan kwam. De volgende vragen worden ook gesteld: "Wat is de ziel?" En "Als het in mij leeft, waar gaat het dan heen na mijn dood?" Jaren gaan voorbij en veel mensen richten hun aandacht op het oplossen van bepaalde problemen, terwijl anderen het pad van spirituele zoektocht volgen.
Om te begrijpen wat de ziel is, is het nodigvraag wat de bronnen van spirituele kennis hierover zeggen. Het kan bijvoorbeeld de Bijbel, Koran, Bhagavad-gita zijn. In een van de brieven van de apostel Paulus wordt gezegd dat de geest, de ziel en het lichaam geen enkele smet mogen hebben. Er zijn verschillende bijbelse betekenissen voor de term van belang:
- Levend wezen: mens of dier.
- Persoonlijkheid.
- Een leven.
Nadenken over de eerder genoemde brief van de apostelPaulus en over andere passages van de Heilige Schrift kunnen we concluderen dat de ziel de persoonlijkheid van een persoon is. Het kan op een andere manier worden gezegd: "De mens is een geest die een ziel heeft en hij leeft in een lichaam." Er zijn ook andere meningen, aangezien het onderwerp zelf al vele eeuwen aan de orde is. We kunnen ons de Griekse filosoof Democritus herinneren, die de ziel de eigenschappen van een materiële substantie gaf. Hij beschouwde de componenten ervan als lichte, beweeglijke atomen van vuur.
Plato had een begrip dichterbijde interpretatie die we hebben voorgesteld op basis van de teksten van de Heilige Schrift - de Bijbel. Deze oude Griekse filosoof en leerling van Socrates erkende de ziel als een onafhankelijke substantie die in het lichaam leeft. Plato nam bij het overwegen van deze kwestie aan dat deze essentie goddelijk en eeuwig, subliem en onzichtbaar is. Aristoteles, een leerling van Plato, creëerde een beroemde verhandeling, genaamd "Over de ziel". Het ontkent dat het een substantie kan zijn.
Aristoteles, in tegenstelling totfilosofen-idealisten, aanvaarden de beschouwing van de term niet los van het levende lichaam (materie). Hij noemt de belangrijkste functie van de ziel de realisatie van de biologische functies van het lichaam. Als we terugkeren naar Socrates, dan heeft deze geleerde man, de filosoof van het oude Griekenland, veel gewijd aan de studie van de mysteries van het universum en de overweging van de menselijke essentie. Als we hem zouden kunnen vragen wat de ziel is, dan zou het antwoord ook lijken op de bijbelse betekenis van het woord.
Socrates beweerde dat tijdens zijn levenOp aarde bereidt een persoon zijn ziel voor op zijn verdere bestaan. Hij geloofde dat haar echte leven pas begint na de dood van haar fysieke lichaam. Dit is ongeveer hoe deze term door religie wordt gezien, waarmee het een bepaalde entiteit betekent die God met de mens verbindt. Zelfs in het boek "Genesis" staat geschreven dat nadat de Heer leven in de kroon van Zijn schepping had geblazen, de mens een levende ziel werd.
Bovendien, als je het Heilige zorgvuldig bestudeertBij de Schrift kun je erop letten dat God ook een Ziel heeft. Er staat ook dat ze bepaalde emoties kan tonen. Bijvoorbeeld: liefhebben, genieten, haten, zich verheugen, verdrietig zijn, depressief zijn, in verlegenheid worden gebracht. Het is opmerkelijk dat dieren volgens de Bijbel ook een geest hebben. Het boek Prediker zegt dat niemand weet waar hij heen gaat na hun dood. En in het 17e hoofdstuk van het boek "Leviticus" (in 10-14 verzen), is er een verbod op het eten van bloed van dieren.
Het is voorgeschreven om het bloed naar de grond te laten wegvloeien en pas daarna de gevangen vogel of het gevangen dier te koken. De reden is precies dat de ziel van het dier in deze substantie zit.
Het blijkt dat de vraag wat de ziel ismens of dier, kunt u het volgende antwoord geven: 'Dit is een onsterfelijke, ongrijpbare entiteit die blijft leven na de dood van het fysieke lichaam.' Ook de psychologie, die haar naam dankt aan een uitdrukking als "de wetenschap van de ziel", kan niet worden genegeerd. In feite geeft ze geen eenduidig antwoord op de vraag die in dit onderzoek wordt gesteld.
Moderne psychologie heeft een term als"psyche", die op zijn beurt bestaat uit onderbewustzijn, bewustzijn en bovenbewustzijn. In feite is het onmogelijk om de ziel op de een of andere manier in laboratoriumomstandigheden te bestuderen. Dienovereenkomstig heeft iedereen recht op een persoonlijk begrip van deze kwestie.
