De meeste bureaucratische organisatiestructuren kunnen worden onderverdeeld in functionele en divisiebeheerstructuren.
Functioneel verwijst naar de oudste enin de praktijk vaak gebruikt. Ze kunnen als traditioneel worden beschouwd en daarom worden ze klassiek genoemd. Dit is het gevolg van het feit dat het management is opgedeeld in afzonderlijke elementen, die elk hun eigen taak in het beheer hebben, dat wil zeggen, het vervult een specifieke functie. De functionele structuur werkt effectief in kleine en middelgrote bedrijven.
Grote ondernemingen hebben al tientallen jaren een divisiestructuur.
Het woord "divisie" komt van de Latijnse taal, wat "verdelen in delen, delingen" betekent. Het systematiseringsproces vindt plaats op drie gronden:
1. Per product (product of dienst).
2. Door groepen kopers.
3. Per geografische regio.
Afdelingen van bedrijven opereren onafhankelijk; het zijn praktisch onafhankelijke organisaties die alleen ondergeschikt zijn aan het centrale bestuursorgaan van het bedrijf.
Productdivisiestructuur
De noodzaak om het te creëren wordt veroorzaakt door de toename van het aantalgrote bedrijven en bedrijven. Ze betreden nieuwe productiegebieden die heel anders zijn dan de vorige. Er is de opkomst van nieuwe managementafdelingen die zich met een specifiek product bezighouden.
Divisie managementstructuur,klantgericht, bestaat uit aparte divisies. Elk van hen is op zijn beurt gericht op de categorie consumenten die het nodig heeft. Bijna alle grote bedrijven hebben dergelijke afdelingen.
Regionale divisie managementstructuur.
De oprichting ervan, net als de kruidenierswinkel, wordt veroorzaakt door de snelle groei van bedrijven. Ze verspreidden hun invloed snel over uitgestrekte gebieden, niet alleen binnen het land, maar ook daarbuiten.
Afhankelijk van welke factor ishet is vooral belangrijk voor het bedrijf om zijn strategische plannen te waarborgen, en er wordt een divisiebeheerstructuur van een specifiek type gekozen: ofwel per product, of per klant, of per geografie.
De inherente voordelen van deze bestuursstructuren zijn:
- Ten eerste dragen ze bij aan de snelle groei van het bedrijf.
- Ten tweede vergroten ze de onafhankelijkheid van managers.
- Ten derde vergroten ze de mate van verantwoordelijkheid van het managementpersoneel voor de productie.
- Ten vierde dragen ze bij aan kennisverruiming.
- Ten vijfde scheppen ze gunstige voorwaarden voor het opleiden van topmanagers.
Naast de voordelen hebben divisiestructuren ook nadelen:
- Ten eerste, als er zwakke informatieverbindingen tussen afdelingen zijn, is dubbel werk mogelijk.
- Ten tweede, zwakke banden met de belangrijkstedivisie, waardoor het topmanagement van de onderneming vaak geen controle heeft over de activiteiten van haar divisies (divisies), en daardoor grote verliezen.
De redenen voor de nadelen zijn als volgt:zwak en ineffectief bedrijfsmanagement, onvoldoende budget, vage focus op de gewenste resultaten. De negatieve aspecten kunnen als volgt worden geëlimineerd: door versterking van het leiderschap, invoering van een duidelijk systeem van motivatie, budgettering, geautomatiseerde controlesystemen, leggen van horizontale banden, duidelijke afbakening van bevoegdheden.
Het beheren van een bedrijf van dit type moet:een persoon met een democratische leiderschapsstijl, aangezien hij veel bevoegdheden zal moeten delegeren aan de afdelingshoofden, waarvan de effectiviteit van het bedrijfsbeheer afhangt. De divisiestructuur kan niet alleen effectief werken in grote, maar ook in middelgrote bedrijven. Dit is wat de moderne praktijk laat zien.
