De fraseologische omzet vertegenwoordigt het rijkste expressieve en stilistische potentieel voor literaire creatie.
Volgens veel taalkundigen is de specificiteiteen fraseologische eenheid wordt bepaald door zijn reproduceerbaarheid. Deze eigenschap houdt in dat in het spraakcommunicatieproces geen fraseologische eenheden worden gemaakt, maar gereproduceerd als stabiele taaleenheden.
Voorbeelden van fraseologische uitdrukkingen, die worden gegeven in woordenboeken van taalkundigetermen vertegenwoordigen gewoonlijk die significante eenheden waarin semantiek gemotiveerd, constant is en een levendig beeld bevat. Dit kunnen spreekwoorden, gezegden, stabiele figuurlijke uitdrukkingen zijn: "de regen stroomt uit een emmer", "sneeuw op het hoofd", "kippen pikken geen geld", "zeis op een steen", "zijn gewicht in goud waard", "voorhoofd", "knie-diepe zee", etc.
Beschouw twee soorten fraseologische wendingen.
Phraseologische omzet, bestaande uit lexicaaleenheden van vast gebruik, verwijst naar de zogenaamde splitsing, dat wil zeggen een uitdrukking waarbij de componenten worden versmolten tot een enkel beeld, dat is vervat in hun semantische "samenhang".
Bijvoorbeeld, de uitdrukking "sla je duimen" alleen in dergelijkeeen stabiele combinatie van woorden heeft een bepaalde semantiek en iedereen weet dat het betekent "rommelen", "zich overgeven aan leeg tijdverdrijf". Maar deze betekenis is figuurlijk, en de etymologie van meningsuiting wordt geassocieerd met het oude stadsspel. Bij het spelen werden kleine plankjes gebruikt die met een speciale stok moesten worden omvergeworpen. Ze werden duimen genoemd en ze neerhalen werd als een leuke, inactieve tijd beschouwd.
Phraseologische eenheden worden door auteurs vaak in gewijzigde vorm gebruikt om een poëtisch beeld te creëren.
In de woorden van B. Akhmadulina is de uitdrukking 'de duimen omhoog slaan' de belangrijkste figuratieve semantische kern bij het beschrijven van de zondag als een feestdag:
'Maar zondag slaat al zijn duimen op met een kinderkreet of een schotelbel.'
Phraseologische omzet, waarbij de componenten woorden zijn die door semantische betekenis aan elkaar gerelateerd zijn, verwijst naar een vrije fraseologische eenheid.
Laten we eens kijken naar enkele manieren waarop een individuele auteur de fraseologische eenheden in het poëtische werk van moderne dichters benadert.
Phraseologische wendingen en hun betekenis in de interpretatie van de auteur, door het creatieve proces van heroverweging heen, worden ze gewijzigd, en naast directe betekenis krijgen ze vaak de eigenschappen van een metafoor, waardoor een bijzondere poëtische context ontstaat.
Laten we voorbeelden geven uit het poëtische werk van onze tijdgenoot, de Stavropol-dichter Andrei Dulepov:
De maan zat op het dak buiten het raam. / De gedachte in een snelle vlucht roept de ziel erachter / De ziel zal uitbarsten als een vogel / En het slechte weer, giechelend, buigt ...
Gezien het gebruik van fraseologische eenheden in de poëtische toespraak van moderne auteurs, kunnen we het gebruik van interstijl-conversatie- en alledaagse elementen opmerken om de expressie te verbeteren:
Hier moet ik weer vechten
Ik ga meedoen en plotseling heb ik niet genoeg kracht
En de vijanden zullen de arme kerel slaan ... (A.Dulepov)
Een voorbeeld uit het werk van de Stavropol-dichter A.Mosintsev:
En hoe de schurken het deuntje ook spelen
Over de geneugten van universeel burgerschap -
De schurken liegen! Voor de wereld
Tot nu toe is er alleen haat jegens de Slaven.
Veel fraseologische eenheden zijn duidelijk "open" en tonen de houding van de auteur jegens hen: spijt, ironie, grap, afkeuring, pijn, dat wil zeggen wat empathie wordt genoemd.
Sorry voor de krijgers, vanwege de ambities van anderen
In een vreemd land moesten de jongens vallen.
Worden paars boven de bliksemgraven
En met tranen uit de lucht - warme regen ... (A.Dulepov)
Of het bekende gedicht van Yu Kuznetsov "The Return", waar de wervelende rook geen alledaagse schets is, maar een symbool van de vergankelijkheid van het zijn, onherroepelijk verlies.
Vader liep, vader liep ongedeerd
Door een mijnenveld.
Is in kolkende rook veranderd
Geen graf, geen pijn ...
Nog een voorbeeld uit het werk van A. Mosintsev:
Optimisme in Rusland is niet verloren
Hoewel elke staatsgreep stom is
Kijk, het belooft weer veel geluk voor het dorp
Een troep rijke heren.
De uitdrukking van de auteur "een roedel meesters", waarinde fraseologische eenheid "roedel honden" wordt geraden, vertegenwoordigt de transformatie van de auteur, waarbij het impliciete element "roedel" in een onverwachte combinatie met de uitdrukking "rijke heren" een gedetailleerde metafoor creëert.
Slechts enkele van de bovenstaande voorbeelden zijn duidelijkillustreren hoe de fraseologische omzet, actief gebruikt door moderne auteurs als 'poëtische fraseologie', door de introductie van verschillende technieken in de tekst, bijdraagt aan de verbetering van de beeldtaal, helderheid en, naast de informatieve functie, de taak vervult van emotionele impact op de lezer.
