Slechts 4 jaar na de dood die Rusland schoktePoesjkin, een duel vond plaats tussen M. Yu. Lermontov en de gepensioneerde majoor Nikolai Martynov. Als gevolg hiervan werd de dichter gedood en de tweede deelnemer aan het duel ontsnapte met een arrestatie van drie maanden en berouw van de kerk. Hoewel het laatste duel van Lermontov, dat eindigde met zijn dood, meer dan 175 jaar geleden plaatsvond, zijn er nog steeds geschillen over de vraag of NS Martynov echt heeft geschoten op de man die het pistool in de lucht heeft gelost, d.w.z. de moord heeft gepleegd.
oorsprong
Om de motieven van de daden van een persoon beter te begrijpen wiens kogel een einde maakte aan de korte biografie van M. Yu. Lermontov, moet men meer te weten komen over zijn afkomst.
Dus N.S.Martynov was een inwoner van de adel in Moskou. Zijn grootvader verdiende een fortuin op wijnboerderijen, dat wil zeggen dat hij tegen een bepaalde vergoeding van de staat het recht kreeg om belasting te heffen op drankgelegenheden, waarin hij buitengewoon succesvol was. Aan het einde van de 18e eeuw was men van mening dat aristocraten zich niet met dergelijke zaken mochten bezighouden. Echter, Michail Iljitsj, hoewel hij erg verlegen was voor zijn, zoals ze vandaag zouden zeggen, zaken, wilde niettemin dat zijn zoon zijn bedrijf voortzette, omdat het een stabiel inkomen opleverde. Hij noemde hem ook bij een naam die niet kenmerkend is voor mensen van zijn klas. Nikolai Solomonovich Martynov, wiens nationaliteit onmiddellijk na de dood van Lermontov een onderwerp van speculatie werd, is dus ongetwijfeld Russisch.
Ouders en jeugd
Martynov's vader Solomon Mikhailovich Martynovklom op tot de rang van staatsraad en stierf in 1839. Zijn vrouw Elizaveta Mikhailovna kwam uit de adellijke familie van Tarnovsky. In totaal had het gezin Martynov acht kinderen: 4 zonen en 4 dochters. Zij, vooral jongens, kregen een uitstekende opleiding, hadden genoeg middelen om zich op hun gemak te voelen onder de gouden jeugd en onderscheidden zich door hun aantrekkelijke uiterlijk.
Nikolai Martynov werd geboren in 1815 en was slechts een jaar jonger dan Lermontov. Van kinds af aan had hij een talent voor literair werk en begon al vroeg poëzie te schrijven, waarbij hij de beroemde dichters van zijn tijd imiteerde.
geleerdheid
In 1831 ging Nikolay Martynov naar de schoolwachters en cavaleriejunkers. Lermontov was er een jaar later. De laatste werd gedwongen om een aanvraag in te dienen om de universiteit van Moskou te verlaten vanwege een onaangenaam verhaal met een van de professoren, en wilde niet naar de universiteit van St. Petersburg gaan, omdat hem werd aangeboden om met zijn studie te beginnen vanaf het eerste jaar daar.
Nikolaev Cavalry School, waarinbleken jonge mensen te zijn, was een van de beroemdste in Rusland. Alleen edelen werden toegelaten na hun studie aan de universiteit of op particuliere kostscholen die geen militaire opleiding hadden genoten. Tijdens hun studie oefenden Lermontov en Nikolai Solomonovich Martynov meer dan eens samen schermen op espadrons en waren ze redelijk bekend. Bovendien werd de dichter voorgesteld aan veel leden van de familie Martynov, en Nikolai's broer, Mikhail, was zijn klasgenoot. Vervolgens schreven ze ook dat een van Nikolai's zussen zelfs gedeeltelijk het prototype van prinses Mary werd. Tegelijkertijd is bekend dat de moeder van Martynov buitengewoon weinig vleiend over Lermontov sprak vanwege zijn bijtende grappen, maar haar zoon was verrukt over het poëtische talent van zijn klasgenoot.
kantoor
Na afronding van zijn studie was Nikolai Martynov datgestuurd om te dienen in het toen prestigieuze Cavalerieregiment, waarin in dezelfde periode een officier Dantes was. Tijdens de Kaukasische Oorlog bood hij, net als veel andere leden van zijn generatie, zich aan als vrijwilliger voor het front in de hoop beroemd te worden en om redenen en militaire bevelen naar de hoofdstad terug te keren. Daar, tijdens de militaire expeditie van het Kaukasische detachement over de rivier de Kuban, bewees Nikolai Solomonovich Martynov dat hij een dappere officier was. Voor militaire verdiensten ontving hij zelfs de Orde van St. Anna met een boog, en hij had een goede reputatie bij het commando.
Ontslag
De omstandigheden waren zodanig dat NikolaiMartynov had heel goed kunnen hopen op een succesvolle carrière. Om een nog steeds onduidelijke reden diende hij in 1841, aangezien hij in de rang van majoor was (bedenk dat zijn eeuwenoude Lermontov in die tijd praktisch slechts een luitenant was), onverwachts een ontslagbrief in. Het gerucht ging dat de jongeman hiertoe gedwongen was, omdat hij betrapt werd op vals spelen tijdens een kaartspel, wat onder agenten als een buitengewoon beschamend fenomeen werd beschouwd. In het voordeel van dergelijke geruchten noemden velen het feit dat Nikolai Martynov, die over voldoende financiële middelen en connecties beschikte, niet terugkeerde naar de hoofdstad, maar zich verplaatste van de samenleving in Pyatigorsk en een teruggetrokken leven leidde. Onder vakantiegangers en de lokale Russische samenleving stond de voormalige majoor bekend als een excentrieke en originele, terwijl hij zich kleedde in de kleren van de bergbeklimmers en rondliep met een enorme dolk, waardoor hij belachelijk werd gemaakt door zijn voormalige collega's.
M. Yu Lermontov in de Kaukasus
In 1841 was de dichter al beroemd geworden inheel Rusland dankzij gedichten over Poesjkin. Door de problemen van zijn grootmoeder, die invloedrijke familieleden heeft onder de hovelingen, kon hij een zwaardere straf vermijden. Hij werd naar de Kaukasus gestuurd als onderofficier in het regiment Nizhny Novgorod. Deze zakenreis duurde niet lang genoeg en al snel schitterde hij weer in de salons van de hoofdstad. Misschien zou alles anders zijn verlopen als er geen ruzie in het huis van de gravin van Laval met Ernest de Barant was geweest. De zoon van een Franse diplomaat zag een belediging in het epigram, dat, zoals hem door wederzijdse kennissen werd verteld, was geschreven door M. Yu. Lermontov. Tijdens het duel, dat niet ver van de plaats waar Poesjkin dodelijk gewond raakte, plaatsvond, gebeurde er niets tragisch: het zwaard van een van de rivalen brak, Barant miste en de dichter schoot in de lucht. Het was echter niet mogelijk om het feit van de strijd te verbergen, en de dichter werd verbannen naar de Kaukasus, hoewel hij probeerde af te treden.
De redenen voor het duel met Martynov
Vanuit de noordelijke hoofdstad kwam de dichter voor het eerstStavropol, waar zijn Tengin-regiment was gestationeerd, en ging na een tijdje op korte vakantie naar Pyatigorsk. Bovendien hebben vrienden hem overgehaald dit niet te doen. Daar ontmoette hij veel van zijn Petersburgse kennissen, waaronder Martynov. Lermontov, boos op de taal, was buitengewoon geamuseerd door de oorlogszuchtige verschijning van zijn voormalige klasgenoot. De laatste had lange tijd wrok tegen de dichter gekoesterd, omdat hij geloofde dat hij hem belachelijk had gemaakt in zijn epigrammen, waarin de namen Martysh en Salomo voorkwamen. Vervolgens werd de versie volgens welke Martynov geloofde dat Lermontov zijn zus had gecompromitteerd ook beschouwd als de reden voor het duel. De rivaliteit van jonge mensen ten opzichte van de gunst van een Franse actrice genaamd Adele, die op tournee was in de Kaukasus, werd ook aangegeven.
Ruzie
Twee dagen voor de tragedie, de hoofdpersonenontmoette elkaar in het huis van generaal Verzilin. De toekomstige tweede van de dichter en zijn oude vriend Prins Trubetskoy, evenals de vrouw en dochter van de eigenaar van het huis, waren daar ook aanwezig. In hun aanwezigheid begon Lermontov de beschimpingen over de belachelijke "hooglander" los te laten. Door een tragisch ongeluk stopte de muziek bij deze woorden en ze werden door iedereen gehoord, ook Martynov, zoals altijd, gekleed in een Circassiaanse jas. Zoals de gemeenschappelijke bekenden van Lermontov en Martynov zich later herinnerden, was dit verre van de eerste keer dat de dichter de spot dreef met een gepensioneerde majoor. Hij verdroeg het zolang het maar mogelijk was te doen alsof de grappen niets met hem te maken hadden. Tijdens de muzikale avond in Verzilins was alles echter te duidelijk en werd het duel tussen Lermontov en Martynov onvermijdelijk. De beledigde "hooglander" kondigde luidkeels aan dat hij niet langer van plan was spot te verduren, en vertrok. De dichter verzekerde de dames echter dat hij en Nikolai Solomonovich morgen met elkaar zouden verzoenen, want 'dit gebeurt'.
Duel Lermontov met Martynov
Op de avond van dezelfde dag hadden Mikhail en Nikolaieen onaangenaam gesprek, waarin werd uitgedaagd tot een duel. De strijd vond de volgende dag plaats. Volgens de algemeen aanvaarde versie was Lermontov niet serieus over alles wat er gebeurde en schoot hij in de lucht. Zo maakte hij Martynov nog meer boos en kreeg hij een kogel in de borst. Omdat er geen arts aanwezig was tijdens het gevecht, werd er geen medische hulp geboden, hoewel het nauwelijks het leven van Lermontov had kunnen redden.
Na het duel werd Martynov veroordeeld tot ontneming van alle rechten van de staat en degradatie. Nicholas II besloot echter de straf te beperken tot drie maanden gevangenisstraf in het wachthuis.
Er is weinig bekend over het leven van Martynov na het duel. Hij stierf op 60-jarige leeftijd en werd in zijn naam begraven in Ievlevo.
