Zoals je weet bestaat elke tekst uit zinnen.In feite is de tekst een paar zinnen gerelateerd aan betekenis. Maar om informatie over te brengen naar de lezer (luisteraar), moet je begrijpen dat ze anders zijn. Het is de moeite waard om onderscheid te maken tussen zinnen met het doel van uiting, om ze op de juiste manier te gebruiken. Dus laten we eerst eens kijken wat de syntactische eenheid is. Een zin is een paar woorden die gerelateerd zijn aan elkaar in betekenis. Merk op dat zelfs één woord of zin een volledige zin kan zijn. Het is duidelijk dat als er een gevoel is, het divers kan zijn. Daarom is er in het Russisch een bepaalde classificatie. Wat zijn de suggesties over het doel van de verklaring, zullen we in dit artikel vertellen. Merk op dat in mondelinge spraak de zinnen voor het doel van uiting worden bepaald door intonatie en in geschreven spraak door de vormen van woorden en het gebruik ervan.
Verhalende zinnen
Onze taal maakt dus onderscheid tussen drie soorten zinnen:verhalend, vragende en stimulerend. Verhalend - dit zijn de zinnen die ons letterlijk over een gebeurtenis vertellen of het feit vermelden. "Olga heeft het examen perfect doorstaan," of "Er is helder en warm weer in Kemerovo." Het is interessant dat verhalende zinnen de boventoon voeren in de Russische taal. En dit is begrijpelijk, omdat het grootste deel van het gevoel van communicatie en uitwisseling van informatie is om iemand van alles op de hoogte te stellen. Mensen vertellen vaak wat ze vragen en aanmoedigen. In het bijzonder vereist meestal één verhalende zin een tweede, waarbij een fenomeen of gebeurtenis vanaf de eerste wordt uitgelegd.
Vragende voorstellen
Voorstellen over het doel van uitingen zijn envragend. Hier is alles duidelijk. Elke vraag is een vragende zin. "Houd je van mij?". Het is vermeldenswaard dat de verhalende zin kan worden omgezet in een vragende zin. Het is alleen nodig om de intonatie en de semantische belasting te wijzigen. "We gaan rusten op de datsja" verandert in "We gaan rusten in het huisje?". Vragende zinnen kunnen ook worden gevormd met behulp van bepaalde voornaamwoorden en bijwoorden. "Wie", "wat", "wiens", "wie", "wanneer", "waar", "waarom", "waarom", enz. helpen bij het formuleren van meer specifieke vragen. "Waarom eet je dit?", "Waar is de bijeenkomst van leiders?". Houd er rekening mee dat er dergelijke voorstellen zijn waarbij de vraag geen antwoord behoeft. "Wie houdt er niet van om op de zee te rusten?". Dergelijke vragen worden retorisch genoemd.
Motivatievoorstellen
Het lijkt erop dat onze taal alleen uit bestaatverhalen en vragen, dus, wat zijn de voorstellen voor het doel van uiting tot nu toe? Vergeet niet over incentive-aanbiedingen. Ze vormen een minderheid in de classificatie van Russische straffen, maar hun betekenis moet niet worden onderschat. Met hulp van hen kunnen we immers hulp vragen, ondergeschikten bevelen om de taak uit te voeren, advies geven of gezondheid en liefde wensen tijdens de vakantie. Naast de concrete intonatie die wordt gebruikt voor een bepaald type stimuleringsvoorstel (orde, raad, enz.), Wordt dit type zin gevormd door de enkel- en meervoudsvorm van het werkwoord in de tweede ("Kom hier"); deeltjes "laten", "laten we", etc. ("Laat hem terugkomen"); infinitief ("Stop met huilen!").
