Dierecologie is een wetenschappelijke studiede relatie tussen dieren, planten en andere organismen, evenals met hun omgeving. De belangrijkste onderwerpen zijn gedrag, eetgewoonten, migratiepatronen, leefomstandigheden en relaties tussen soorten. Ecologen proberen te begrijpen waarom bepaalde soorten relatief vreedzaam met elkaar kunnen leven in dezelfde omgeving.
Ecologie kan zich ook richten opactiviteiten van menselijk gedrag. Opzettelijke en onopzettelijke menselijke handelingen kunnen gunstige of schadelijke effecten hebben op het milieu. Belangrijke onderwerpen zijn onder meer gevaarlijk afval, uitroeiing van soorten, verandering in landgebruik en vervuiling.
Animal Ecology Fundamentals: Ecosystems
Ecosystemen zijn een belangrijk onderdeel van het geheelde studie van ecologie, die de interactie van dieren, planten en micro-organismen met hun specifieke fysieke habitat omvat. Ze zijn over het algemeen onderverdeeld in drie categorieën: aquatisch, terrestrisch en wetland. Voorbeelden van ecosystemen zijn onder meer woestijn, bos, prairie, toendra, koraalrif, steppe en regenwoud, en er zijn ook stedelijke ecosystemen die zwaar worden bevolkt door mensen. Het bestuderen ervan is belangrijk om te begrijpen hoe de ecologie van de dierenwereld in het algemeen werkt.
Wat is ecologie?
Ecologie is de studie van de relatie tussen levenorganismen, inclusief mensen, en hun fysieke omgeving. Deze wetenschap probeert de vitale verbindingen tussen planten en dieren en de wereld om hen heen te begrijpen. De ecologie van planten en dieren geeft ook informatie over de voordelen van ecosystemen en hoe we de hulpbronnen van de aarde kunnen gebruiken om ons milieu gezond te houden voor toekomstige generaties.
De relatie tussen organismen en plaatsen wordt bestudeerdhabitats op een grote verscheidenheid aan schaalniveaus, van het bestuderen van de microscopisch kleine bacteriën die in een aquarium groeien tot complexe interacties tussen duizenden planten, dieren en andere gemeenschappen. Ecologen bestuderen ook vele soorten omgevingen, van microben die in de bodem leven tot dieren en planten in het regenwoud of in de oceaan.
De rol van ecologie in ons leven
Veel specialiteiten op het gebied van ecologie, zoalsals mariene, planten- en statistische ecologie, geven ons informatie om de wereld om ons heen beter te begrijpen. Deze informatie kan ons ook helpen ons milieu te verbeteren, onze natuurlijke hulpbronnen te beheren en de menselijke gezondheid te beschermen. De volgende voorbeelden illustreren slechts enkele manieren waarop kennis van het milieu een positieve invloed heeft gehad op ons leven.
Ecologie of milieuwetenschap is een takbiologie, die de relatie van planten en dieren met hun fysieke en biologische omgeving bestudeert. De fysieke omgeving omvat licht en warmte, zonnestraling, vocht, wind, zuurstof, kooldioxide, voedingsstoffen in de bodem, water en de atmosfeer. De biologische omgeving omvat organismen van dezelfde soort, maar ook planten en dieren van andere soorten.
Een van de nieuwste wetenschappen met een lange geschiedenis
Dierecologie is een van de nieuwstewetenschappen, waaraan in de tweede helft van de 20e eeuw steeds meer aandacht werd besteed, hoewel al lang daarvoor studies van populaties en hun leefgebieden werden uitgevoerd. Zo beschreef de leerling van de Griekse filosoof Aristoteles, Theophrastus, de relatie tussen de dieren zelf en wat hen omringt al in de vierde eeuw voor Christus. e.
Dit gebied begon zich te ontwikkelen met een publicatie in 1850Charles Darwin over zijn Origin of Species en het werk van zijn tijdgenoot en rivaal Alfred Russell Wallace. De laatstgenoemden erkenden de onderlinge afhankelijkheid van dier- en plantensoorten en hun groepering in levende gemeenschappen of biocenoses. In 1875 bedacht de Oostenrijkse geoloog Eduard Suess de term biosfeer om de verschillende omstandigheden te omvatten die bijdragen aan het bestaan van leven op aarde.
Het basisprincipe van ecologie
Het belangrijkste principe van ecologie is datelk levend organisme heeft een constante en regelmatige verbinding met elk ander element waaruit zijn omgeving bestaat. Een ecosysteem kan worden gedefinieerd als een situatie waarin er een interactie is tussen organismen en hun omgeving. Binnen zijn grenzen verbinden soorten voedselketens en voedselwebben. De energie van de zon, opgevangen door primaire producenten (planten) door middel van fotosynthese, gaat omhoog in de keten van primaire consumenten (herbivoren) en vervolgens secundaire en tertiaire consumenten (carnivoren of roofdieren). Het proces omvat ook decomposers (schimmels en bacteriën), die voedingsstoffen afbreken en terugvoeren naar het ecosysteem.
Ecologische problemen
Een milieucrisis kan optreden alsde omgeving verandert zodanig dat het ongunstig wordt om te overleven. Dierecologieproblemen kunnen verband houden met klimaatverandering (verhoogde temperatuur of verminderde neerslag), menselijke factoren (olielozingen), verhoogde activiteit van roofdieren, afnemende aantallen of, omgekeerd, snelle bevolkingsgroei en, als gevolg daarvan, het onvermogen om hun ecosysteem. In de afgelopen eeuwen hebben menselijk handelen het milieu ernstig aangetast. Door bossen ontstaan nieuwe landbouwgebieden, de aanleg van gebouwen en wegen draagt ook bij aan de vervuiling van ecosystemen.
Delen van ecologie
De volgende soorten dierenecologie worden onderscheiden:
- Fysiologisch (gedragsmatig), dat de processen van aanpassing van een individu aan de omgeving bestudeert.
- Populatie, die de dynamiek van populaties van één soort of groep soorten bestudeert (bijvoorbeeld de ecologie van dieren, planten of insecten).
- Communautaire ecologie richt zich op interacties tussen soorten binnen een biocenose.
- Ecosysteemecologie, die de stroom van energie en materie door de componenten van ecosystemen bestudeert.
Wat betreft de ecologie in het algemeen, ze onderscheiden ooklandschap, dat rekening houdt met de processen en relaties van verschillende ecosystemen of zeer grote geografische zones (bijvoorbeeld arctisch, polair, marien, enz.), en de menselijke ecologie.
Impact op dieren
Ecologie (uit het Grieks oikos - huis en logo's - kennis) is een wetenschappelijke studie van hoelevende wezens hebben interactie met elkaar en met hun natuurlijke omgeving. Ze bekijkt complexe en gevarieerde relaties vanuit verschillende perspectieven. De bestudeerde fysiologische processen zijn de regulering van temperatuur, voeding en metabolisme. Factoren die van invloed zijn op dieren zijn onder meer ziekte, klimaatverandering en toxische effecten.
Ecologie is wetenschappelijk onderzoekverspreiding, overvloed en relaties van organismen en hun interacties met de omgeving. Alles wordt bestudeerd, van de rol van kleine bacteriën bij het recyclen van voedingsstoffen tot de impact van tropische regenwouden op de atmosfeer van de aarde. Dierecologie is nauw verwant met fysiologie, evolutie, genetica.
Elk jaar verdwijnen er honderden soorten in de wereld, het is moeilijk voor jezelfstel je voor hoe grootschalig dit probleem voor de mensheid kan zijn. De wereld van de fauna is uniek en dieren zijn een belangrijk onderdeel van het milieu, aangezien ze het aantal planten reguleren, de verspreiding van stuifmeel, fruit en zaden bevorderen, een integraal onderdeel vormen van de voedselketen, een belangrijke rol spelen in de vorming van bodem- en landschapsvorming.
Conceptueel begrip van ecologie
Zoals veel natuurwetenschappen raakt conceptueel begrip van ecologie aan bredere onderzoeksdetails, waaronder:
- Levensprocessen die aanpassing verklaren.
- Verspreiding en overvloed aan organismen.
- De beweging van stoffen en energie door levende gemeenschappen.
- Consistente ontwikkeling van ecosystemen.
- Overvloed en verspreiding van biodiversiteit in de context van het milieu.
Ecologie verschilt van natuurlijke historie, die zich vooral bezighoudt met de beschrijvende studie van organismen. Het is een subdiscipline van de biologie, namelijk de studie van het leven.
Dierenbescherming
Dierecologie is een interdisciplinaire wetenschap,die werd gevormd op het kruispunt van zoölogie, ecologie en geografie. Ze bestudeert het leven van verschillende diersoorten, afhankelijk van de omgeving. Omdat dieren deel uitmaken van ecosystemen, zijn ze essentieel om het leven op onze planeet in stand te houden. Ze hebben zich naar alle uithoeken van de aarde verspreid: ze leven in bossen en woestijnen, in de steppe en in het water, op de arctische breedtegraden, ze vliegen in de lucht en verbergen zich ondergronds.
Een belangrijk thema in de ecologie is de bescherming van dieren.Veel factoren leiden tot veranderingen in soortendiversiteit op zeer uiteenlopende schaalniveaus. Sommige roofdieren kunnen bijvoorbeeld schadelijk zijn voor bepaalde soorten, hun aanwezigheid kan het aantal soorten dat in de gemeenschap aanwezig is zelfs verminderen of vergroten. Behoudbiologie probeert te begrijpen welke factoren soorten vatbaar maken voor uitsterven en wat mensen kunnen doen om uitsterven te voorkomen.
Menselijke interventie
Milieuproblemen waarvan het niet doetalleen mensen, maar ook dieren, omvatten lucht- en waterverontreiniging, vuile grond, zure regen. Ontbossing, drooglegging van moerassen en veranderingen in riviergeulen leiden ertoe dat hele ecosystemen worden bedreigd. Levende organismen moeten zich snel aanpassen aan veranderende omstandigheden, hun leefgebied veranderen en niet iedereen kan hier met succes mee omgaan. Het resultaat is een vermindering of volledig uitsterven van populaties. Dieren zijn sterk afhankelijk van de toestand en omgevingsfactoren. Een destructief menselijk ingrijpen in de natuur kan vele soorten en vormen van de dierenwereld vernietigen zonder de mogelijkheid van herstel.
