Tegenwoordig zijn er in de wereld voorbij100 duizend soorten dieren en planten die bij ons op onze planeet leven. Velen van hen spelen een cruciale rol in de biologische voedselketen, zonder welke bestaande biogenese ondenkbaar is. Voor het gemak van het bestuderen van de planten- en dierenrijken hebben wetenschappers van over de hele wereld alle bekende levende organismen al lang in een bepaalde classificatie gebracht door ze te combineren volgens gemeenschappelijke biologische kenmerken. Bij het bepalen van een dier, insect of plant voor een of andere soort wordt de hoofdrol gespeeld door homologe organen, die dezelfde structuur hebben van verschillende organen bij dieren en vogels.
Dus bijvoorbeeld homologe organen in totaalvogels hebben vleugels en veren, bij alle dieren - vier ledematen, bij planten - bladeren en bloemen, enzovoort. Hierdoor delen we allemaal de dieren, vogels, planten en vissen die ons bekend zijn in bepaalde groepen en soorten. Het is opmerkelijk dat elke soort zijn eigen vergelijkbare en verschillende eigenschappen heeft, die essentieel zijn bij het vergelijken met andere levende organismen.
Homologe organen zijn essentieelsoortkenmerken van een bepaald soort organisme, waardoor het dier ook in een bepaalde omgeving kan leven. Alle vissen die in zoetwaterlichamen en meren leven, hebben dus een geschubd oppervlak, dat als een beschermend ruimtepak fungeert waardoor vissen onzichtbaar in water kunnen zijn, gemakkelijk kunnen ontsnappen aan achtervolging en zichzelf kunnen beschermen tegen mogelijke aanvallen van andere soorten. Dezelfde homologe organen bij alle vissen op de planeet zijn de staart en de vinnen, waardoor de vissen in het water kunnen zwemmen.
Het concept van homologe organen komt voort uitLatijns woord "homos", wat "hetzelfde" betekent. Dat wil zeggen, dit zijn organen met dezelfde structuur en een vergelijkbare locatie in het lichaam van dieren of planten. Door deze gelijkenis kunnen we echter niet praten over hun identieke functies, omdat ze gewoon heel anders kunnen zijn. Als voorbeeld kunnen we bij alle dieren en vogels dezelfde structuur van het skelet van de voorpoten geven. Dieren gebruiken ze echter voor beweging op het land en vogels voor de vlucht, maar als je hun interne structuur uit elkaar haalt, zal het zeer vergelijkbare kenmerken hebben.
Als we het hebben over het plantenrijk, dan is hunhomologe organen worden vertegenwoordigd door bloemblaadjes, meeldraden, stengel, wortelstelsel en fruit. Elke plant heeft een draadvertakte wortel, die bestaat om de plant op de grond te houden en ook voeding krijgt van as, minerale en organische stoffen in de grond. Lamellaire bladeren van planten worden gebruikt om koolstof te assimileren en vocht te verdampen, en een lange langwerpige stengel is nodig om bloemen en bladeren die assimileren naar het oppervlak te brengen voor licht en lucht voor een betere bestuiving en voortplanting van de plant.
Wetenschappers hebben homologe plantenorganen ontdektzelfs in de oudheid en bij het samenstellen van hun wetenschappelijke werken, noemden veel filosofen het voorbeeld van het leven van het koninkrijk van dieren en planten als basis voor het harmonieuze bestaan van alle biologische wezens op onze planeet. Het moet ook duidelijk zijn dat in de loop van hun evolutionaire ontwikkeling veel planten en dieren een zekere transformatie ondergingen, waardoor sommige organen hun waarde verloren en atrofieerden, terwijl andere juist ontwikkelden, kracht kregen en de hoofdrol speelden in het leven van een levend wezen. Zo raakten wetenschappers opnieuw overtuigd van de waarheid van een eenvoudige biologische waarheid - als een orgaan niet wordt gebruikt, sterft het geleidelijk af, waardoor anderen zich sterker en beter kunnen ontwikkelen.
Подводя итоги всему вышеизложенному можно om samen te vatten dat homologe organen de belangrijkste organen zijn van biologische wezens die dezelfde morfologische betekenis hebben, maar totaal verschillende functies kunnen vervullen, afhankelijk van het type plant of diersoort. Ondanks de opgebouwde kennis van wetenschappers op dit gebied is er nog ruimte voor verder onderzoek.
