Naam van de hoofdstad van het Byzantijnse rijk - onderwerpeindeloze geschillen van verschillende generaties van historici. Een van de mooiste en grootste steden ter wereld had verschillende namen. Soms werden ze samen gebruikt, soms afzonderlijk. De oude naam van de hoofdstad van het Byzantijnse rijk heeft niets te maken met de moderne naam van deze stad. Hoe werd de naam van een van de grootste Europese steden getransformeerd door de eeuwen heen? Laten we proberen het uit te zoeken.
De eerste bewoners
De eerste bekende inwoners van Byzantium warenmegars. In 658 voor Christus. e. ze stichtten een dorp op het smalste punt van de Bosporus en noemden het Chalcedon. Vrijwel gelijktijdig groeide aan de andere kant van de zeestraat de stad Byzantium op. Enkele honderden jaren later fuseerden beide dorpen en gaven ze de naam aan de nieuwe stad.
Stappen naar welvaart
Unieke geografische ligging van de stadmaakte het mogelijk om het transport van goederen naar de Zwarte Zee te controleren - naar de oevers van de Kaukasus, naar Taurida en Anatolië. Hierdoor werd de stad snel rijk en werd het een van de grootste winkelcentra in de Oude Wereld. De stad veranderde verschillende meesters - het werd geregeerd door Perzen, Atheners, Macedoniërs, Spartanen. In 74 voor Christus. e. de macht in Byzantium werd door Rome ingenomen. Voor de stad betekende dit het begin van een tijd van vrede en welvaart - onder de bescherming van Romeinse legioensoldaten begon de stad zich in een versneld tempo te ontwikkelen.
Byzantium en Rome
Aan het begin van het nieuwe millennium kwam Byzantium in botsingmet echt gevaar. De eeuwige rivaliteit van Romeinse aristocraten om het recht om keizer genoemd te worden, leidde tot een fatale fout. De Byzantijnen kozen de kant van de Schrift van Niger, die nooit keizer werd. In Rome kroonden ze Septimus Severus met een karmozijnrode mantel - een strenge krijger, een uitstekende militaire leider en een erfelijke aristocraat. Woedend door het gemompel van de Byzantijnen, nam de nieuwe heerser van het Romeinse Rijk Byzantium mee in een lange tocht. Na een lange confrontatie gaven de belegerde Byzantijnen zich over. Langdurige vijandelijkheden brachten rampspoed en vernietiging in de stad. Misschien was de stad niet uit de as herboren als keizer Constantijn er niet was geweest.
Nieuwe naam
De nieuwe ambitieuze Heilige Roman KeizerEmpire begon zijn carrière met verschillende militaire campagnes, die eindigden met de overwinning van het Romeinse leger. Nadat Constantijn de heerser was geworden van de uitgestrekte gebieden van het Romeinse Rijk, werd hij geconfronteerd met het feit dat de oostelijke landen werden geregeerd door de Romeinse gouverneurs in een semi-autonoom regime. Het was nodig om de afstand tussen het centrum en verre gebieden te verkleinen. En Constantijn besloot de op een na belangrijkste stad Rome in de oostelijke landen te leggen. Hij vestigde zich in een vervallen Byzantium en richtte zijn inspanningen om dit provinciedorp om te vormen tot de glinsterende hoofdstad van het Oost-Romeinse rijk.
De transformatie begon in 324.Keizer Constantijn tekende met zijn eigen speer de grenzen rond de stad. Later werden langs deze lijn de stadsmuren van de nieuwe metropool geplaatst. Enorm geld en persoonlijke deelname van de keizer maakten een wonder mogelijk - in slechts zes jaar werd de stad de titel van hoofdstad waardig. De grote opening vond plaats op 11 mei 330. Op deze dag kreeg de stad een nieuwe impuls voor ontwikkeling. Het werd nieuw leven ingeblazen en werd actief bewoond door immigranten uit andere delen van het rijk, en verwierf pracht en praal die past bij een nieuwe hoofdstad. Dus de stad kreeg zijn nieuwe naam - Constantinopel, en werd een waardige belichaming van alles wat het Byzantijnse rijk vertegenwoordigde. De hoofdstad van deze staat werd niet voor niets het tweede Rome genoemd - de oosterse zuster was op geen enkele manier inferieur in grootsheid en pracht aan haar westerse broer.
Constantinopel en het christendom
Na de splitsing van het grote Romeinse rijkConstantinopel werd het centrum van een nieuwe staat: het Oost-Romeinse rijk. Al snel werd het land genoemd met de voornaam van zijn eigen hoofdstad, en in de geschiedenisboeken kreeg het de overeenkomstige naam - het Byzantijnse rijk. De hoofdstad van deze staat speelde een grote rol bij de vorming van het orthodoxe christendom.
De Byzantijnse Kerk belijden de orthodoxenChristendom. Byzantijnse christenen beschouwden vertegenwoordigers van andere bewegingen als ketters. De keizer was de personificatie van zowel het seculiere als het religieuze leven van het land, maar er was geen macht van God, zoals vaak het geval was met oosterse tirannen. De religieuze traditie is nogal zwaar verwaterd door seculiere ceremonies en rituelen. De keizer was begiftigd met goddelijk gezag, maar niettemin werd hij gekozen onder gewone stervelingen. Er was geen instelling voor opvolging - noch bloedverwantschap, noch persoonlijke banden garandeerden de Byzantijnse troon. In dit land zou iedereen keizer kunnen worden ... en bijna een god. Zowel de heer als de stad waren vol macht en grootsheid, zowel seculier als religieus.
Daarom is er enige dualiteit in de definitieConstantinopel als stad waarin het hele Byzantijnse rijk geconcentreerd was. De hoofdstad van het grote land is voor vele generaties christenen een bedevaartsoord geweest - de prachtige kathedralen en tempels spraken gewoon tot de verbeelding.
Rusland en Byzantium
In het midden van het eerste millennium, staatde formaties van de oosterse Slaven werden zo belangrijk dat ze de aandacht begonnen te trekken van hun rijkere buren. Rusichi ging regelmatig op campagnes en bracht rijke geschenken van verre landen naar hun thuisland. De campagnes naar Constantinopel waren hoe verbazingwekkend de verbeelding van onze voorouders was, dat een nieuwe Russische naam voor de hoofdstad van het Byzantijnse rijk zich snel verspreidde. Onze voorouders noemden de stad Tsargrad en benadrukten daarmee haar rijkdom en macht.
Ineenstorting van het rijk
Alles in de wereld heeft zijn einde.Het Byzantijnse rijk ontsnapte niet aan dit lot. De hoofdstad van de eens machtige staat werd veroverd en geplunderd door de soldaten van het Ottomaanse rijk. Na de vestiging van de Turkse overheersing verloor de stad ook haar naam. De nieuwe eigenaren noemden het liever Stanbul (Istanbul). Taalkundigen beweren dat deze naam een verwrongen overekening is van de oude Griekse naam polisstad. Het is onder deze naam dat de stad tegenwoordig bekend is.
Zoals u kunt zien, is er geen eenduidig antwoord op de vraag welke hoofdstad van het Byzantijnse rijk en hoe het wordt genoemd. Het is noodzakelijk om de historische tijdsperiode van belang aan te geven.
