De eerste vermelding van de vorming van de staatDe geschiedenis van Georgië dateert uit de tiende eeuw. In die tijd waren verschillende vorstendommen verenigd. Deze toestand duurde ongeveer drie eeuwen. Na enkele eeuwen, al in de achttiende eeuw, verenigden zich opnieuw de Georgische vorstendommen. Even later voegden sommigen zich bij het Russische rijk.
In de achtste eeuw voor Christus aan de westkantHet grondgebied van het moderne Georgië werd bewoond door Grieken. Na een paar eeuwen betraden de Anatolische stammen het oostelijke grondgebied van de staat. Ze geassimileerd (samengevoegd) met de lokale bevolking. Zo werd de Iberische staat gevormd, die gedurende een relatief korte tijd bestond.
Tussen de vijfde en derde eeuw voor Christus aanhet grondgebied van het moderne Georgië werd binnengevallen door verschillende staten. In 189 v.Chr. Werd het leger van de Romeinen echter verslagen door het Seleucid leger. Als gevolg hiervan werd de Armeense staat gevormd, waartoe ook de Georgische vorstendommen zich voegden. Zijn heersers hebben heel wat gebieden veroverd.
Tussen de vierde en vijfde eeuw werd het westelijk grondgebied van de Armeense staat echter veroverd door het Byzantijnse rijk, dat toen krachtig was. De Perzen vielen het oostelijke deel binnen.
In de zevende eeuw door de hele Armeensede staat is door islamitische Arabieren tot een moslimstaat gemaakt. Om van dit juk af te komen, kon het oude Georgië pas in 1122 bestaan. Tegelijkertijd vielen de Seljuk-Turken Armenië binnen. Dit dwong veel Armeense christenen om naar Georgië te vluchten. Daar fuseerden ze met de lokale bevolking.
Opgemerkt moet worden dat het Ottomaanse Rijk en Perziëeen vrij lange periode van proberen het grondgebied van Georgië binnen te vallen. Alle pogingen hiertoe waren onsuccesvol tot de achttiende eeuw. In deze eeuw zijn de Turken bijna geslaagd. Catherine de Grote kwam echter de christelijke bevolking van de Kaukasus te hulp. Russische troepen waren in staat om vele Turkse indringers te verdrijven. Sinds dat moment is de geschiedenis van Georgië doorgegaan als onderdeel van het Russische rijk. De volledige verdrijving van moslims vond alleen plaats in het midden van de negentiende eeuw.
Na de annexatie van Oost-Georgië in 1801Voor het Russische rijk was het administratieve centrum in de Georgische provincie Tbilisi. De stad huisvestte ook de residentie van de opperbevelhebber van het Russische leger.
De geschiedenis van het negentiende-eeuwse Georgië is aanzienlijkde nationalistische partijen en groepen die werden gecreëerd en vervolgens erg populair werden. Tegelijkertijd is de status van de hoofdstad van het land Tbilisi, als een belangrijk cultureel en economisch centrum, versterkt.
Het begin van de twintigste eeuw was gemarkeerdde onafhankelijkheidsverklaring van een aantal staten (Armenië, Georgië, Azerbeidzjan). Echter, na de verovering van de bolsjewieken zijn ze allemaal inbegrepen in de Sovjet-Unie. Tegelijkertijd werd in de hoofdstad Tbilisi een commissie van de RSDLP opgericht. Sinds het begin van de twintigste eeuw zijn Azerbeidzjan, Armenië en Georgië verenigd in de ZSFSR (Transkaucasian Soviet Federative Socialist Republic).
Deze federatie werd ontbonden in 1936. Vanaf dat moment begon er opnieuw een geschiedenis van Georgië.
In 1990 werden de eerste verkiezingen gehouden in het land. Verschillende politieke partijen namen eraan deel.
Volgens veel beleidsdeskundigen,De voormalige Sovjetrepubliek had goede vooruitzichten op geleidelijke economische groei. In 1992-93 werd de geschiedenis van Georgië gekenmerkt door een oorlog tussen Abchazië en Zuid-Ossetië voor onafhankelijkheid. Opgemerkt moet worden dat de president van het land, Eduard Shevardnadze, een belangrijke bijdrage leverde aan het stabiliseren van de politieke en economische situatie in het land op dat moment.
