Uiteenlopend (lateraal) denken iseen speciale manier om problemen op te lossen. Door het te gebruiken, probeert de persoon het probleem vanaf verschillende kanten te bekijken. Lateraal denken werd vertegenwoordigd door Edward de Bono. Deze uitstekende denker is de auteur van andere concepten: "6 hoeden van denken", "6 evaluatie-medailles" en anderen.
Lateraal denken wordt ook wel aangeduid alsniet genormaliseerd, niet genormaliseerd, lateraal, transversaal etc. Deze methode is bedoeld om eventueel de gebruikelijke traditionele verticale technieken aan te vullen. Het begrip van de noodzaak om niet-standaardbenaderingen te gebruiken, kwam allereerst bij die mensen en organisaties wier leven en activiteiten nauw verband houden met creativiteit, met het vermogen om nieuwe ideeën te creëren.
Flexibiliteit in het denken is de belangrijkste voorwaarde voorselectie van niet-standaard methoden. Het mechanisme van een niet-standaardbenadering is om de gebruikelijke, gevestigde stereotypen te doorbreken. Bewustzijn en denken zijn nauw met elkaar verbonden. De tweede vernietigt patronen. Bewustzijn accepteert op zijn beurt nieuwe ideeën. In sommige gevallen lijken nieuwe gedachten en ideeën misschien niet erg goed, maar veel ervan hebben, mits goed gestructureerd, veel potentieel en brede vooruitzichten.
Lateraal denken kan het meest worden toegepastverschillende werkterreinen. Niet-standaardbenaderingen kunnen dus op het werk worden gebruikt als de specificiteit van de activiteit zorgt voor creativiteit, het constant bijwerken van ideeën of manieren vereist om uit een verscheidenheid aan crisissituaties te komen. Het komt bijvoorbeeld heel vaak voor in zakelijke situaties waarin een goed getimede grap helpt om de gespannen situatie in het team onschadelijk te maken. Lateraal denken kan op vakantie worden gebruikt door bijvoorbeeld te kiezen waar u op vakantie gaat.
De belangrijkste taak van de niet-standaard benadering is volgensde mening van een aantal auteurs, waardoor het zoekcliché wordt overwonnen. Bewustzijn wordt gezien als een passief systeem, als een omgeving waarin informatie onafhankelijk wordt georganiseerd.
Er wordt aangenomen dat een persoon zeer beperkt isaandacht per tijdseenheid. Vaak verwijten sommige mensen anderen een zekere "fixatie" op het probleem. De principes van lateraal denken laten niet toe dat informatie stevig wordt vastgelegd door de toegang tot nieuwe gegevens te sluiten. Een niet-standaard aanpak maakt het tegelijkertijd mogelijk om bestaande kennis te combineren, waardoor vaak volledig nieuwe en onverwachte combinaties ontstaan.
Een onconventionele manier om een probleem op te lossen wordt niet beoogdeen specifiek resultaat bereiken. In lateraal denken heeft het feit geen onvoorwaardelijke kracht. Een niet-standaard benadering is slechts een speciale methode om informatie te gebruiken bij het oplossen van een probleem, een manier om te proberen, te zoeken en verder te gaan.
Bij lateraal denken zijn er drie hoofdtechnieken: ordenen, correleren en structureren.
Neuropsychologen hebben een verband tussenniet-standaard (divergerende) benadering en convergente (standaard) benadering en cerebrale hemisferen. Het is dus bekend dat links verantwoordelijk is voor logisch denken en rechts voor intuïtieve waarneming.
Op basis van de taken kan een persoon het ene of het andere halfrond gebruiken. Zo is bijvoorbeeld het kunstenaarsrecht actiever, terwijl dat van de accountant links is.
De associativiteit van de onconventionele benadering maakt dit mogelijkinnerlijke vrijheid toepassen. De karakteristieke kenmerken van divergerend denken zijn onder meer "vloeiendheid van waarneming". Het weerspiegelt het vermogen om meerdere ideeën tegelijkertijd te creëren. Een ander kenmerk van out-of-the-box denken is flexibiliteit. Deze eigenschap biedt de mogelijkheid om snel van het ene gezichtspunt naar het andere te gaan. De aanwezigheid van niet-trivialiteit is ook belangrijk - het vermogen om originele ideeën te vormen.
