De staat kan federaal zijn ofunitair, kan elke politieke structuur hebben. Het enige dat alle landen verenigt, is de indeling in klassen, die bestaat sinds de tijden van het primitieve gemeenschappelijke systeem.
Wat is de landgoedstructuur
De indeling van een staat of samenleving in klassen kananders worden genoemd. Voor middeleeuws Europa en tsaristisch Rusland was de landgoedstructuur van het land kenmerkend. De statussen van deze eenheden zijn gedurende honderden jaren gecreëerd. De aanwezigheid van verschillende sociale groepen is altijd een teken geweest van sociale ongelijkheid. De bevolking werd gevormd volgens karakteristieke kenmerken, voornamelijk om de bevoorrechte laag, of de adel, op het hoogste staatsniveau te onderscheiden en haar alle bevoegdheden te geven. Sinds het begin van de 18e eeuw was een vertegenwoordiger van deze klasse in Rusland een persoon die tot de adel behoorde.
Hij sprak over zo'n staatsstructuurPlato. Maar de landgoederen die geschikt waren voor het oude Rome, met zijn val, verloren hun naam, betekenis en betekenis. Elk land heeft telkens zijn eigen indeling in klassen. In Rusland hield in 1917 als gevolg van de revolutie de grootste Euraziatische staat op te bestaan, en hielden zulke "kasten" als edellieden en filistijnen op te bestaan. Bijgevolg werd een persoon die tot de adel behoorde, evenals tot de burgerij, zijn rechten en privileges ontnomen.
Kenmerken van sociale klassen
Nationale lagen geïdentificeerd door sommigeneigenschappen in elke sociale groep, bezat karakteristieke kenmerken, rechten, bevoegdheden en privileges, vastgelegd op staatsniveau en geërfd. Er werd altijd een strikt kastensysteem in acht genomen, er waren kenmerken die alleen inherent waren aan deze sociale klasse. En zelfs als een klasse in werkelijkheid ophield te bestaan, dan bleef ze vele jaren in het menselijk bewustzijn leven of werd het een begrip, ging het in het lexicon. Het woord "slaven" zal dus altijd van toepassing zijn op een persoon van de laagste, meest afhankelijke oorsprong of gedrag. En het concept van "adel", zelfs ironisch genoemd, impliceert een groep mensen die invloedrijk en rijk zijn. Het woord 'bourgeois' kreeg over het algemeen een minachtende betekenis, hoewel het verwees naar een menselijk contingent met een zekere rijkdom, gezagsgetrouwe en niet-conflicterende.
"Een edelman - een voor velen"
Na de staatsgreep van oktober heeft de staathet beleid was erop gericht de verdiensten en prestaties van vertegenwoordigers van de high society te kleineren. Over het algemeen was het onmogelijk om ze uit het geheugen te wissen, aangezien de helderste historische figuren voor het grootste deel uit deze samenleving kwamen. Suvorov is een persoon die tot de adel behoort. Kutuzov en Nakhimov, Glinka en Zhukovsky zijn edelen wier heldendom, patriottisme en bijdrage aan de grootsheid van Rusland aan niemand worden gegeven om te kleineren of uit het geheugen te wissen. Het was mogelijk om de hartstochtelijke trekken en menselijke moed van Stolypin, Kornilov en vele andere beste vertegenwoordigers van de mensheid tot zwijgen te brengen of volledig te verdraaien. Hoe goed zegt het spreekwoord hierover: "Een edelman zal geen eer werpen, ook al zal het hoofdje vergaan."
Natuurlijk nietenige vertegenwoordigers van de elite. Er kunnen honderden voorbeelden worden genoemd, maar de bekendste zijn altijd de heldendaden geweest van Ivan Susanin, evenals van Minin en Pozharsky, die Rusland bevrijdden van de interventionisten van het Pools-Litouwse Gemenebest. De eerste is een boer, de tweede (Minin) is een handelaar en de derde is een persoon die tot de adel behoort. Zoals Poesjkin, Nekrasov, Turgenev en Tolstoj - Lev en Alexey.
Territoriale aansluiting van de adel
Elke Russische provincie had zijn eigen"Vergadering van de adel", had zijn eigen leider. Omdat hij in een of andere vereniging was, sprak hij eigenlijk over het adres van een persoon van deze klasse, zogezegd de locatie van zijn "nobele nest" genoemd.
De provincie Tula had zijn eigen adeleen bijeenkomst die een groep mensen uit de high society samenbrengt. VI Chernopyatov (1857-1935) stelde het meest betrouwbare en uit meerdere delen bestaande naslagwerk samen met de titel "De adel van de provincie Tula", gepubliceerd in de periode 1908-1915. Het bevatte absoluut alle gegevens vanaf het moment dat de adel opkwam onder Peter I en tot de dag van haar verdwijning. Het houdt niet alleen rekening met genealogieën, onderlinge verwevenheid van families, familiefortuinen, maar ook prestaties in naam van het vaderland, gepleegd door vertegenwoordigers van deze klasse, hun goede daden voor de welvaart van de provincie en Rusland als geheel, scholen, ziekenhuizen, bibliotheken en industriële ondernemingen bouwden op hun faciliteiten. Tegenwoordig worden wetenschappen als heraldiek en genealogie ongelooflijk populair. Het is heel modieus om iemands voorouders te herstellen, om te ontdekken dat ze behoren tot de "glorieuze Russische achternamen", bij voorkeur met hun eigen wapen. Daarom is er ongelooflijk veel vraag naar de werken van historici zoals V.I. Tsjernopyatov.
