Iedereen weet dat slavernij een systeem isrelaties in de samenleving, wanneer een persoon het recht heeft om andere mensen te bezitten. Niet iedereen weet echter dat er verschillende soorten van dit fenomeen zijn. Bijvoorbeeld patriarchale en klassieke slavernij. Elk van de soorten heeft zijn eigen conceptuele verschillen. Laten we eens kijken hoe klassieke slavernij verschilt van patriarchale slavernij, en ontdek de essentie van deze concepten.
Definitie van slavernij
We moeten begrijpen wat deze term als geheel betekent, voordat we verder gaan met de nuances die een onderscheid maken tussen klassieke en patriarchale slavernij. We zullen proberen de definitie van het concept zo breed mogelijk te geven.
Zoals hierboven vermeld, is slavernijde meest ernstige vorm van ondergeschiktheid van de ene persoon aan de andere wanneer hij overgaat in particulier eigendom aan een persoon die een slaveneigenaar wordt genoemd. Er waren echter staatsvormen van slavernij. Over het algemeen blijft de juridische status van slaven zelfs in dit geval ongewijzigd. Alleen de eigenaar van de slaaf is geen man, maar de staat. Maar staatsmacht wordt vaak ook vertegenwoordigd door een afzonderlijke persoon: de koning, de keizer of een andere heerser. Een vergelijkbare vorm van slavernij floreerde in het Oude Oosten.
Positie van marxisme
Volgens de klassentheorie van Karl Marx,slavernij is de allereerste vorm van uitbuiting van de ene persoon door de andere. In feite was de slaaf een productiemiddel. Het waren productierelaties, gebaseerd op de uitbuiting door de slavenmeesters, die dienden als de fundamentele basis van het slavenstelsel, dat de wereld tot het midden van de eerste eeuw na Christus domineerde.
Hoewel momenteel economische theorieMarx is vatbaar voor kritiek van veel wetenschappers, maar de meeste van hen zijn het erover eens dat het concept van slavernij in de auteur van 'Capital' vrij nauwkeurig en grondig wordt onthuld.
Bronnen van slavernij
Er zijn een aantal bronnen waardoor een stroom slaven naar de slaveneigenaren ging. De meest voorkomende zijn:
- oorlog;
- piraterij;
- schuldslavernij;
- zichzelf of familieleden in slavernij verkopen;
- de transformatie van vrije boeren in staatsslaven;
- geboorte in slavernij.
Een gedetailleerde beschrijving van de manieren van conversie van vrije slaven
Oorlogen zijn waarschijnlijk de bron van slavernijdie ontstond voor de rest. Maar krijgsgevangenen werden in de hele geschiedenis van de Oude Wereld slaven en ook gedeeltelijk in de middeleeuwen en zelfs in de nieuwe tijd. Oorlogen tussen verschillende stammen vonden al plaats vóór de komst van de staat. In het begin werden de gevangenen eenvoudig vermoord, omdat men op zijn best kon hopen dat ze zichzelf alleen konden voeden als ze als arbeid werden gebruikt. Maar toen het proces van landproductie en -teelt een nieuw technisch niveau bereikte, werden de voorwaarden geschapen voor het creëren van een overtollig product, en daarom voorwaarden voor de uitbuiting van de ene persoon door de andere. Hoewel de slavernij pas een belangrijke ontwikkeling heeft doorgemaakt na de vorming van staten en de oprichting van een krachtig dwangapparaat dat slaven kon beheersen en opstanden kon onderdrukken.
Piraterij en ontvoering zijn ook van toepassing opeen van de eerste bronnen van slavernij. Tot op de dag van vandaag bestaat deze vorm van bekering van vrije mensen in slaven in sommige delen van de wereld.
Schuldslavernij ontstond al tijdenshet bestaan van staten. Als een persoon zijn verplichtingen niet kon betalen, dan werden hij en zijn familie slaven. De controle over dit proces werd toevertrouwd aan de staat.
Er zijn ook gevallen geweest waarin een persoon niet is geweestin staat om jezelf of je gezin te voeden. Zo werd hij gedwongen zichzelf vrijwillig in gevangenschap te verkopen. Hij kon dit doen met elk lid van de familie waarin hij het hoofd was. Patriarchale slavernij is precies de volledig afhankelijke staat van alle gezinsleden op zijn kop.
Ook zou de staat wettelijk vrije boeren in slaven kunnen veranderen. Deze vorm van slavernij was vooral wijdverbreid in het Oude Oosten.
De oorsprong van patriarchale slavernij
Patriarchale vorm van slavernij, volgens beschikbaarvolgens historici is het ontstaan in het Oude Oosten. Het was daar, op het land van de zogenaamde Vruchtbare Halve maan, voor het eerst dat voorwaarden werden geschapen voor de productie van overtollig product, en daarom voor de ontwikkeling van een vorm van uitbuiting die slaven bezit.
Patriarchale slavernij is een vorm van slavernij,waarin de slaaf woonde met zijn in aanmerking komende familie. Hij verrichtte het meest complexe en moeilijke werk, en in sommige regio's werkte hij op gelijke basis met iedereen. Er waren zelfs gevallen waarin zo'n persoon werd aanvaard in de boezem van het gezin. Het volledige eigendom van de slaaf behoorde toe aan het hoofd van de familie, die in latere bronnen meestal de patriarch wordt genoemd, wat uit het oude Grieks wordt vertaald als "vader's macht". Vandaar de term 'patriarchale slavernij'.
Maar vergeet die patriarchale slavernij niet- Het is ook de volledige afhankelijkheid van kinderen van hun vader. Juridisch gezien had de patriarch dezelfde macht over zijn eigen kinderen als over slaven. Hij kon ze verschillende taken laten uitvoeren, verkopen en zelfs doden. De macht van de vader over kinderen in het patriarchale gezin wordt het duidelijkst aangetoond in een van de boeken van de Bijbel, die vertelt hoe Abraham zijn zoon Isaac ging offeren. In de meeste gevallen was de houding van ouders ten opzichte van kinderen natuurlijk natuurlijk milder dan tegenover slaven, maar tegelijkertijd waren er afzonderlijke gevallen van verkoop aan slavernij en zelfs het doden van hun eigen nakomelingen.
Verdere ontwikkeling van de slavernij in het oude oosten
Met de opkomst van staten in het Oude Oosten, inin het bijzonder werden in de interfluve van de Eufraat en de Tigris, evenals in Egypte, voorwaarden gecreëerd voor de verdere ontwikkeling en versterking van de slavernij. Het staatsapparaat hielp slaveneigenaren om slaven te beheersen en hun opstanden te onderdrukken, wat bijdroeg tot een nog moeilijkere vorm van uitbuiting van afhankelijke mensen.
De staat zelf bevindt zich echter in de persoon van de koningveranderd in de grootste slaveneigenaar. Tot die tijd werden het duizenden slaven, maar ook vrije boeren en krijgsgevangenen. Vooral levendig werd een soortgelijke vorm van slavernij gemanifesteerd in Babylon. De koning van deze staat, Hammurabi, stelde de positie van slaven vast, inclusief die van de staat, en stelde straffen op voor ongehoorzaamheid.
De patriarchale slavernij in Babylon was dat welook vrij gebruikelijk en niet opgehouden te spelen een belangrijke, zij het niet een leidende rol in de economie van de staat tot aan zijn val. Hoewel deze vorm van slavernij in een veel latere periode wijdverspreid was in het oosten, en in sommige regio's bestaat deze tot op de dag van vandaag.
De klassieke vorm van slavernij
Klassieke slavernij in zijn traditionelevorm ontstond veel later dan het patriarchale in het oude Griekenland, maar bereikte de grootste ontwikkeling in de oude Romeinse staat. Deze vorm van uitbuiting was nog strenger. Volgens het concept van slavernij in het oude Rome werd de slaaf beschouwd als gewoon een pratend ding, terwijl hij in het oosten, hoewel lager, maar nog steeds bijna een lid van de familie was.
Bovendien moet worden opgemerkt dat het werk van slavenin het oude Rome was de basis van de staatseconomie. Tegelijkertijd was de slavernij in het Oosten, hoewel het een belangrijke rol speelde bij het creëren van het product, in dit opzicht inferieur aan de arbeid van boeren. Het oude Rome staat bekend om zijn latifundia - landgoederen waarin duizenden afhankelijke mensen werkten. Daarom is het niet verwonderlijk dat de slaveneigenaar vaak zelfs persoonlijk zijn eigen slaven niet kon kennen en dienovereenkomstig absoluut geen gevoelens voor hen had.
Maar patriarchale slavernij in Rome bestond alleen in het beginstadium van de opkomst van de staat. Later werd het volledig vervangen door de zogenaamde klassieker.
De belangrijkste verschillen tussen vormen van slavernij
Dus, om al het bovenstaande samen te vatten, kunt uom te concluderen dat patriarchale slavernij nog steeds een mildere vorm van uitbuiting is dan klassiek. Als in het eerste geval slavernij slechts een extra productiewijze was, werd het in het tijdperk van de klassieke slavernij het belangrijkste drijfmechanisme van de economie.
Momenteel worden alle vormen van slavernij als illegaal en economisch ineffectief beschouwd.
