De vraag is wat de kracht van elektrisch isactueel, niet de gemakkelijkste. Om precies te zijn, het is erg moeilijk. Maar dit is een van de basisconcepten van zowel natuurkunde als andere wetenschappelijke disciplines met betrekking tot elektriciteit. In het dagelijks leven moeten we dit concept ook vaak gebruiken.
Zonder in te gaan op een gedetailleerde uitleg van watelektrische stroom en wat de aard ervan is, om de bijbehorende processen te begrijpen, gebruiken we de analogie met een stroom. Water stroomt van de hogere stroomopwaarts naar beneden. Voor elektrische stroom is de situatie ongeveer hetzelfde: deze stroomt van een punt met een hoog potentiaal naar een punt met een laag potentiaal. De grootte van het potentiaalverschil wordt spanning genoemd, aangeduid met de letter U, en wordt gemeten in eenheden die Volts worden genoemd.
Laten we teruggaan naar de kreek.Wanneer water van een hoogte naar een laagland stroomt, wordt een bepaald bedrag van de ene plaats naar de andere overgebracht. Als er stroom loopt, gebeurt ongeveer hetzelfde: een bepaalde hoeveelheid elektriciteit wordt van de ene plaats naar de andere overgebracht. Er is een term om dit proces te meten. huidige krachtwordt het gedefinieerd als de hoeveelheid elektriciteit,verstreken per tijdseenheid door de dwarsdoorsnede van de geleider. Analoog aan een beek betekent dit hoeveel water per tijdseenheid door het geselecteerde gebied stroomde. De huidige sterkte wordt aangegeven door het symbool I, voor de meting is er een speciale eenheid - ampère.
Deze twee concepten - elektrische spanning en stroomsterkte - fungeren als de belangrijkste kenmerken van elektrische stroom.
Water dat van boven naar beneden stroomt, draagt met zich meeeen bepaalde energie. Als u bijvoorbeeld op de turbinebladen komt, zal dit de rotatie van de laatste veroorzaken en een bepaald werk doen. Op dezelfde manier kan elektrische stroom het werk doen. Dit werk, uitgevoerd in één seconde, is de kracht van elektrische stroom. Het is gebruikelijk om het aan te duiden met de letter P en het wordt gemeten in watt.
Het werk uitgevoerd door water in de herfst,bepaald door de hoeveelheid die op de turbinebladen valt en de hoogte waarmee deze valt. Hoe meer water en hoe hoger de hoogte, hoe meer werk er wordt gedaan. Evenzo geldt: hoe groter de spanning (hoogteverschil voor water) en stroomsterkte (d.w.z. de hoeveelheid water), hoe groter het uitgevoerde werk en dus het vermogen van de elektrische stroom.
Als je dit concept probeert te formaliseren, kan alles worden uitgedrukt met een eenvoudige formule:
P = I * Y
waar: P - elektrisch stroomvermogen, in watt;
I - huidige sterkte, in ampère;
U is de spanning in volt.
Dit is de belangrijkste formule waarmee het vermogen van een elektrische stroom kan worden bepaald.
Er stroomt echter geen elektrische stroom ergens inabstracte omstandigheden, maar in echte ketens die hun eigen kenmerken hebben. In het bijzonder heeft de geleider een weerstand, en de spanning U en de stroomsterkte I zijn met elkaar verbonden in een circuit waar een gelijkstroom door de weerstand stroomt volgens de wet van Ohm. Dus het vermogen in het gelijkstroomcircuit, indien nodig, kan worden uitgedrukt door weerstand, of rekening houden met de kenmerken van het circuit in de uitdrukking voor vermogen door stroom en spanning, verbonden door de wet van Ohm.
Vanwege het feit dat de ketting heeftweerstand, wordt niet alle energie gebruikt om nuttig werk te doen. Een deel ervan gaat verloren bij het passeren van de ketting. Daarom is de binnenkomende energie, d.w.z. het vermogen van de energiebron moet groter zijn dan het vermogen dat nodig is om een bepaald werk uit te voeren. Er moet worden voldaan aan de zogenaamde energiebalans - het door de bron geleverde vermogen moet gelijk zijn aan het vermogen van de verbruikte belasting en het vermogen dat verloren gaat in de elektrische stroomgeleider.
Op deze manier kunt u een algemeen idee krijgen van wat de kracht van een elektrische stroom is, hoe deze wordt bepaald, waarvan deze afhankelijk is.
