Er zijn twee vormen van acceptatie in de jurisprudentie:de facto en de jure. In de loop van de tijd zijn deze uitingen uit de professionele gebruiksomgeving in openbaar gebruik gekomen. In dit artikel zullen we uitleggen wat deze zinnen betekenen en wanneer het gepast zou zijn om ze te gebruiken.
De facto. Betekenis van het woord
De facto acceptatie is officieel, erkendgeautoriseerde personen actie, maar niet helemaal compleet. Dit formulier wordt gebruikt wanneer u de basis wilt leggen voor de regulering van relaties tussen staten. Of wanneer de leiding van het land het feit van erkenning voorbarig vindt. Als voorbeeld kan een casus uit de geschiedenis worden genoemd. In negentienhonderdzestig jaar erkende de leiding van de USSR de Voorlopige Regering in de Republiek Algerije. Vaak verandert de facto acceptatie na een tijdje in de jure acceptatie. Met andere woorden, de eerste is de voorbereidende fase van officiële bevestiging. Het blijkt dat de facto en de jure met elkaar verbonden zijn. Het is ook vermeldenswaard dat de eerste momenteel vrij zeldzaam is op internationaal juridisch gebied.
De jure. Betekenis van het woord
Dit concept verwijst naar internationaal recht inrelatie met staten en haar bestuursorganen. In het dagelijks leven betekent het datgene wat buiten twijfel staat. Aanvaarding is bijvoorbeeld de jure onvoorwaardelijk en definitief. Het impliceert de vestiging tussen de onderdanen van het internationale rechtsveld van het recht om internationale betrekkingen te voeren en gaat vaak gepaard met een officiële verklaring van erkenning en het aangaan van diplomatieke betrekkingen.
Naast de facto en de jure acceptatie is er ookde zogenaamde ad hoc. Dit concept betekent situationele herkenning, dat wil zeggen op dit moment. Zo'n geval doet zich voor wanneer de regering van een staat een eenmalige relatie aangaat met de leiding van een andere staat, terwijl ze zich houdt aan het beleid van officiële niet-erkenning. Bijvoorbeeld wanneer de vraag rijst over de bescherming van zijn burgers in een bepaald land.
Soorten herkenning
De begrippen ‘erkenning door de overheid’ en ‘erkenning’staten 'moeten worden onderscheiden. Dit laatste doet zich voor wanneer een nieuwe onafhankelijke staat op de internationale arena verschijnt, die is ontstaan als gevolg van een politieke staatsgreep, oorlog, verdeeldheid of eenwording van landen, enz. Erkenning van het leiderschap (de regering) van de staat vindt voornamelijk gelijktijdig met de erkenning van de staat plaats, maar de geschiedenis kent gevallen waarin de overheid erkenning ontving zonder de staat te aanvaarden.
Er is momenteel een trend waarsommige individuen, vertegenwoordigers van de separatistische beweging, proberen de status van verzetsinstanties van de oppositie te verkrijgen. En dienovereenkomstig de voordelen en rechten die hieruit volgen.
