Tijdens het bewind van Daniil Alexandrovich speelde de rolMoskou nam de ‘vereniger’ van de Russische landen op zich. Vanaf die tijd begon de oprichting van een gecentraliseerde staat met één hoofdstad. De opkomst van het Moskou-vorstendom en zijn centrum - Moskou - is geen toeval. Dit werd mogelijk gemaakt door de gunstige geografische ligging, het beleid van de heersers van Moskou, de ontwikkeling van nieuwe handelsroutes door het Russische land. De voorvader van de dynastie van prinsen van Moskou wordt beschouwd als de zoon van Alexander Nevsky - Daniel, die in 1263 de heerschappij van het vorstendom overnam en actief betrokken was bij de uitbreiding van zijn land. Dus in 1301 trad Kolomna toe tot het vorstendom Moskou en in 1303 - Mozhaisk. Gedurende verscheidene jaren van Daniëls regering nam zijn vorstendom aanzienlijk toe en werd het een van de grootste en machtigste in het noordoosten van Rusland.
Grote invloed op het onderwijs van Moskoude staat werd verleend door de regering van Ivan Daniilovich, die in wezen het werk van zijn vader voortzette om het grondgebied van zijn land uit te breiden en de vorsten van Belozersk, Oeglitsj en Galitsj aan Moskou toevoegde. Ivan Daniilovich, bijgenaamd Kalita, ging de geschiedenis van Rusland in als een wrede, intelligente en consistente heerser bij de besluitvorming, die veel aandacht schonk aan de relaties met de Gouden Horde. Tijdens het bewind van Ivan Kalita werd Moskou het centrum van de permanente residentie van de prins, wat het gezag van de Moskou-vorsten over de heersers van de rest van de Russische landen verder versterkte.
Bijscholing van de gecentraliseerde staat Moskou vindt plaats onder leiding van de zonen van Kalita - Ivan de Rode en Simeon de Trotse, die de Starodub, Dmitrov-landen, Kostroma en Kaluga aan hem annexeerden.
Het proces van het vormen van een verenigde staat is dat nietde feodale strijd die halverwege de 14e eeuw in Rusland uitbrak tussen de achterkleinkinderen van Ivan Kalita, die regeerde in de vorstendommen in de onmiddellijke omgeving van Moskou, had geen impact kunnen hebben. De belangrijkste reden voor de vijandschap tussen de broers was de kwestie van het veranderen van de volgorde van opvolging. Een andere betekenis van de feodale oorlogen van de 14e eeuw ligt in de strijd van tegenstanders en aanhangers van de oprichting van een enkele staat op het grondgebied van Rusland met de hoofdstad Moskou. Het resultaat was dat degenen die pleitten voor de centralisatie van Russische landen een onvoorwaardelijke overwinning behaalden.
De vorming van de staat Moskou wasvoltooid tijdens het bewind van Ivan III en zijn zoon, Vasily III. De boyars en prinsen van de overgebleven Russische vorstendommen gingen vrijwillig in Moskou dienen. Degenen die nog steeds weigerden de macht van de Moskou-vorsten te erkennen, verlieten hun land en vluchtten naar buurlanden (met name naar Litouwen). Het laatste, grootste land dat zijn bevoegdheden van een afzonderlijk vorstendom behield, was Veliky Novgorod, wiens boyars tegen die periode erin waren geslaagd een overeenkomst te sluiten over vazalafhankelijkheid met Litouwen. Toen hij hiervan hoorde, organiseerde Ivan III in 1471 een campagne tegen de stad. De beslissende slag vond plaats in het gebied van de rivier de Shelon, de troepen van Novgorod werden volledig verslagen door de Moskovieten. Zeven jaar later werd Novgorod onderdeel van het vorstendom Moskou.
De vorming van de staat Moskou wasvoltooid met de annexatie van Tver in 1485. Ivan de Derde, die er op dat moment in regeerde, ontving de titel van Soeverein van heel Rusland. Het einde van de 14e eeuw ging de geschiedenis van ons land in als de periode van het einde van zijn feodale fragmentatie.
De vorming van de staat Moskou wordt geassocieerd metzo'n geweldige gebeurtenis als de bevrijding van Rusland van het bijna 240 jaar oude Tataars-Mongoolse juk. Ivan de Derde was de eerste van de heersers van het land in de afgelopen eeuwen die stopte met het brengen van eerbetoon aan de Tataren. In 1480 deed Khan Akhmat een poging om de heerschappij over het land te herstellen, dat niet met succes werd bekroond. Na de bevrijding van Rus van het gehate juk vond een ongekende versterking van de positie van het Moskou-vorstendom plaats, de resterende ongecontroleerde landen werden eraan gehecht: Smolensk, Pskov en Ryazan. Aan het einde van de 15e eeuw verscheen een nieuwe macht op de kaart, steeds vaker Rusland genoemd.
