Ieder van ons heeft gehoord van de gevaren die datvoor het leven en de gezondheid van mensen aardbeving. Gelukkig zijn moderne seismische instrumenten in staat om het mogelijke begin van een aardbeving te voorspellen, en hebben de autoriteiten de mogelijkheid om de bevolking te waarschuwen voor een dreigende dreiging, en in sommige gevallen te evacueren uit het gebied van de verwachte ramp. Maar hoe te begrijpen hoe sterk de trillingen zullen zijn en welke schade zullen ze veroorzaken? Een aardbeving heeft immers een hypocentrum (een focus in de dikte van de aardkorst), een epicentrum (een punt op het aardoppervlak, waaronder het hypocentrum zich bevindt), daarnaast hebben de samenstelling van de bodem en zelfs de seismische stabiliteit van gebouwen invloed op de destructiviteit van een aardbeving. In sommige gevallen kunnen de trillingen zwakker worden gevoeld, en in sommige gevallen meer. Om de sterkte van bodemtrillingen te karakteriseren, is de internationale schaal van Richter aangenomen en wordt de omvang erkend als de eenheid voor het meten van de sterkte van seismische schokken.
Eerlijk gezegd moet worden opgemerkt dat dit niet het geval isRichter bezit de lauweren voor de ontwikkeling van een internationale schaal van aardbevingsintensiteit. Het werd ontwikkeld door de Italiaanse wetenschapper Mercalli, en tot de jaren 30 van de twintigste eeuw werd het de "Mercalli-schaal" genoemd. Het bestond uit 12 punten (hoogstwaarschijnlijk naar analogie met de 12-punts Beaufort-schaal die windsnelheid en -kracht evalueert). Volgens Mercalli wordt de zwakste schok (met een intensiteit van 1 punt) alleen gevoeld door een paar mensen die gevoelig zijn voor grondschudden, en de sterkste (12 punten) leidt tot de volledige vernietiging van gebouwen en zelfs tot veranderingen in het landschap. Op de schaal van Mercalli werden aardbevingen boven de 6 als sterk en als zwak beschouwd. Maar niet alle landen gebruikten de Mercalli-schaal: in Japan was het bijvoorbeeld gebruikelijk om aardbevingen te meten volgens de 7-puntsschool, en in sommige landen gebruikten ze de 10-punts Rossi en Forel-schaal. Met het begin van de globalisering werd het noodzakelijk om een internationale schaal te ontwikkelen, zodat seismografen over de hele wereld de omvang van de dreigende dreiging voor hun buren duidelijk en duidelijk konden verklaren. Zo'n schaal, die over de hele wereld algemeen aanvaard is, is de schaal van Richter.
Ten eerste, de Japanse wetenschapper T. Valati stelde voor om een logaritmische schaal van magnitudes in te voeren om de sterkte van aardbevingen te meten (vertaald uit het Latijn magnitudo - grootte, magnitude), die rekening houdt met de totale energie van de trillingen van de aarde. De Amerikaanse seismograaf C. Richter stelde voor om de decimale logaritme van de grootste amplitude van grondtrillingen te gebruiken om de omvang van aardbevingen te meten (die wordt berekend in directe verhouding tot de verhouding van de naaldafbuiging op de seismograaf, waarmee een correctie wordt gemaakt voor de afstand tot het epicentrum). Deze wetenschappelijke verklaring laat de gewone man op straat natuurlijk niet toe om correct te beoordelen hoe de schaal van Richter hem zal helpen de risico's van een aanstaande aardbeving te bepalen.
Aardbevingen in Rusland die alleen registrerenseismische instrumenten, maar niet mensen, krijgen 1 punt. Als serviesgoed in de kast rammelt en kroonluchters zwaaien op de bovenste verdiepingen van hoogbouw, dan wordt de aardbeving op 4 punten geschat. Dit zijn natuurlijk slechts waarnemingen van een gebied dat vele honderden kilometers verwijderd kan zijn van het epicentrum, en de schaal van Richter valt uiterst zelden samen met deze punten. Maar toch heeft zo'n Russisch kenmerk van de kracht van naschokken het praktische voordeel dat het u in staat stelt de juiste acties te ontwikkelen tijdens een aardbeving. Dus met een intensiteit van schokken van 6 punten, is het noodzakelijk om de kamer te verlaten (vooral paneel en hoogbouw), en als dit niet mogelijk is, blijf dan weg van ramen en dichter bij de binnenmuren van het gebouw.
Trouwens, ondanks het feit dat Richter de zijne brakschaal van 12, overschreed de sterkste aardbeving die met instrumenten werd waargenomen nooit een magnitude van 9. Het was een verwoestende aardbeving die op 15 augustus 1950 het noordoosten van India trof. Het bracht de dood aan anderhalf duizend mensen, maar daarna vormden zich nieuwe fouten en mislukkingen op de aarde, en de Brahmaputra-rivier veranderde zijn loop.
