De kwestie van taalclassificatie is zeker zeercomplex en ruim. Wat zijn verbuigende talen, en wat zijn ze, tot wat voor soort talen behoort de moedertaal Russisch, deze vragen zullen in een alledaagse situatie niet zo gemakkelijk opkomen. De typologie van talen is belangrijk voor mensen die werkzaam zijn op het gebied van communicatie en internationale technologieën. Elke filoloog-student leert dit uit het hoofd. Velen zouden waarschijnlijk zeggen dat deze informatie voor hen niet nodig en overbodig is, maar is dat zo? Misschien is het de moeite waard om de plaats van uw moedertaal in het allround systeem te kennen om uw taalkundige uniciteit te beseffen en de historische en culturele waarde te begrijpen van de woorden die we elke dag uitspreken.
Algemene informatie
De verdeling van talen bestaat op verschillende manierenclassificaties. Volgens genealogische classificatie worden talen onderverdeeld in families, die op hun beurt weer in groepen zijn die ook vertakkingen hebben. De indeling in taalfamilies, die bij bijna iedereen bekend is, omvat Indo-Europese, Kaukasische, Sino-Tibetaanse, Altai en vele andere talen. De Indo-Europese familie is op haar beurt verdeeld in groepen, Slavisch, Germaans, Romaans, enz. Engels behoort bijvoorbeeld tot de Indo-Europese familie, Germaanse groep, Westerse tak. De Russische taal behoort tot de Slavische groep Indo-Europese talen. Deze classificatie van talen geeft hun relatie aan. Bovendien zijn talen verdeeld op basis van andere kenmerken. Er is een morfologische en grammaticale classificatie.
Morfologische classificatie van talen.
Van niet geringe betekenis is morfologische oftypologische classificatie van talen, die ons, zoals de naam al aangeeft, het type taalonderwijs aangeeft. Volgens deze classificatie zijn er vier soorten talen: 1) isolerend of amorf 2) incorporerend of polysynthetisch 3) inflectioneel 4) agglutinerend. De grootste taalkundigen aller tijden hebben zich met dit onderwerp beziggehouden. Zo kwamen de Duitse filologen August en Friedrich Schlegel ooit tot de conclusie dat talen een synthetische en analytische manier van onderwijs zijn. Een andere beroemde Duitse filoloog, Wilhelm von Humboldt, verbeterde de theorie en bracht haar in de vorm waarin we deze nu hebben.
Inflectionele en agglutinatieve talen in tegenstelling.
Om de essentie van deze typen beter te begrijpen, is het de moeite waard om ze in vergelijking te analyseren, omdat ze tegengestelde eigenschappen hebben. Laten we beginnen met het woord "inflectioneel" en zijn etymologie. Het woord komt uit het Latijn flectivus "Flexibel", wat flexibel betekentstructuur van talen. Inflectionele talen zijn woordvormingstalen waarin ze zijn opgebouwd door aan de basis van het woord verschillende verbuigingen toe te voegen met verschillende en multitasking-betekenissen. Het woord agglutinatief komt uit het Latijn agglutinatio - "lijmen" en impliceert een permanent, stabiel systeem.
Agglutinerende talen
Agglutinerende talen zijn woordvormingstalenwaarin het voorkomt door morfemen toe te voegen met slechts één betekenis, niet onderhevig aan enige verandering. Agglutinerende talen omvatten bijvoorbeeld Turks en Fins-Oegrisch. Een treffend voorbeeld van de talen van deze groep is Japans, Basjkiers of Tataars. Laten we een voorbeeld nemen: het Tataarse woord " khatlarynda", Wat betekent"in zijn brieven"Bestaat uit deze morfemen:"hut " - "letter", "Lar"- morfeem met een meervoudige betekenis,"eun"- derde persoon morfeem," ja "heeft de betekenis van het lokale geval. Dat wil zeggen, elk morfeem heeft maar één betekenis. Nog een levendig voorbeeld uit de Bashkir-taal: de woorden "bash ", wat zich vertaalt als "hoofd" heeft de betekenis van nominatief, enkelvoud. Voeg er morfeem aan toe "Lar" bash-lar " en nu betekent het "hoofden", dat wil zeggen, morfeem "Lar" heeft een enkele betekenis - meervoud.
Talen van het buigtype
Laten we nu de verbuigingstalen eens nader bekijken.Zoals hierboven vermeld, hebben morfemen in dit geval meerdere betekenissen, wat we kunnen zien aan het voorbeeld van de moedertaal Russisch. Bijvoeglijk naamwoord "leuk"Eindigt met"th", Wat ons verwijst naar mannelijk, nominatief en meervoud tegelijk. Een morfeem heeft dus drie betekenissen. Laten we een ander voorbeeld nemen: het zelfstandig naamwoord "boek", het einde "en"Draagt de betekenis van het vrouwelijke geslacht, de enigeaantal en nominatief. We kunnen dus concluderen dat de Russische taal verbogen is. Andere voorbeelden van talen van het inflectionele type kunnen Duits of Latijn zijn, evenals de meeste talen van de Indo-Europese familie die ons bekend zijn, in het bijzonder alle talen van de Slavische groep. Terugkomend op de Duitse wetenschappers van de 18e eeuw, is het vermeldenswaard dat de verbuigende taal op zijn beurt een synthetische of analytische manier van onderwijs kan zijn. De synthetische methode impliceert het feit dat woordvorming plaatsvindt door verschillende morfemen, achtervoegsels en postfixen toe te voegen. Met de analytische methode kunt u dezelfde functiewoorden gebruiken. In het Russisch kunnen we bijvoorbeeld zeggen "schrijven”, Gebruikmakend van het einde van de toekomende tijd, wat een synthetische manier van onderwijs is. Of je kunt zeggen "ik zal schrijven", Met behulp van het officiële woord van de toekomende tijd"ik zal", Wat een voorbeeld is van een analytische methode.Opgemerkt moet worden dat er geen duidelijk onderscheid is in deze classificatie; veel talen combineren verschillende manieren van woordvorming. Een interessante vraag is of de meest bestudeerde Engelse taal van vandaag inflectioneel of agglutinatief is?
Is het Engels verbogen?
Om deze vraag te beantwoorden, moet u een kleine analyse uitvoeren op basis van de bovenstaande informatie. Laten we het Engelse werkwoord "slaapt", Wat zich vertaalt naar"slapen", Waar het einde"met»Heeft de betekenis van de derde persoon enkelvoud, aanwezig. Eén morfeem - drie betekenissen. In totaal is Engels verbogen. Om de theorie te versterken, nog een paar voorbeelden: het werkwoord 'hebben gedaan"Met de waarde"gemaakt", Waar het servicewoord"hebben»Vertelt ons tegelijkertijd over het meervoud en de voltooide tijd;is aan het eteneet", Waar het servicewoord"is»Draagt de betekenis van het enkelvoud, derde persoon, heden. De overvloed aan voorbeelden met dienstwoorden in het Engels spreekt van een overwegend analytische manier van woordvorming.
Kort over isolerende en polysynthetische talen
Inflectionele en agglutatieve talen zijnde meest voorkomende ter wereld, maar toch zijn er nog twee soorten. Isolerende of amorfe talen zijn talen waarin woordvorming wordt gekenmerkt door een volledige afwezigheid van woordveranderingen en morfeemtoevoegingen. Vandaar hun naam. Dergelijke talen zijn bijvoorbeeld Chinees. Uitdrukking "cha woo boo he"Zal bedoelen"Ik drink geen theeIncorporerende of polysynthetische talen zijn misschien wel de moeilijkste talen om te leren en uit te spreken. Woordvorming daarin vindt plaats door woorden aan elkaar toe te voegen om zinnen te vormen. Zoals bijvoorbeeld in de Mexicaanse taal "ninakakwa "waar 'niik","nakaeten","kwavlees'.
