Hoe vaak moeten we deze of die vergelijkendingen, of mensen, of verschijnselen van de werkelijkheid om ons heen? Het lijkt erop dat we zelden onze toevlucht nemen tot vergelijkingen. Sterker nog, het blijkt dat mensen constant iets met iets vergelijken en het soms niet opmerken. Een aangrenzende straat kan bijvoorbeeld breder en langer zijn en het huis waar vrienden wonen, kan groter, comfortabeler, groter en moderner zijn. De reeks van dergelijke vergelijkingen is eindeloos.
Alles is vergelijkbaar
Alles om ons heen heeft het een of anderkwaliteiten, wat betekent dat het kan worden vergeleken op basis van verschillende criteria. De kwaliteiten van objecten duiden bijvoeglijke naamwoorden aan en de kwaliteiten van acties duiden bijwoorden aan. Deze woordsoorten kunnen worden gebruikt in de vorm van vergelijkend en uitstekend niveaus van vergelijking. Je kunt snel en zelfs sneller rennen, een jurk kan duur en zelfs duurder zijn. In het Engels reguleert dit grammaticale fenomeen de regel die het gebruik van meer / meest beschrijft.
Hoe zeg je die ene auto in het Engels?duurder, de tweede is duurder en de derde is de duurste in de cabine? Dit is waar de meer / meeste woorden van pas komen. Ze zijn nodig om de vergelijkende en overtreffende vorm te vormen voor meerlettergrepige Engelse bijvoeglijke naamwoorden, dat wil zeggen die met twee of meer lettergrepen: duur, duurder, duurst.
Wanneer zijn vergelijkende achtervoegsels nodig?
Om de betekenis van de woorden meer te begrijpen, de meeste, de regelhun gebruik kan het beste in twee delen worden opgesplitst. Overweeg eerst hoe de vergelijkende graad wordt gevormd in de Engelse grammatica, of, zoals taalkundigen het noemen, de vergelijkende graad.
Korte, vaak eenlettergrepige bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden vormen een vergelijkende graad met het achtervoegsel -er: goedkoop / goedkoper, hard / harder, groot / groter, dun / dunner.
Vooral enkele dissyllabische bijvoeglijke naamwoordeneindigend op -y vormt ook een vergelijking met dit achtervoegsel, bijvoorbeeld: geluk / geluk, grappig / grappiger, gemakkelijk / gemakkelijker, en ook slim / slim, eenvoudig / eenvoudiger.
Veel of veel voor meerlettergrepige bijvoeglijke naamwoorden?
Voor langere bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden inrechten voeren de regels voor het gebruik van meer in. De Engelsen gebruiken meer (maar niet het achtervoegsel -er) als polysyllabische bijvoeglijke naamwoorden worden gebruikt bij vergelijkingen, bijvoorbeeld: moderner, duurder, comfortabeler. Hetzelfde geldt voor een bijwoord als het op -ly eindigt: langzamer, serieuzer, zorgvuldiger. Maar elke regel heeft uitzonderingen die moeten worden onthouden. Engels wordt vaker (maar niet vaker) en eerder (maar niet eerder) gesproken.
In het algemeen is het regelgevend gebruik van meer / meestde regel voor bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden in de Engelse grammatica is geen moeilijk onderwerp, het kan duidelijk worden geïllustreerd door het voorbeeld van de Russische taal. We zeggen bijvoorbeeld "snel / sneller / sneller / minder snel" of "duur / duurder / duurder / minder duur". In onze taal kan de vergelijkende graad ook worden gevormd met behulp van achtervoegsels of speciale woorden "meer / minder".
Best of Best: hoe spreek je in het Engels?
Voor de vorming van overtreffende trap vormenDe meer / meest regel dicteert het gebruik van de meeste bij het verplichte lidwoord. Net als bij de vorming van een vergelijkende graad, is het woord het meest nodig voor de vorming van vormen van meerlettergrepige bijvoeglijke naamwoorden: de beroemdste, de moeilijkste, de saaiste. Korte vormen van bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden vereisen het achtervoegsel -est: lang / het langst, heet / het heetst, moeilijk / het moeilijkst.
De Russische taal vormt op dezelfde manier een overtreffende trap met behulp van achtervoegsels of de woorden "meest / meest / minst", bijvoorbeeld: duur / duurste, groot / grootst / grootst, moeilijk / moeilijkst.
Hoe het concept van "veel" in het Engels uitdrukken?
Enige moeilijkheid voor beginnersom Engels te leren, het bepalende gebruik van de veel / veel-regel. Immers, als ze in het Russisch “veel potloden” en “veel brood” zeggen, dan moet je bij het vertalen van deze zinnen in het Engels een moeilijke keuze maken. Zowel veel als veel worden op dezelfde manier in het Russisch vertaald: "veel". Welke moet je kiezen voor vertaling?
Om geen fouten te maken, moet u eraan denkenverdeling van zelfstandige naamwoorden in telbaar en ontelbaar. Welk woord te gebruiken - veel, veel - de regel dicteert ondubbelzinnig: de eerste, als we het hebben over objecten die kunnen worden geteld, en de tweede, als het onmogelijk is om afzonderlijk te tellen. Je kunt dus potloden en broden tellen, maar brood gecombineerd met "veel" kan niet worden geteld. Hetzelfde kan gezegd worden over water, bloem, olie, aarde en andere soortgelijke concepten in collectieve zin: veel water - veel, veel waterflessen - veel. Bovendien moet het zelfstandig naamwoord na velen in het meervoud zijn. Dezelfde zelfstandige naamwoorden die veel volgen, worden alleen in het enkelvoud gebruikt.
Een andere belangrijke voorwaarde beperkt het gebruik van veel / veel in spraak om "veel" te betekenen. Deze woorden worden voornamelijk gebruikt in vragende en negatieve zinnen:
- Heeft u veel geld uitgegeven?
- Heb je veel vrienden?
- We hebben niet veel water gedronken.
- Ze aten niet veel appels.
Bij het vertalen van deze zinnen in het Engels is het gebruik van veel of veel gepast.
Het is een andere kwestie als u een verklaring moet afleggen:
- We hebben veel geld uitgegeven.
- Ze dronken veel water.
In dit geval drukt de Engelse taal het concept "veel" met andere woorden uit, bovendien op dezelfde manier voor telbare en ontelbare zelfstandige naamwoorden: veel (van), veel (van), veel (van).
De voorbeeldtabel zal u helpen het gebruik van veel / veel (regel) te leren.
Hoe veel | tijd geld benzine bier wijn | heb jij? |
Ik heb niet veel | wijn | |
Hoeveel | sigaretten uren flessen bier glassis van wijn | had hij? |
Hij had er niet veel | glassis van wijn |
Wat als er te veel ... regels zijn?
De grammaticaregels zijn niet gemaakt door mensen, huncreëert de taal zelf. Grammatica is geen set instructies voor onzorgvuldige studenten, maar de natuurlijke basis van taal. Dus als een Engelse leerling beweert dat er te veel regels zijn, hoe kan dit dan in het Engels worden overgebracht? Dit is waar je het leerboek of de grammaticale referentie moet bekijken, waar je zeker de uitdrukkingen te veel / te veel geschikt zult vinden voor de situatie.
De regel geeft aan wat er kan worden gebruiktveel / veel en in bevestigende zinnen, maar alleen in deze combinatie met het woord too dat “ook” betekent. Als de spreker benadrukt dat er teveel van iets is, dan is dit een voldoende voorwaarde voor de keuze van deze woorden:
- Er zijn te veel regels in het Engels.
- Er is te veel suiker aan de thee toegevoegd.
Je moet deze zinnen in het Engels vertalenonthoud dat in de eerste, het zelfstandig naamwoord "regels" telbaar en meervoudig is. Dit betekent dat alleen de combinatie te veel mogelijk is. In de tweede - het zelfstandig naamwoord "suiker", ontelbaar, vereist te veel.
Voor beginners om Engelse regels te lerenEngelse grammatica's lijken erg moeilijk en zelfs onoverkomelijk. Het zal voldoende tijd kosten voordat de wetten en tradities van een andere taal niet langer de vraag opwerpen “waarom hebben ze dit?”. Gewoonlijk beantwoorden leraren dit met de zin: "Dit is hoe zij (native speakers) spreken." Je moet gewoon wennen aan het spreken en denken volgens de wetten van een andere taalwereld.