Sinds de oudheid gebruikt de mens in het wild groeiende enculturele kruiden, waarvan de namen bij iedereen bekend zijn - paardenbloem, klis, brandnetel, stinkende gouwe, klaver, wilde rozemarijn, salie, adonis en enkele honderdduizenden soorten. Ze worden gekweekt voor voedsel, medicijnen, veevoer en industrieel gebruik.
Wat zijn kruiden
Er zijn zulke groepen planten in de wereld:
- De bomen - ze hebben één hoge stam bedekt met schors, talrijke takken vertakken zich vanaf de stam.
- Struiken - in plaats van de hoofdstam hebben ze verschillende dunne verhoute stammen.
- Kruiden - geen stam hebben, maar wel zachte stengels die elk jaar afsterven. Ze zijn eenjarig, tweejarig en meerjarig.
Wilde en gecultiveerde kruiden
Planten die groeien zonder menselijke hulpworden wild genoemd. Ze worden gedistribueerd waar er geschikte natuurlijke en klimatologische omstandigheden voor zijn. Kruidachtige planten die een persoon heeft geplant of gezaaid, verzorgd (bewaterd, behandeld, bemest) zijn gekweekte kruiden. Voorbeelden van domesticatie zijn al sinds de oudheid bekend. Tijdens het veredelingswerk hebben wetenschappers de kwaliteit van gecultiveerde grassen aanzienlijk verbeterd, waardoor hun vorst- en droogteresistentie, productiviteit en ziekteresistentie zijn toegenomen.
Dezelfde plant kan beide zijnwild en cultureel. Als klaver bijvoorbeeld in natuurlijke weiden groeit, is het wild. Als iemand klaver in weilanden zaait en ervoor zorgt, wordt hij een gecultiveerde plant.
Is een komkommer een kruid?
De boerderij wordt zeer veel cultureel gebruiktkruiden. Hun namen zijn divers: sla, zuring, timothee, citroenmelisse, karwijzaad, dille, peterselie, mosterd, mierikswortel, moederkruid, ginseng en anderen. Dit zijn bekende voorbeelden. Maar wist je dat aardappelen, komkommers en tomaten eigenlijk ook gekweekte kruiden zijn? Hun namen zijn ons bekend, maar we zien ze als groenten. In feite worden de vruchten van deze planten in het dagelijks leven groenten genoemd, terwijl hun levensvorm in de plantkunde gras wordt genoemd. Naar analogie zijn banaan, ananas en aardpeer ook kruidachtige planten; dit omvat ook tarwe, rogge, erwten, bonen en andere gewassen die geen boomstam of verhoute stengels hebben.
classificatie
Wetenschappelijk worden kruiden ingedeeld in:
- Eenjarigen - ze sterven volledig af na het groeiseizoen en vruchtvorming (bijvoorbeeld dille, erwten). Ze kunnen alleen worden vernieuwd met zaden.
- Biënnale - planten waarvan de volledige levenscyclus tot 24 maanden duurt en 2 groeiseizoenen omvat. Dit zijn bijvoorbeeld kool, wortelen, madeliefjes.
- Vaste planten zijn planten met een levenscyclus van meer dan twee jaar. Sint-janskruid, klis en banaan zijn klassieke voorbeelden van overblijvende kruiden.
Andere classificatie-opties
Op branche:
- granen, voedergrassen (akkerbouw);
- kruidachtige planten, waarvan de vruchten groenten zijn (groenteteelt);
- bloemen (sierteelt).
Voor economische doeleinden:
- Eetbare kruiden - dille, peterselie, komijn, mosterd, aubergine en honderden anderen.
- Voedergewassen - alfalfa, sainfoin, timothee, enz.
- Kruiden spinnen - vlas, hennep, etc.
- Honingplanten - boekweit, zoete klaver, slangenkop, etc.
- Medicinale planten - kruiden,gebruikt in de kruidengeneeskunde. Dit zijn kamille, moederkruid, valeriaan, ginseng, munt, calamus, sint-janskruid, touw, weegbree, oregano. Ze worden in de velden gezaaid om nuttige grondstoffen te verzamelen: bladeren, bloemen, wortelstokken.
- Planten verven - calendula, wat ook van toepassing is op medicinale planten.
- Technische kruiden - raapzaad.
Een zeldzaam type classificatie
Gekweekte planten (inclusief grassen) worden soms ingedeeld naar chemische samenstelling, rekening houdend met het overwicht van een stof:
- eiwit bevattend,
- zetmeelrijk,
- suikerhoudend,
- oliezaden,
- etherisch,
- pittig,
- alkaloïde,
- vezelig.
Naamvariaties
Elke plant heeft meerdere namen. Onder de mensen geven de namen van kruiden (opties kunnen sterk variëren) treffend hun speciale eigenschappen aan. In de wetenschappelijke wereld worden dergelijke planten Latijnse woorden genoemd.
| Bekende naam | Naam in het Latijn | Populaire naam |
| Valeriaan officinalis | Valeriana officinalis L. | Kattenwortel, boswierook |
| Sint-janskruid | Hypericum perforatum L. | Ivanovskaja-gras, gezond gras, de tranen van Bogoroditsin |
| Lelietje van dalen | Convallaria majalis L. | Rejuvenator, hazenoren, bostong, lumbago |
| Paardebloem medicinaal | Taraxacum officinale Wigg | Tandgras, kulbaba, Russisch cichorei, wrattenzwijn, joodse hoed |
| farmaceutische kamille | Matricaria chamomilla L. | Baarmoeder, bloos |
| stinkende gouwe | Chelidonium majus L. | Ridderspoor, levermos, licht gras |
Culturele kruiden van Rusland
De namen van kruidachtige planten diegroeien in de uitgestrekte uitgestrekte gebieden van ons land, zijn enorm talrijk. Gewassen worden verbouwd op landbouwgronden, waarvan de vruchtbare grond rijke oogsten mogelijk maakt. De eigenaren zaaien en planten verschillende soorten grassen op hun achtertuin.
Tarwe is het meest verbouwde kruid in Rusland. Andere granen die veel in het land worden verbouwd, zijn rogge, haver, gerst, maïs, sojabonen en gierst.
Populaire peulvruchten zijn erwten, bonen, linzen.
Aardappelen zijn het enige type zetmeelrijke kruidachtige planten dat met succes in Rusland wordt gekweekt. We verbouwen ook het enige suikerhoudende gewas: suikerbieten.
Van de oliehoudende soorten zijn zonnebloem, raapzaad, vlas en mosterd wijdverspreid.
Groenten groeien in de velden en in elke tuinplanten - komkommers, courgette, pompoen, aubergine, tomaten, dille, radijs, bieten, uien, wortelen en kool. Al het bovenstaande zijn ook gekweekte kruiden van Rusland. Hun namen zijn in het botanische naslagwerk opgenomen als kruidachtige planten. Hoewel dit vreemd klinkt, ben het ermee eens!
Medicinale gecultiveerde kruiden
De namen van medicinale planten die in werden gekweektRusland is enorm talrijk. In totaal zijn enkele miljoenen hectares in het land bestemd voor het zaaien van geneeskrachtige kruiden. Meestal gezaaid munt, kamille, valeriaan, weegbree, klis, brandnetel, stinkende gouwe. Minder vaak worden lavendel, sint-janskruid, selderij, gember, moederskruid, salie, alsem, marjolein en basilicum verbouwd.
Onlangs is het ingezaaide gebied ondergeneeskrachtige kruiden nemen in hoog tempo af. De belangrijkste reden is economische onkunde. Kruidachtige planten zijn veeleisend om te verzorgen, gewassen worden meestal met de hand verbouwd en de grondstofprijzen zijn laag. Bovendien besmetten veel geneeskrachtige kruiden in de daaropvolgende jaren andere gewassen als onkruid, dat steeds weer in de gangpaden groeit.
Gezien de hoge waarde van dergelijke planten intijden van de USSR waren ze noodzakelijkerwijs opgenomen in de vruchtwisseling. De boer zaait tegenwoordig echter tarwe en zonnebloem, de gewassen die de winst maximaliseren. Wie wil er salie zaaien? Misschien is dit een retorische vraag.
