De categorische imperatieven van Kant: wat is de essentie van de leringen van de grote filosoof?

Wat is "Emanuel's categorische imperatiefKant (Immanuel Kant) "? Filosofie is een complexe en verwarrende wetenschap. Laten we echter consistent zijn en eerst de theorie bekijken. Het is droog, grijs, saai, als oud brood. Maar brood is brood, het is het hoofd van alles, het kan niet worden weggegooid, hoe "onmogelijk" het ook mag lijken.

Dus de categorische imperatieven van Kant I.- dit is de 'morele wet' die door hem is geformuleerd, volgens welke een persoon 'zo moet handelen dat de stelregel van zijn gedrag op basis van zijn wil een algemene natuurwet kan worden'. Met andere woorden, als een persoon zich bij de echt morele wil aansluiten, moet hij bewust elk van zijn oordelen en daden benaderen, dat wil zeggen, voor of na (bij voorkeur 'voor'), even stoppen, bevriezen, uit zijn lichaam stappen, afstand nemen van de stereotypen die in de geest bestaan , normen en gedragsregels, negeer logica en geef een echte beoordeling van wat er gebeurt:

• kan uw handeling, uw oordeel (de stelregel van uw gedrag) een enkele universele wet worden;
• of de persoon op wie uw actie is gericht, de hoogste waarde heeft of een middel is om uw doel te bereiken;
• zijn al uw daden gericht op het algemeen welzijn, voor het welzijn van de hele mensheid?

Het laatste oordeel klinkt echter een beetje pretentieushier wordt het "vlindereffect" waargenomen - al onze verlangens, gedachten, emoties, dromen en hoops, zelfs in de meest microscopisch kleine vorm, leeft, groeit en verspreidt zich. Niets verdwijnt helemaal. En niemand weet hoe het zal reageren en waartoe het zal leiden in de ziel van een ander persoon. Daarom moeten we oplettend zijn en verantwoordelijkheid nemen voor elke vibratie van binnen, voor elke seconde in ons leven, omdat dit alles onherkenbaar kan veranderen, zowel in ons leven als in het leven van een ander.

Emmanuel Kant: de categorische imperatief

А вот теперь возникает вопрос «возможно ли это, is het mogelijk om te leven door een idee te volgen dat 'Kants categorische imperatieven' wordt genoemd? In zijn werk, in zijn oordelen, nodigt de grote filosoof de lezer uit om deel te nemen aan de gezamenlijke discussie over dit onderwerp en naar zichzelf, een in alle opzichten vertrouwd persoon, vanuit een ander standpunt te bekijken ...

Volgens de auteur, in iedereen, zelfs in de zeerEen moreel gedegradeerd persoon heeft een soort goede wil, echte moraliteit, inherent aan ons vanaf de geboorte. Het is onvoorwaardelijk. Ze is perfect. Bijvoorbeeld, "rede, humor en oordeel" of "moed, vastberadenheid, doelgerichtheid" zijn goede en wenselijke eigenschappen voor elk individu. Maar dit is aan de ene kant. En aan de andere kant? Ze kunnen zonder goede wil uiterst "slecht en schadelijk" worden. Te sterk en onvoorspelbaar in de menselijke natuur is het verlangen naar plezier en genot, dat onze geest op één lijn stelt met geluk. Tegenwoordig is iemand bijvoorbeeld aardig en eerlijk, omdat het er in de ogen van andere mensen waardig uitziet, en dergelijk gedrag geeft hem een ​​soort "verfijnd" plezier. En als morgen een vriendelijke en eerlijke daad aan dezelfde kant staat als een grote verleiding of bedreiging van het leven? Hoe gaat u in dit geval verder? Elke karaktereigenschap, elk talent, elk verlangen, elke daad of oordeel zonder echte moraliteit zal niet gericht zijn op het verbeteren van de geest en niet voor het welzijn van de mensheid, maar op het bevredigen van de egoïstische behoeften van de mens.

Echter inherent aan ons in eerste instantie een soort hogerhet begin belooft niet dat we vandaag of morgen verlicht zullen worden. Het kan alleen helpen bij de vorming van ons als moreel ideaal. Het is een brandende fakkel in de handen van een persoon, die zijn pad verlicht. Maar waar te gaan, in welke richting, met wie en met welk doel, de keuze is aan ons, en die zou vrij moeten zijn. Ik kies de een of andere manier, ik handel op de een of andere manier, mijn fakkel verlicht mijn pad en ik zie over welke stenen ik kan struikelen, dus alleen ik en ik neem de verantwoordelijkheid voor mijn leven. Natuurlijk kun je niet zonder aarzelingen en vallen, maar ze worden gevolgd door de opkomst, het berouw en het besef van wie je bent in deze wereld en dat er een wereld om ons heen is. En zo gaat een persoon vrijwillig, bewust, redelijkerwijs op het pad van gehoorzaamheid aan morele wetten. Dit is de eeuwige cirkel, waar een persoon moreel en dus vrij doorheen gaat. Dankzij hem wordt een persoon vrij en dus moreel. Kants categorische imperatieven kunnen dus niet van vandaag tot morgen van kracht worden. Dit is wat, volgens de filosoof zelf, een persoon als basis zou moeten nemen, waarnaar hij moet streven, wat hij moet volgen, want als je een plicht jegens een individuele persoon en de mensheid als geheel in de wet van je daden opneemt, handel je moreel in zin van het woord.

Wat kan tot slot worden gezegd? Zoals ze zeggen, zijn Kants categorische imperatieven het zesde bewijs van het bestaan ​​van God. Waarom? Ja, want zonder geloof in God wordt de essentie van de leringen van de Duitse filosoof gelijkgesteld aan nul. Het is gebaseerd op drie postulaten. De eerste is geloof in God als een symbool van het morele ideaal waarnaar men moet streven, en alleen waar geloof in de Schepper geeft het besef dat de mens de hoogste waarde heeft, want hij werd geschapen naar Zijn beeld en gelijkenis. De tweede is de onsterfelijkheid van de ziel, omdat alleen in het perspectief van oneindigheid de ziel de categorische imperatief volledig kan vervullen. En de derde - vrije wil is niets anders dan een wil, onderworpen aan morele wetten.