Economie is de wetenschap van de fundamenten van effectiefproductie van goederen en diensten, hun competente distributie en consumptie. De studie maakt het niet alleen mogelijk om een dieper inzicht te krijgen in de processen waarmee we in het dagelijks leven worden geconfronteerd, maar ook om de omringende realiteit te veranderen. De belangrijkste macro-economische identiteiten kenmerken de sleutelprocessen in de nationale en wereldeconomie. Ze beschrijven duidelijk vanuit het oogpunt van de wiskunde wat we al elke dag waarnemen. De volgende macro-economische basisidentiteiten kunnen worden onderscheiden: gelijkheid van inkomsten en kosten, sparen en beleggen, de staatsbegroting.
Inleiding tot macro-economie
Elke onderneming is een gesloten systeem.Het maakt deel uit van de nationale en zelfs wereldeconomie. Daarom komt elke onderneming, hoewel ze in haar eigen voordeel werkt, ook de hele samenleving ten goede. Micro-economie bestudeert zijn werk. Ze bestudeert de productie-, distributie- en consumentenactiviteiten van individuele bedrijfsentiteiten. Micro-economie geeft geen idee van de algemene gang van zaken. Maar het stelt u in staat om de sterke en zwakke punten van een individueel onderwerp, zijn mogelijkheden en de complexiteit van het functioneren te beoordelen.
De economie als geheel bestudeert macro-economie.Het doel is om duurzame ontwikkeling niet langer van een onderneming, maar van landen of hun groepen te verzekeren. Historisch gezien begon het later dan de micro-economie. De formatie is onlosmakelijk verbonden met de naam van John Maynard Keynes, dankzij de harde methoden die de Verenigde Staten hebben weten te herstellen van de Grote Depressie. In zijn werken onderzocht hij de relatie tussen werkgelegenheid, rentetarieven en de geldhoeveelheid. Voor macro-economie is het typisch om met geaggregeerde indicatoren te werken. Het onderwerp van studie van deze sectie is niet alleen het volume van de output van een afzonderlijke commerciële onderneming, maar het bruto product, niet de dynamiek van de prijzen voor één product, maar het inflatiepercentage. Keynes begon deze benadering voor het eerst op grote schaal te gebruiken in de jaren dertig van de vorige eeuw. Opgemerkt moet worden dat de grondlegger van de macro-economie het postulaat van de 'klassiekers' over het vermogen tot zelfregulering dat inherent is aan het marktsysteem, verwierp. Hij pleitte voor strikte overheidsregulering van alle belangrijke indicatoren.
Nationale economie als systeem
Volgens Keynes is werkloosheid essentieelkenmerkend voor het marktsysteem. Om het niveau te verlagen, moet de staat de totale vraag verhogen. Evenwicht is echter mogelijk, zelfs bij hoge werkloosheid. Keynes hechtte ook veel belang aan de rente. Met behulp hiervan kan de staat ook de hoeveelheid geld in omloop regelen. Keynes zag de nationale economie als een systeem. En het bestaan ervan wordt geassocieerd met bepaalde doelen. Basis macro-economische identiteiten weerspiegelen die sleutelgebieden die vatbaar zijn voor regulering. Een van de doelen van het functioneren van de nationale economie zijn de volgende:
- Zorgen voor BBP-groei in absolute termen en indicatoren per hoofd van de bevolking.
- Creëren van banen en ondersteuning van burgers tijdens de periode van baanwisselingen.
- Stabiele prijzen bieden.
- Inkomensverdeling in evenwicht brengen.
- Ontwikkeling van de buitenlandse economische sector van het land, maar niet ten koste van de eigen burgers, maar om hun welzijn te verbeteren.
Basis macro-economische identiteiten (in het kort)
Om een competent beleid te voeren voor de staathet is noodzakelijk om op een soort model te vertrouwen. Aggregaten zoals het bruto binnenlands product geven een maatstaf voor de vooruitgang, maar geven weinig aan welke methoden moeten worden toegepast om de situatie te veranderen. Dit is waar fundamentele macro-economische identiteiten te hulp schieten. Deze modellen maken een diepere beoordeling van de situatie mogelijk, om de zwakke punten van de nationale economie te zien. Onder hen zijn de belangrijkste de volgende gelijkheden:
- Inkomsten en kosten.
- Sparen en beleggen.
- Staat budget.
Gelijkheid van inkomsten en kosten
Dit is de fundamentele macro-economische identiteit.Het weerspiegelt gewoon de componenten van het bruto binnenlands product. Gelijkheid van inkomsten en kosten houdt geen rekening met indirecte belastingen, het verschil tussen soorten investeringen, overdrachten van het bedrijfsleven. De belangrijkste macro-economische identiteit biedt een manier om het bruto binnenlands product te berekenen aan de hand van het bedrag aan uitgaven van verschillende groepen entiteiten. Voor een diepere analyse zijn er nog een aantal andere indicatoren die bepaald worden op basis van het BBP. Daaronder valt bijvoorbeeld het nationaal inkomen.
Om de identiteit te begrijpen, geven we aan met de letter Y -waarde-indicator van de totale output. De bestedingen van de consument, het bedrijfsleven en de publieke sector zijn respectievelijk C, I en G. Aangezien onze nationale economie geen gesloten systeem is, is het noodzakelijk om nog een indicator in de formule op te nemen. Dit is pure export. We zullen het aanduiden met de letters NX. Het zal gelijk zijn aan het verschil tussen de export en import van het land. Zo kan de macro-economische identiteit van inkomsten en kosten worden teruggebracht tot de volgende formule: Y = C + I + G + NX.
Sparen en beleggen
Alle belangrijke macro-economische identiteitende werkelijke stand van zaken weergeven, maar deze aanzienlijk vereenvoudigen. Gelijkheid van sparen en beleggen ziet de nationale economie geïsoleerd van de buitenwereld. Het sluit ook de publieke sector uit van het vakgebied. Dan Y = C + I. Dit is de formule voor het berekenen van het BBP door uitgaven in afwezigheid van publieke en externe sectoren.
Beschouw nu het bruto binnenlands product methet standpunt van ondernemers. Alles wat ze verdienen, kan worden uitgegeven of bewaard voor investeringen in toekomstige perioden. Dus Y = C + S, waarbij C het verbruik is en S de besparing.
Laten we beide vergelijkingen combineren.We krijgen: C + I = S + C. Uit de macro-economische basisidentiteit volgt dat we, door dezelfde indicatoren aan beide kanten te verminderen, de gelijkheid van investeringen en besparingen kunnen zien.
Vorming van de staatsbegroting
Basis macro-economische identiteitgaat ervan uit dat elk land op de lange termijn ernaar streeft zijn eigen productie en aanwezigheid op afzetmarkten, ook in het buitenland, te vergroten. Maar eerst moet je de staatsbegroting in evenwicht kunnen brengen. We hebben al gezien dat alle inkomsten van de publieke sector kunnen worden gebruikt voor consumptie en besparingen. Dit laatste kan gericht zijn op het beleggen in reële of financiële activa.
Laten we het model nog verder vereenvoudigen.Met financiële activa bedoelen we alleen geld zelf en staatsobligaties. Laten we wat conventionele notatie introduceren. Sg - spaargelden van de publieke sector, ΔM en ΔB - veranderingen in de geldhoeveelheid en de waarde van obligaties in omloop. Laten we nog een oproep doen. Laat de staat al zijn spaargeld besteden aan het vergroten (verkleinen) van de geldhoeveelheid of het veranderen van de waarde van de door hem uitgegeven obligaties. Dus Sg = - (ΔM + ΔB). Dit is de identiteit van de staatsbegroting. Het laat zien dat een tekort alleen kan worden gefinancierd door de geldhoeveelheid te vergroten of staatsobligaties uit te geven.
Neo-Keynesiaanse modellen
De nationale economie is extreem complexsysteem. En de werking ervan is beladen met een aanzienlijke mate van onzekerheid. De belangrijkste macro-economische indicatoren van identiteit worden gekenmerkt door 100% waarschijnlijkheid. Dit is de kracht en de zwakte van alle deterministische modellen. Vertegenwoordigers van de neo-Keynesiaanse richting proberen de reeks indicatoren uit te breiden. In de meeste van hun modellen zijn investeringen echter de enige groeifactor.
Neoklassieke weergave
Modellen van vertegenwoordigers van deze richtingzijn veel dynamischer. De meeste van hen laten de staat toe om in te grijpen in het functioneren van de nationale economie, maar alleen tijdens perioden van crisis. Neoclassicisten houden in hun modellen ook rekening met factoren als veranderingen in technologieën, kwalificaties van arbeidsmiddelen en de efficiëntie van het organiseren van productieprocessen.
Gebruik bij het oplossen van problemen
Formule van de macro-economische basisidentiteitkunt u het bruto binnenlands product berekenen. Het houdt rekening met de kosten van verschillende sectoren van de economie. Vergelijking van de resultaten van de berekening van het BBP volgens de eerste en tweede formule is gebruikelijk in de beginfase van het studeren van economie als een discipline op school of universiteit. Idealiter zou het bruto binnenlands product, gemeten naar kosten, hetzelfde moeten zijn als de som van het inkomen.
