Ontologie is een filosofische studie van de natuurbestaan, de vorming van de werkelijkheid, de belangrijkste zijnscategorieën en hun relaties. Traditioneel beschouwd als onderdeel van zo'n filosofische tak als metafysica. Ontologie behandelt vragen over wat er bestaat en hoe deze entiteiten kunnen worden gegroepeerd op basis van een enkele hiërarchie, onderverdeeld op basis van overeenkomsten en verschillen. Naast de fundamentele ontologie die zich bezighoudt met de universele wetten van het zijn, zijn er veel onderafdelingen die bepaalde verschijnselen als onderwerp hebben (bijvoorbeeld de ontologie van cultuur).
Het woord "ontologie" is samengesteld uit Griekse wortels"Ontos", wat betekent "zijn; dat wat is, 'en' logo's ', dat wil zeggen, "Wetenschap, theorie, onderzoek". En hoewel het van Griekse oorsprong is, wordt de eerste vermelding van het woord gevonden in teksten die in het Latijn zijn geschreven. In het Engels verschijnt het in het woordenboek van Nathaniel Bailey in 1721, waar het wordt gedefinieerd als "een abstracte beschrijving van het zijn". Dit bevestigt natuurlijk dat het woord op dat moment al in gebruik was.
In de analytische filosofie is ontologie een leringdat handelt over de definitie van de fundamentele categorieën van zijn, en ook vraagt in welke zin de elementen van deze categorie kunnen "bestaan". Dit is een studie die erop gericht is op zichzelf te zijn, niet bedoeld om bijvoorbeeld individuele eigenschappen en feiten over bepaalde entiteiten te achterhalen.
Sommige. Bij het oplossen van ontologieproblemenfilosofen, in het bijzonder platonisten, voerden aan dat alle namen (inclusief abstracte zelfstandige naamwoorden) verwijzen naar wat werkelijk bestaat. Andere filosofen hebben dit betwist door het standpunt naar voren te brengen dat zelfstandige naamwoorden niet altijd naar iets verwijzen, maar sommige impliceren een indicatie van een groep vergelijkbare objecten of verschijnselen. Volgens de laatste verwijst de geest, in plaats van naar het bestaan te wijzen, naar een groep mentale verschijnselen die door het individu worden ervaren. Het woord 'samenleving' wordt dus geassocieerd met een collectief beeld van mensen die bepaalde kwaliteiten bezitten, en het woord 'geometrie' wordt geassocieerd met specifieke intellectuele activiteit.
Tussen deze tegenstellingen vertegenwoordigenrealisme en nominalisme, er zijn een aantal andere standpunten, maar elke ontologie is een wetenschap die een idee moet geven van welke concepten naar de werkelijkheid verwijzen, welke niet, om welke reden en welke categorieën we als resultaat hebben. Wanneer bij dergelijk onderzoek begrippen als ruimte, tijd, oorzaak, geluk, contact, energie en God betrokken zijn, wordt ontologie fundamenteel voor veel filosofische takken.
Ontologie is dus een filosofischeleerstelling, waarvan de fundamentele kwesties het probleem van het zijn als zodanig omvatten. Wat is zijn en wat kan bestaand worden genoemd? Is het mogelijk om het bestaan in categorieën in te delen, en zo ja, in welke? Wat is de betekenis van zijn, de betekenis van zijn? Verschillende denkers in de geschiedenis van de filosofie geven verschillende antwoorden op deze vragen, die de aard van een heel tijdperk of hele cultuur kunnen weerspiegelen.
