De wettelijke bescherming van wateren is een groot systeemwettelijk vastgelegde maatregelen gericht op uitgebreide regulering van waterbescherming tegen verschillende soorten vervuiling, uitputting en verontreiniging. Waterverontreiniging is de verslechtering van hun kwaliteit als gevolg van lozingen in ze, of de introductie van verschillende schadelijke stoffen op een andere manier, en verstopping - als gevolg van het binnenkomen van schorsingen of voorwerpen erin. Depletie is een gestage afname van hun volume.
De bescherming van water vereist de ontwikkeling en implementatie vannationale programma's, regelmatige controle van de waterlichamen, de organisatie van de staat registratie van alle oppervlakte- en grondwater, kadastrale registratie van de watervoorraden. Met het oog op de strikte naleving als rechtspersonen en individuele burgers van de Russische Federatie, regels, voorschriften en normen voor het gebruik en de bescherming van de watervoorraden, beschermingszones water, en andere eisen van de wetten op de bescherming van water, de uitvoerende macht van de onderwerpen van het land, Minprirodresursov en agentschappen van de controle uit te oefenen over de bescherming van ons milieu moet de permanente controle van de staat over hen te voeren.
Wetgeving bepaalt dat elkHet gebruik van waterbronnen moet worden uitgevoerd met minimale schade aan hen. Waterbescherming in de natuur moet worden uitgevoerd tijdens elke regeneratie, agrarisch-technische, hydro-technische, technologische, sanitaire en andere maatregelen.
Onderhouden in een toestand die volledig isvoldoet aan alle milieuvereisten van zowel oppervlaktewater als grondwater, wordt verzekerd door het installeren en strikt naleven van de normen van MPW (maximaal toelaatbare concentratie) voor alle waterlichamen.
De volledige bescherming van water is gebaseerd op de volgende normen:
1) De maximaal toelaatbare antropogene belasting, die op de lange termijn niet van invloed zal zijn op de verandering in het ecologische systeem van het gegeven waterlichaam.
2) de maximaal toelaatbare massa van schadelijke stoffen,die, wanneer het het waterlichaam of het gebied van zijn stroomgebied binnenkomt, kan neutraliseren zonder afbreuk te doen aan zichzelf. Waterbescherming, evenals het waarborgen van de veiligheid en gezondheid van de mensen die het gebruikt, vereist naleving van vastgestelde normen voor het gehalte aan zowel schadelijke als verontreinigende stoffen, hun maximaal toelaatbare concentraties in het water. Ter ondersteuning van de waterkwaliteit, die voldoet aan dergelijke voorschriften,
De wettelijke normen die geldenwat een negatief effect op hen heeft, economische activiteit. De bescherming van water is ook gericht op het identificeren van reële en potentiële bronnen van vervuiling. Dergelijke bronnen herkennen objecten die lozen of elk ander soort ontvangst van schadelijke stoffen die de kwaliteit van zowel het oppervlakte- als het grondwater schaden.
Bescherming van water tegen verontreiniging wordt uitgevoerd bijhulp bij het reguleren van de activiteiten van stationaire en andere bronnen van dergelijke vervuiling. Alle rechtspersonen en personen die objecten exploiteren die de toestand van het water beïnvloeden, zijn verplicht om alle maatregelen te nemen om verstopping, vervuiling en uitputting van watervoorraden te voorkomen.
Voor de afvoer van afvalwater, welkebevatten in hun samenstelling alle schadelijke stoffen, moet u een speciale licentie krijgen, die wordt uitgegeven door het Bureau voor het gebruik en de bescherming van het waterfonds. Maar het zal alleen worden gegeven als hun intrede in waterlichamen niet leidt tot overschrijding van de maximaal toelaatbare concentratie voor een van de schadelijke stoffen in deze riolering.
