"Gouden handen", "stalen zenuwen", "platinagrijs haar "," vlucht van gedachte "- deze uitdrukkingen zijn van figuurlijke aard, worden gebruikt om de expressiviteit van spraak te versterken. Ze bedoelen helemaal niet dat de verbeelding werkelijk als een vogel door de lucht vliegt en dat je van ledematen of haar sieraden kunt maken. Er zijn andere voorbeelden van het gebruik van wetenschappelijke en technische termen om persoonlijke kwaliteiten te karakteriseren. Bijvoorbeeld "standaard". Dit concept betekent een rolmodel, en hoe dichter het geëvalueerde object nadert, hoe beter. Is dit altijd zo? Laten we proberen het uit te zoeken.
Wetenschappelijke standaard als prototype van een concept
Om ze correct en gepast te gebruikenterm, zelfs in figuurlijke zin, moet het correct worden begrepen. De oorspronkelijke betekenis van het woord "standaard" kan worden gedefinieerd als een bepaald object dat het meest overeenkomt met de vastgestelde gewichts-, volumetrische of geometrische parameter.
Vóór de introductie van het metrieke stelsel wereldwijdgebruikte (en op sommige plaatsen is dit nu het geval) verschillende andere meeteenheden. Russische arsjijnen, wersten, vadems waren onze voorouders bekend; de Britten waren prima met pinten, centimeters en yards; en in exotische landen heerste überhaupt verwarring. Er is een geval bekend waarin een Engelse vrouw aan een kind de betekenis van het woord "liter" uitlegde. Volgens haar bleek het hetzelfde te zijn als een kilo, alleen nat. En dus besloot de mensheid om maten en gewichten te verenigen. Ze besloten dat als we de evenaar in 40 duizend delen verdelen, het een meter zal zijn en het gewicht van een vierkante decimeter water een kilogram zal worden genoemd. Toegegeven, later werd duidelijk dat aan het begin van de negentiende eeuw, toen de historische overgang vooral plaatsvond, de meettechniek niet helemaal perfect was, daarom zijn de uitgangspunten ook niet ideaal. Maar tegen die tijd waren de normen vastgesteld en besloten ze alles te laten zoals het was. Bovendien had elk van de units al zijn eigen standaard. Deze omstandigheid heeft het einde van verder onderzoek en metingen beïnvloed.
Doorsturen naar eenwording
Dit is allemaal waar, maar waar heeft het mee te makenmetalen staven en cilinders opgeslagen onder glazen koepels in verschillende laboratoria van gerespecteerde wetenschappelijke instellingen over de hele wereld, om iemands persoonlijkheid te beoordelen? "Ze kunnen tenslotte niet in cijfers worden gemeten", zeggen sommigen. "Dat kan", zeggen anderen. Feit is dat mensen, op basis van duizenden jaren beschaving en culturele ervaring, ideeën hebben gevormd over wat een standaard van uiterlijk, gedrag en zelfs een manier van denken is. Uiteraard verschillen de normen tussen volkeren, rassen en sociale lagen. Ze veranderen ook in de loop van de tijd. En bovendien heeft iedereen zijn eigen idee van wat mooi, slim en eerlijk is. Maar de gemeenschappelijke kenmerken zijn nog steeds zichtbaar.
De standaard van de echtgenoot
De meeste vrouwen geloven dathet uiterlijk van hun toekomstige uitverkorene moet moedig zijn. Dit wordt begrepen als brede schouders, regelmatige gelaatstrekken, die enige (maar gematigde) brutaliteit uitdrukken, en bovengemiddelde lengte. De vertegenwoordigers van de mooie helft van de wereldbevolking, opgegroeid op zichtbare televisiebeelden, zijn er zeker van dat als iemand er moedig uitziet, ze dat hoogstwaarschijnlijk ook zijn. Hoeveel gebroken lotsbestemmingen is de schuld van de etalon, geïnspireerd door de massacultuur! Dit kan een wrede les zijn voor iedereen die een boek beoordeelt op zijn omslag. Er komen echter ook wedstrijden voor.
Model echtgenoot
Mannen verschillen ook niet in de meerderheid.streven naar diepe kennis van zijn toekomstige uitverkorene. Er zijn normen waar de meerderheid naar streeft, en ze worden uitgedrukt door de gemeenschappelijke formule 90-60-90 (nogmaals, de cijfers zijn een soort standaard). Dit geldt ook niet altijd voor andere, minder "format" -vrouwen die soms een veel zinvollere innerlijke wereld hebben. De reden is dat het onmogelijk is om de ziel te beoordelen door middel van de directe hechtingsmethode, en andere methoden zijn niet voor iedereen beschikbaar. Dit is veel moeilijker dan het meten van de evenaar.
Culturele normen
Het nastreven van formaten is een van de redenen daarvoorde moderne cultuur verliest terrein. Elke keer heeft zijn eigen standaard. Het kan Venus de Milo of Marilyn Monroe, Alain Delon of Elvis Presley, Michael Jackson of Madonna, Britney Spears of Lady Gaga zijn. Door voor zichzelf een model te bepalen waarnaar hij wil streven, besteedt een fan vaak meer aandacht aan het uiterlijk van het idool dan aan zijn prestaties in de hoofdzaak van zijn leven. Echte kenners van creativiteit zijn meer geïnteresseerd in de werken die een uitstekende kunstenaar tijdens zijn leven heeft weten te creëren. Het verlangen om op elkaar te lijken veroorzaakt vaak ironie en soms gelach. Iedereen leeft tenslotte zijn eigen leven, en hoe je ook probeert dichter bij de norm te komen, het is onmogelijk om er een te worden.
