Oligopolie - wat voor structuur is dit?

Zoek tegenwoordig een land om op te tredenalle voorwaarden voor pure concurrentie zijn al moeilijk genoeg. Bijna elke markt wordt gedomineerd door een of meer monopolisten, die een beslissende invloed hebben op de verdere ontwikkeling ervan, en als de staatsorganen niet constant onder controle zouden staan, zouden de zakenlieden van vandaag veel minder kansen hebben om zaken te doen. Oligopolie is tegenwoordig een van de meest voorkomende vormen van onvolmaakte concurrentie. Dit concept is voor velen nog steeds vaag, dus laten we het van dichterbij bekijken.

Definitie van de term

Oligopoly is zo'n marktvormimperfecte concurrentie, waarbij er een zeer kleine groep verkopers op een bepaalde markt is. Bovendien is een toename van hun aantal door nieuwkomers onmogelijk of uiterst moeilijk. Met andere woorden, oligopolie is wanneer u verkopers aan de ene kant kunt tellen.

Eigenschappen en typen

De volgende kenmerken van deze marktstructuur worden onderscheiden:

• Gestandaardiseerde of gedifferentieerde producten.
• Een groot aantal kopers en een klein aantal bedrijven.
• De aanwezigheid van sterke beschermende belemmeringen voor toegang tot de markt voor potentiële concurrenten.
• De onderlinge afhankelijkheid van bedrijven van elkaar, wat de prijsbeheersing enigszins beperkt.

Er is nog een andere definitie van dit typeconcurrentie, nauw verwant aan de waarde van de Herfindahl-index. Dit is de naam van de indicator, die kan worden gebruikt om de mate van marktmonopolisatie te kwantificeren. Het wordt berekend met de formule:

HHI = S₁² + C₂² + ... + C_n²waarin

S is het verkooppercentage van elk van de bedrijven.

De maximale waarde is 10.000 (nettomonopolie), en de minimumwaarde wordt beperkt door de verhouding 10000 / n, waarbij n het aantal bedrijven in de branche is (op voorwaarde dat de verkoopaandelen van deze bedrijven gelijk zijn). Het is algemeen aanvaard dat een oligopolie een markt is waarvan de waarde deze index overschrijdt 2000. Sinds 1982 heeft deze index een grote rol gespeeld in de "antitrustwetgeving": als de coëfficiënt in een bepaalde industrie de 1000 overschrijdt, begint de staat alle fusies en overnames van bedrijven te controleren. Afhankelijk van welk type product op de markt wordt geproduceerd, is het gebruikelijk om de volgende soorten oligopolie te onderscheiden: puur en gedifferentieerd. In het eerste geval wordt een homogeen gestandaardiseerd product geproduceerd (bijvoorbeeld cement, aluminium, koper) en in het tweede geval een verscheidenheid aan producten met hetzelfde functionele doel (bijvoorbeeld auto's, camera's, banden).

Het kartel is ook een oligopolie.Het is een heimelijke verstandhouding van een klein aantal bedrijven over outputvolumes en prijzen om het winstniveau te verhogen. Als alle bedrijven in de industrie daarin verenigd zijn, gedraagt ​​het zich in dit geval als een monopolist.

Oligopolie: voorbeelden uit het leven

Sommige mensen zijn perplex:'Waarom zijn leningen in Rusland zo duur?' Bankiers rechtvaardigen zichzelf door het hoge risico en de hoge kosten van het werven van fondsen. Maar in werkelijkheid is dit slechts een scherm waarachter een hogere (in vergelijking met Europese indicatoren) marge schuilgaat. De helft van het hele banksysteem wordt gecontroleerd door zes banken: Bank of Moscow, VTB 24, Rosselkhozbank, Gazprombank, Sberbank en VTB. Dit is een klassiek geval van oligopolie en zelfs onder de vleugels van de staat. Andere voorbeelden zijn de markt voor passagiersvliegtuigen (Airbus, Boeing), de markt voor auto's, grote huishoudelijke apparaten, etc.