Rana temporaria – класс амфибии, род и семейство kikker, de volgorde is staartloos. Vertaald in het Russisch - een graskikker. Habitat - steppen, bossteppen, oevers van waterlichamen, bossen, natte moerassige plaatsen. De levensverwachting van een amfibie is vrij lang, in de natuur - ongeveer 5 jaar, in gevangenschap - kan 15-18 jaar bereiken.
Grass Frog Beschrijving
Er zijn drie ondersoorten graskikker:Rana temporaria parvipalmata, Rana temporaria honnorati, Rana temporaria temporaria. Ze verschillen alleen in habitat en kleur. De graskikker heeft een gedrongen lichaam, waarvan de lengte 10 cm kan bereiken.Het gemiddelde gewicht van de amfibie is ongeveer 22,5 g. Natuurlijk zijn er grotere individuen, wiens gewicht 30 g bereikt, maar in de natuur zijn ze zeer zeldzaam. De kleur van de rug varieert afhankelijk van de habitat. Hierboven kan de graskikker grijs, olijfkleurig of roodachtig van kleur zijn. Een onderscheidend kenmerk van het amfibie is een duidelijk zichtbare donkerbruine driehoek nabij het trommelvlies. Er zijn kleine (1-3 mm) donkere vlekken aan de zijkanten en achterkant van de kikker. Op de donkere buik is er een marmerachtig patroon. De graskikker heeft in de regel bruine ogen met zwarte horizontale pupillen van het oog, maar albino-individuen met rode ogen worden gevonden. Tijdens het paren worden mannen lichter van kleur, terwijl vrouwen juist donkerder worden. De huid van de amfibie is glad, enigszins glad, de opperhuid keratiniseert niet.
Natuur gedrag
De meest actieve graskikkeranders in de avond en nacht. Overdag kan alleen activiteit plaatsvinden bij bewolkt weer of op vochtige schaduwrijke plaatsen. Op een zonnige dag verbergt de kikker zich onder de stenen, in dichte vegetatie, in stronken. Bij het begin van koud weer, wanneer de luchttemperatuur onder 6 daalt0 C, activiteit stopt.Kikkers overwinteren in grote groepen, waarvan het aantal varieert van enkele tientallen tot honderden. Ze selecteren zorgvuldig plaatsen voor overwintering. In de regel zijn dit niet-bevriezende rivieren met een modderige bodem, langs de weg groeven of wetlands. De groep probeert de afstand tot de plaats van overwintering in één dag te overbruggen, meestal is het niet meer dan anderhalve kilometer van de plaats van de zomerhabitat. Als de winterslaapomstandigheden verslechteren, verlaat de groep het geselecteerde gebied en kiest een meer geschikte plaats.
Jonge kikkers gaan later naar de winter,sommigen van hen zijn zelfs in november te vinden. Tijdens de winterslaap zitten kikkers op verscholen achterpoten, met de voorpoten bedekken ze hun hoofd en draaien ze met hun handpalmen omhoog. De winterslaap duurt ongeveer 155 dagen. Gedurende deze tijd schakelen kikkers over op huidademhaling. Als het als overwinteringsplaats gekozen reservoir tot op de bodem bevriest, kan de hele groep sterven.
eten
Veel liefhebbers van amfibieën zijn geïnteresseerd in watde graskikker voedt zich. Favoriete delicatesse van volwassenen - vliegen, slakken, libellen, muggen, slakken. Ze jagen erop met een plakkerige lange tong. Kikkervisjes geven over het algemeen de voorkeur aan plantaardig voedsel. Ze voeden zich met afval, algen. Tijdens de paartijd eet de kikker niet.
reproduktie
Kikkers worden geslachtsrijp op de leeftijd van 3 jaar. Voortplanting kan plaatsvinden in elk ondiep water: in plassen, sloten, meren. Het paaien begint 3-5 dagen na de winterslaap, in april-mei. Mannetjes komen eerder naar het reservoir. Ze noemen partners met behulp van huwelijksliederen. Kikkers beginnen te paren op weg naar de paaiplaats. Op dit moment worden alle eieren bij vrouwtjes geovuleerd en bevinden ze zich in een dunwandig, langwerpig gedeelte van de eileiders, klaar om te worden gelegd. Na het afzetten verlaten vrouwtjes de paaiplaats. De clutch van een kikker is een brok stevig gestikte schelpen. Een individu legt 650-1400 eieren.
De vijanden
Veel vogels voeden zich met de kuit van kikkers, bijvoorbeeld: wilde eend, salamander, grote bodew, heks, zwarte stern, grijze eend. De kikkervisjes worden opgejaagd door de roodbruine lijster, ekster, zwemmende kever, walsrol en veldlijster. Volwassenen voeden zich met: zwarte ooievaar, klauwier, uil, uil, adders, havik, meeuw, bonte arend, klauwier. In het voorjaar kunnen wolven kikkers eten.
Graskikker: onderhoud en verzorging
Voor het houden van een graskikker in huisOnder voorwaarden wordt aangeraden om een voldoende groot aquaterrarium (minimaal 30 liter) aan te schaffen. Als dit niet mogelijk is, kunt u een gewoon aquarium kopen, dat gevuld is met water, maar er wordt hout of schuim in geplaatst dat aan het oppervlak blijft plakken. Dit wordt gedaan zodat het dier een deel van de tijd buiten het water kan doorbrengen. Op deze "eilandjes van land" is het raadzaam om bladeren of stengels van wat waterplanten te gooien, zodat de kikker zich kan verbergen voor het licht. Watervegetatie moet ook op de bodem van het aquarium worden geplaatst. Omdat de kikker in natuurlijke omstandigheden niet al te veeleisend is voor de woonplaats, is het vrij eenvoudig om hem in gevangenschap te houden. Het water in het aquarium kan één keer per week 1/3 worden ververst, maar slechts één keer per maand volledig. Ook is er geen extra verlichting of verwarming nodig. U kunt uw huisdier thuis voeren met kakkerlakken, vliegen, krekels, muggenlarven, tubifex. Van tijd tot tijd kan de kikker kleine stukjes rauw vlees krijgen. Jonge individuen worden gevoed met slablaadjes of brandnetelblaadjes verbrand met kokend water.
Staat van de bevolking
Veel factoren veroorzaken de dood van kikkers. Deze omvatten voornamelijk: vervuiling van reservoirs met schadelijke stoffen en huishoudelijk afval, zwaar verkeer. Daarnaast wordt er jaarlijks een groot aantal kikkers gevangen voor laboratoriumexperimenten en voor terraria. De vernietiging van bossen, industriële vervuiling van het milieu hebben ertoe geleid dat op sommige plaatsen de kikkers volledig zijn verdwenen.
