Een atoom is een ondeelbaar onderdeel van een stof.

Een atoom is een minimaal integraal deeltje materie.In het midden bevindt zich de kern waar, net als planeten rond de zon, elektronen om draaien. Vreemd genoeg, maar dit kleinste deeltje werd ontdekt en het concept ervan werd geformuleerd.

oude Griekse en oude Indiase wetenschappers, nietnoch over de juiste uitrusting noch een theoretische basis beschikken. Hun berekeningen gedurende vele eeuwen bestonden op de positie van hypothesen, en pas in de 17e eeuw waren chemische wetenschappers in staat om experimenteel de geldigheid van oude theorieën te bewijzen. Maar de wetenschap gaat snel vooruit, en aan het begin van de vorige eeuw ontdekten natuurkundigen subatomaire bestanddelen en deeltjesstructuren. Het was toen dat een dergelijke definitie van het atoom als "ondeelbaar" werd weerlegd. Desalniettemin is het concept al in wetenschappelijk gebruik geraakt en heeft het overleefd.

Oude wetenschappers geloofden dat het atoom isultrakleine stukjes van welke materie dan ook. De fysische eigenschappen van de stof zijn afhankelijk van hun vorm, massaliteit, kleur en andere parameters. Democritus geloofde bijvoorbeeld dat de atomen van vuur extreem scherp zijn, daarom brandt het, de deeltjes van vaste stoffen hebben ruwe oppervlakken die stevig aan elkaar vastzitten, de atomen van water zijn glad en glad, omdat ze vloeibaarheid geven aan de vloeistof.

Democritus beschouwde zelfs de menselijke ziel als samengesteld uit tijdelijk verbonden atomen, die vervallen wanneer het individu sterft.

In het begin werd een modernere structuur voorgesteld20e-eeuwse Japanse natuurkundige Nagaoka. Hij presenteerde een theoretische ontwikkeling, die erin bestaat dat het atoom een ​​planetair systeem is op microscopische schaal, en dat de structuur vergelijkbaar is met het Saturnus-systeem. Deze structuur bleek niet te kloppen. Het Bohr-Rutherfrd-model van het atoom bleek dichter bij de realiteit te staan, maar het kon ook niet alle fysieke en elektrische eigenschappen van bloedlichaampjes verklaren. Alleen de aanname dat een atoom een ​​structuur is die niet alleen corpusculaire eigenschappen bevat, maar ook kwantum-eigenschappen, zou het grootste aantal waargenomen realiteiten kunnen verklaren.

De bloedlichaampjes kunnen in verband staanconditie, of misschien in een vrije staat. Om een ​​molecuul te vormen, combineert een zuurstofatoom bijvoorbeeld met een ander vergelijkbaar deeltje. Na een elektrische ontlading, zoals een onweersbui, combineert het in

een meer complexe structuur - azine, dat bestaatvan triatomaire moleculen. Dienovereenkomstig zijn bepaalde fysische en chemische omstandigheden vereist voor een bepaald soort atomaire verbindingen. Maar er zijn ook sterkere bindingen tussen de deeltjes van het molecuul. Zo is een stikstofatoom verbonden met een andere drievoudige binding, waardoor het molecuul extreem sterk en bijna onveranderlijk is.

Als het aantal protonen (elementaire deeltjeskern) is vergelijkbaar met het aantal elektronen dat in banen ronddraait, dan is het atoom elektrisch neutraal. Als er geen identiteit is, heeft het deeltje een negatieve of positieve ontlading en wordt het een ion genoemd. Typisch worden deze geladen deeltjes gevormd uit atomen onder invloed van elektrische velden, straling van verschillende aard of hoge temperaturen. Ionen zijn chemisch hyperactief. Deze geladen atomen kunnen dynamisch reageren met andere deeltjes.