Iraaks Koerdistan: geschiedenis en kenmerken

In de moderne wereld niet elke natie, zelfs niet ergtalrijk, heeft zijn eigen staat. Er zijn veel landen waarin meerdere volkeren tegelijk leven. Dit veroorzaakt een zekere spanning in de samenleving en de leiding van het land moet goed luisteren naar alle bevolkingsgroepen. Iraaks Koerdistan is hier een goed voorbeeld van. Het is een niet-erkende republiek met een eigen volkslied (uit Irak), talen (Kurmanji en Sorani), premier en president. De munteenheid die in Koerdistan wordt gebruikt, is de Iraakse dinar. De mensen wonen op het grondgebied van ongeveer 38 duizend vierkante meter. km., de totale bevolking is 3,5 miljoen mensen.

Kenmerken van Koerdistan

Koerden vestigden zich in verschillende landenHet Midden-Oosten, inclusief Irak. Iraaks Koerdistan geniet een brede autonomie, enigszins vergelijkbaar met die van een lid van de confederatie, volgens de recente grondwet van het land. Maar in werkelijkheid blijkt dat de gebieden semi-onafhankelijk zijn van de Iraakse regering. De Catalanen in Spanje geloofden echter hetzelfde, maar het belangrijkste woord lag altijd achter Madrid. En de autoriteiten van het land namen het parlement van Catalonië gewoon weg en ontbonden het toen deze probeerde hun mening te uiten en zich af te scheiden van Spanje.

Hervestiging van etnische Koerden

Maar het Oosten is een delicate kwestie, hier zijn ze totaal andersregels en gebruiken. Het grondgebied van het etnisch Iraakse Koerdistan (een referendum eind 2005 bracht aanpassingen door, waarbij het land volledig werd gelegaliseerd voor de Koerden) omvat de volgende gebieden:

• Erbil.
• Suleimani.
• Dahuk.
• Kirkuk.
• Hanekin (specifiek het gouvernement van Diyala);
• Makhmur.
• Sinjar.

Dit zijn allemaal gebieden waar er veel zijnetnische Koerden. Maar afgezien van hen hebben veel andere volkeren zich in deze gebieden gevestigd. Het is gebruikelijk om slechts drie gouvernementen rechtstreeks de regio van Koerdistan te noemen - Suleimani, Erbil en Dahuk.

De rest van het land dat door Koerden wordt bewoond, kan nog steeds niet bogen op op zijn minst gedeeltelijke autonomie.

Referendum in Iraaks Koerdistan was geplandterughoudend in 2007. Als alles zou lukken, zou de etnische groep die in de rest van de gebieden van Irak leeft, onafhankelijk worden, zij het gedeeltelijk. Maar de situatie wordt voortdurend verslechterd - in deze landen woont een groot aantal Turkomanen en Arabieren, die de wetten van de Koerden niet aanvaarden en er grotendeels tegen zijn.

Kenmerken van het klimaat in Koerdistan

Op het grondgebied van Iraaks Koerdistan, een groothet aantal meren en rivieren, het reliëf is overwegend bergachtig, het hoogste punt is de berg Chik Dar, de top is 3611 meter boven zeeniveau. Er zijn veel bossen in de provincies - voornamelijk in Dahuk en Erbil.

De totale oppervlakte aan bosplantages is 770 hectare. De autoriteiten vergroenen het land, de gebieden worden beplant met bossen. In totaal zijn er drie klimaatzones te onderscheiden op het grondgebied van Koerdistan in Irak:

1. In vlakke gebieden heerst de subtropen. Hete en droge zomers met een temperatuur van 40 graden, terwijl de winters mild en regenachtig zijn.
2. Verschillende gebieden met bergachtig terrein, waar voornamelijk koude winters met sneeuw zijn, maar de temperatuur zelden onder nul daalt. In de zomer is het erg warm in de hooglanden.
3. Alpine terrein. De winters zijn hier erg koud, de temperatuur is altijd onder nul, de sneeuw gaat dichter bij juni-juli weg.

Geschiedenis van Zuid-Koerdistan voordat hij Irak binnenging

Er zijn suggesties dat het gebiedIn Iraaks Koerdistan werd een moderne etnische groep Koerden gevormd. Het werd oorspronkelijk bewoond door de Median-stammen. Dus in de buurt van Sulaymaniyah werd de allereerste geschreven bron gevonden in de taal van de Koerden - dit perkament dateert uit de 7e eeuw. Het bevat een klein gedicht over de Arabische aanval en de vernietiging van Koerdische heiligdommen.

In 1514 vond daarna de Slag bij Chaldyran plaatswelke Koerdistan zich bij het Ottomaanse Rijk voegde. Over het algemeen leeft de bevolking van Iraaks Koerdistan al eeuwenlang op hetzelfde grondgebied. In de Middeleeuwen bestonden er meerdere emiraten tegelijk op deze landen, met bijna volledige onafhankelijkheid:

1. Sinjar is het centrum in de stad Lalesh.
2. Soran is de hoofdstad in Rawanduz.
3. Bakhdinan is de hoofdstad in Amadiya.
4. Baban is de hoofdstad in Sulaimaniyah.

In de eerste helft van de 19e eeuw werden deze emiraten volledig uitgeschakeld door Turkse troepen.

Geschiedenis van Koerdistan in de 19e eeuw

De eerste helft van de 19e eeuw werd gekenmerkt door het feit datbijna in alle gebieden van Iraaks Koerdistan waren er opstanden tegen de heerschappij van de Ottomaanse keizers. Maar deze opstanden werden snel onderdrukt en de Turken heroverden in feite alle landen.

De meeste stammen die in woondenmoeilijk bereikbare plaatsen, viel buiten de controle van de Ottomaanse autoriteiten. Sommigen waren in staat om volledig onafhankelijk te blijven, anderen slechts gedeeltelijk. De hele 19e eeuw werd gekenmerkt door de strijd voor de onafhankelijkheid van bepaalde stammen van Koerdistan.

Koerdistan aan het begin van de 20e eeuw

Aan het begin van de 20e eeuw, tijdens de Eerste Wereldoorlog,Britse troepen trekken Kirkuk binnen en Russen komen Sulaimaniyah binnen. Het gebeurde in 1917, maar al snel vernietigde de revolutie in Rusland het hele front. En alleen de Britten bleven in Irak, die actief werden tegengewerkt door de Koerden.

Het verzet stond onder bevel van Barzandzhi Mahmud,die zichzelf tot Koerdistaanse koning verklaarde. De Britten waren van plan om in Mosul een federatie van Koerdische stammen op te richten. Maar nadat het koninkrijk Irak was gevormd, werd Mosul opgenomen in het grondgebied van Irak.

Een van de aannames waarom dit is gebeurdzomaar, er staat dat er in 1922 een groot olieveld werd ontdekt nabij Kirkuk. En de Angelsaksen waren dol op "zwart goud" en waren bereid tot het uiterste te gaan om het te bezitten - om de legitieme regering omver te werpen, de volkeren uit te roeien, genocide te organiseren en lange en bloedige oorlogen te ontketenen.

Turkije probeerde aanspraak te maken op Mosul,beweren dat de bezetting van het grondgebied door de Britten illegaal was, maar het laatste punt werd in december 1925 gesteld door de Volkenbond, rekening houdend met de afbakeningslijn.

Iraakse monarchie

Na de overdracht van Mosul naar Irak,aan de Koerden werden nationale rechten verklaard. In het bijzonder konden alleen lokale bewoners ambtenaren worden in Koerdistan, en hun taal werd gelijkgesteld aan de staatstaal - het moest worden onderwezen in onderwijsinstellingen, en het zou de belangrijkste moeten zijn bij kantoorwerk, in rechtbanken.

Maar in feite werden deze rechten niet uitgeoefend- de ambtenaren waren uitsluitend Arabieren (minstens 90% van het totaal), het lesgeven in de Koerdische taal werd hoogstens op de lagere school gegeven, er was geen industriële ontwikkeling. Geen enkele verkiezing in Iraaks Koerdistan had de huidige situatie kunnen rechtzetten.

De opstanden van 1930-1940

Er was duidelijk sprake van discriminatie van de Koerden - hunmet tegenzin aangenomen voor werk, op militaire scholen en universiteiten. Sulaimaniyah werd beschouwd als de hoofdstad van Koerdistan - het was vanaf hier dat de zelfbenoemde koning Mahmoud Barzanji regeerde. Maar zodra zijn laatste opstand werd onderdrukt, neemt de Koerdische stam van Barzan de hoofdrol op zich.

In het bijzonder is de macht in handen van Ahmed enMustafa Barzani. Ze leiden een reeks opstanden tegen de centrale autoriteiten. In 1931-1932 zijn de rebellen ondergeschikt aan Sheikh Ahmed, in 1934-1936. - Khalil Khoshavi. En Mustafa Barzani leidde hen van 1943 tot 1945.

Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in 1939, inDe organisatie "Khiva" verschijnt in Iraaks Koerdistan, wat "hoop" betekent in het Koerdisch. Maar in 1944 was er een breuk in - de Ryzgari Koerd-partij verliet het. In 1946 verenigde ze zich met de revolutionaire Shorsh-partij en vormde ze de nieuwe democratische partij onder leiding van Mustafa Barzani.

De periode van 1950 tot 1975

In 1958 vond de omverwerping van de monarchie in Irak plaats,waardoor het voor een korte tijd mogelijk was om de Koerden met de Arabieren gelijk te stellen. Er is hoop dat er verbeteringen zullen zijn op alle gebieden van het leven - zowel op politiek als economisch gebied (in het bijzonder op agrarisch gebied). Maar de hoop was niet gerechtvaardigd, in 1961 was er weer een opstand van de Koerden, "september" genaamd.

Het duurde bijna 15 jaar en eindigde pas in1975 jaar. De reden voor de opstand was het feit dat de regering, die op dat moment door Kasem werd geleid, de kant van de Arabieren koos, en, op zijn zachtst gezegd, hij gaf niet om de Koerden.

Het opstandige volk had maar één slogan:"Vrijheid en autonomie voor Koerdistan!" En in het eerste jaar greep Mustafa Barzani de controle over bijna alle bergachtige gebieden, waar bijna anderhalf miljoen mensen wonen.

In 1970 Saddam Hussein en Mustafa Barzanieen verdrag ondertekenen volgens welke de Koerden het volste recht hebben op autonomie. Aanvankelijk werd gezegd dat binnen 4 jaar de ontwikkeling van een wet inzake autonomie zal plaatsvinden. Maar begin 1974 keurde het officiële Bagdad eenzijdig een wet goed die de Koerden niet paste.

Autonomie werd verleend, maar alleen Kirkuk (waar enorme oliereserves zijn) bleef bij Irak, en de Koerden werden daar bijna met geweld verdreven. Deze gebieden werden bewoond door Arabieren.

Koerdistan tijdens het bewind van Saddam Hoessein

Na de nederlaag van de Koerden in 1975,massa-emigratie naar Iran. Er kon geen sprake zijn van enige erkenning van de onafhankelijkheid van Iraaks Koerdistan, noch van verkiezingen en referenda. Het was mogelijk om met wapens in de hand te vechten - dit is precies wat er in 1976 gebeurde. Een nieuwe opstand begon onder leiding van Jalal Talabani. Maar zijn weerstandskracht was gewoon te verwaarlozen. Hoewel in drie provincies ‘autonomie’ werd afgekondigd, was het daarom volledig ondergeschikt aan Bagdad.

In 1980 begon de oorlog tussen Iran en Irak, enhet grondgebied van Koerdistan werd een slagveld. In 1983 vielen de Iraniërs Koerdistan binnen en namen in een paar maanden tijd de controle over Penjwin en een gebied eromheen van 400 vierkante meter. km. In 1987 bereikten de Iraniërs Suleimani, maar werden daar vlakbij tegengehouden. En in 1988 verdrijft Irak tegenstanders volledig uit het grondgebied van Koerdistan.

In de laatste fase vond er schoonmaak plaats - meer180 duizend Koerden werden in legervoertuigen weggevoerd en vernietigd. 700 duizend mensen werden naar de kampen gedeporteerd. Van de 5.000 Koerdistaanse nederzettingen werden er meer dan 4.500 volledig verwoest, de meeste. Saddam behandelde de bevolking hard - dorpen werden verwoest door bulldozers en mensen vluchtten, als ze konden, naar Iran of Turkije.

aanwezig

Wat gebeurde er in de jaren negentig envoorheen werden de gebieden die historisch toebehoorden aan de Koerden grondig schoongemaakt. De inheemse bevolking werd verdreven, soms uitgeroeid. Alle landen werden bewoond door Arabieren, stonden onder volledige controle van Bagdad. Maar in 2003 begon de Amerikaanse invasie in Irak. De Iraakse Koerden kozen de kant van de Amerikaanse troepen. De langdurige onderdrukking van dit volk door Irak speelde een rol.

Dat was op het grondgebied van Koerdistande overdracht van het Amerikaanse leger. Eind maart telde het contingent 1.000 soldaten. Maar de Turken hielden de hoge activiteit van de Koerden tegen - ze dreigden geweld te gebruiken bij een invasie van Mosul en Kirkuk.

Na de val van Bagdad kwamen de Koerden nog steedsautonomie. Enkele duizenden bedrijven ontwikkelen zich op het grondgebied van Koerdistan en de nadruk ligt op toerisme - er is iets te zien in de oude landen. Voor buitenlandse investeerders is investeren in Iraaks Koerdistan slechts manna uit de hemel, aangezien ze gedurende 10 jaar vrijgesteld zijn van het betalen van belastingen. De olieproductie ontwikkelt zich ook actief - we kunnen zeggen dat dit de basis is van de economie van elk land in het Midden-Oosten.