In dit artikel zullen we zoveel mogelijk proberenvertel in detail over de basisprincipes van compositie in fotografie, bloemsierkunst, design, architectuur en andere gebieden van creativiteit, evenals wat compositie is en hoe je het kunt leren voelen en begrijpen.
Wat is compositie
Allereerst moet je begrijpen welke rolde compositie speelt in de beeldende en monumentale kunsten. Dit is een bepaalde opstelling van objecten waarmee je het idee van de maker met de grootste volledigheid kunt uitdrukken, terwijl je hem een holistische eenheid geeft. De basisprincipes van compositie moeten bekend zijn bij iedereen die min of meer professioneel begint te werken op elk gebied van de kunst. Maar desondanks kunnen compositorische oplossingen heel divers en interessant zijn.
De wetten van samenstelling
Er zijn verschillende basiswettenartistieke compositie, die op de een of andere manier op alle gebieden van creativiteit worden gebruikt. Ten eerste is het de wet van integriteit, door die toe te passen, kan de kunstenaar de perceptie van zijn werk als geheel creëren. Het belangrijkste kenmerk van deze wet is dat de compositie ondeelbaar wordt, zodat het beeld in de afbeelding niet kan worden gezien als de som van meerdere min of meer onafhankelijke delen.
De volgende wet van contrasten suggereert dat ze:zijn tegelijkertijd de verbinding en strijd van tegenstellingen, die de beweging en ontwikkeling van de plot uitvoeren. Er zijn verschillende soorten - tonaal, kleurcontrast van vormen, toestanden en lijnen, en meer. Ze zijn een van de belangrijkste uitdrukkingsmiddelen in het werk.
De wet van ondergeschiktheid in samenstelling bepaaltde invloed van het idee van de auteur van het werk op alle afgebeelde objecten. Met behulp van deze wet kan de kunstenaar zijn mening uiten, beoordelen wat er gebeurt - dat wil zeggen, het werk vullen met spirituele betekenis, zonder welke het een gewoon ambachtelijk product was.
En tot slot, naar de basis van compositie in de kunstde zogenaamde wet van invloed is van toepassing. Het heeft de volgende betekenis: als een object op het canvas zich ver van het frame bevindt (dat wil zeggen, van de grenzen van het beeld), dan wordt het gezien als in de diepten van de ruimte. Integendeel, als het zich dicht bij het frame bevindt, lijkt het alsof het in het grensvlak ligt of niet ver ervan.
Dus raakten we de basis in de beeldende kunst. In de rest van het artikel gaan we verder met de specifieke regels voor compositie op verschillende kunstgebieden.
De basis van compositie in fotografie
Om ervoor te zorgen dat de opname succesvol is en de aandacht van de kijker trekt, is het noodzakelijk om verschillende algemene regels te volgen waarmee u belangrijke elementen kunt benadrukken en hun kenmerken kunt benadrukken.
Ten eerste moet speciale aandacht worden besteed aan:contrast: lichte objecten moeten tegen een donkere achtergrond worden gefotografeerd en vice versa, aangezien het hoofdonderwerp onmiddellijk van de algemene ruimte moet worden gescheiden (hoewel er enkele uitzonderingen op deze regel zijn). Als je een persoon fotografeert, is het niet aan te raden om dit tegen een kleurrijke achtergrond te doen - anders is het onderwerp onscherp. Ook is het ongewenst om mensen en dieren tegen een bruine of gele achtergrond te fotograferen, anders komt de foto onnatuurlijk over.
Veel voorkomende opname-elementenplot, mag niet chaotisch door de ruimte worden verspreid. De basisprincipes van compositie en artistieke fotografie suggereren dat het veel beter zal zijn als ze een aantal relatief eenvoudige geometrische vormen vormen - een driehoek, een vierkant, een ruit. Het ziet er veel beter uit. In principe is het nodig dat er enige semantische samenhang is tussen de objecten op de foto, zodat ze verenigd zijn door kleur, vorm of bijvoorbeeld de zichtlijn. Daarnaast is het goed om ze te rangschikken volgens de regel van de gulden snede, die ook de basis is in tekenen, compositie en architectuur. Als u uw onderwerp op punten plaatst die ongeveer een derde van de framegrenzen zijn.
Als het frame voornamelijk verticale objecten bevat, is het beter om ze verticaal te fotograferen. Als je dus een landschap fotografeert, is horizontaal fotograferen de beste keuze.
Succesvol schietpunt
Afhankelijk van het genre van fotografie, moet je:kies het meest geschikte meetpunt. Dus om een succesvol portret te maken, kun je het beste een punt vinden ter hoogte van de ogen van de persoon. Als dit een portret van halve lengte is, is het voordeliger om het op heuphoogte te vinden. Om vervormde proporties te voorkomen, is het beter om de lens ter hoogte van het te fotograferen object te houden, omdat je bijvoorbeeld bij het fotograferen van een persoon van bovenaf het risico loopt zijn lengte visueel te verminderen. Dit geldt met name voor dieren en kinderen - het verdient de voorkeur om foto's van hen te maken, zodat ze niet meer groeien. Maar als u de foto indrukwekkender en majestueus wilt maken, kunt u objecten vanaf het onderste punt fotograferen. Bijzonder goede opnamen met deze techniek zijn die met live dynamische scènes, bijvoorbeeld dansen of racen.
Probeer ervoor te zorgen dat de horizon het beeld niet in twee gelijke delen splitst, zodat de kijker zich gemakkelijker op het frame kan concentreren.
Kenmerken van het menselijk brein
Bij het bouwen van een harmonieuze compositie is het de moeite waardHoud er rekening mee dat we gewend zijn informatie van rechts naar links te lezen. Om deze reden is het beter om het semantische centrum van het frame aan de rechterkant van de foto te plaatsen. En om de compositie er evenwichtig uit te laten zien, als er een heldere kleurvlek is in een van de delen van de foto, dan is het in het andere deel de moeite waard om een soortgelijke of iets anders te plaatsen dat de aandacht van de kijker trekt, bijvoorbeeld, actie en beweging.
Overigens qua beweging: als het op je foto staat, dan kun je een bewegend object beter zo plaatsen dat er altijd vrije ruimte voor is, zodat het ergens kan bewegen.
Bij het fotograferen van mensen moet men rekening houden meteen belangrijk punt dat onervaren amateurs vaak missen, maar dit is een van de fundamenten van de compositie - het is hoogst onwenselijk om de ledematen van mensen te "afsnijden". Het is beter om ofwel het hele figuur als geheel te fotograferen, of het op de heupen bij te snijden. Het is veel correcter om de armen tot aan de schouder te snijden, maar in geen geval tot aan de hand.
Sta niet toe dat er grote lege ruimtes in het frame ontstaan - vlaktes of water. Het is noodzakelijk om in deze holtes alle items te plaatsen die relevant zijn voor het onderwerp.
Dit zijn de meest elementaire regels die de moeite waard zijnmerk op dat de foto succesvol en zo professioneel mogelijk is. U kunt meer leren over compositie in verschillende boeken over dit onderwerp, bijvoorbeeld in "Fundamentals of Composition and Artistic Photography" van Mark Geiler.
Samenstelling in de bloemisterij
Wat betreft de basisprincipes van compositie in de bloemisterij,er zijn ook een paar regels om te volgen. Om sierlijke proporties te behouden, gebruiken ze dezelfde klassieke regel van de "gulden snede", die in dit geval geldt voor zowel het boeket als de vaas waarin het zich bevindt. Als we de totale hoogte voorwaardelijk in acht delen verdelen, mogen er slechts drie op de vaas vallen, en al het andere - op de bloemen zelf. Wanneer de floristische compositie horizontaal is gerangschikt, geldt dezelfde regel.
Elk boeket moet een centraal punt hebben, omdie de aandacht van de kijker trekt, bijvoorbeeld een grote heldere bloem of, omgekeerd, een groep kleine die zich dichter bij de rand van de vaas bevindt. Maar je moet het niet te groot maken, om uiteindelijk de hele compositie niet te bederven. Ook ritme is daarin belangrijk, wat kan worden bereikt door de afwisseling van kleuren en vormen, door de grootte van bloemen te veranderen.
Het is ongetwijfeld belangrijk dat de compositie eruitzietevenwichtig en evenwichtig. Dit effect kan worden bereikt door visuele technieken - donkere bloemen zien er bijvoorbeeld zwaarder uit dan lichte, en ronde lijken massiever dan buisvormige. Er moet een stabiel evenwicht zijn tussen de boven- en onderkant van de compositie, zodat deze niet "uit elkaar valt", zelfs als deze asymmetrisch is. Plaats hiervoor grote bloemen onderaan het boeket. Trouwens, asymmetrische boeketten worden vaak gebouwd volgens de regel van drie driehoeken met één gemeenschappelijke zijde, dit is een van de fundamenten van een decoratieve compositie.
Let ook op de kleuren,verwijzend naar het onveranderlijke kleurenwiel, dat alle warme en koude tinten van het regenboogspectrum bevat en hun meest succesvolle combinatie laat zien. Warme kleuren verlevendigen de compositie visueel, terwijl koude kleuren de compositie rustiger en evenwichtiger maken.
Compositie in architectuur
Over de basisprincipes van architecturale compositie gesproken, men moet drie van zijn typen onderscheiden - frontaal, diepte-ruimtelijk en volume-ruimtelijk.
Frontale compositie verwijst voornamelijk naar:vlakke gevels van gebouwen, de belangrijkste coördinaten daarin zijn horizontaal en verticaal. In de volumetrische verschijnt een derde coördinaat, die het mogelijk maakt om het gebouw in perspectief waar te nemen, en in de diepe compositie is rekening gehouden met de voortzetting van het gebouw in de diepte van de ruimte.
Het uiterlijk van een gebouw - de buitenkant - hangt altijd af van het doel en de functies van het gebouw, dat wil zeggen van het interne uiterlijk (interieur). Er zijn verschillende hoofdtypes van compositie:
- hal, wanneer alle kamers zijn gecombineerd tot één;
- centraal, wanneer kleinere kamers zich rond een grotere kamer bevinden;
- suite, waar de panden zich achter elkaar bevinden;
- gang, waar de gebouwen zich aan beide zijden van de gang bevinden die hen verbindt;
- sectioneel, wanneer kamers van elkaar zijn geïsoleerd;
- gemengd, waarbij alle bovenstaande variëteiten worden gecombineerd.
Ook een belangrijke rol in de architectuur van de stadspelen de zogenaamde ensembles, die een verzameling zijn van verschillende gebouwen en andere elementen. De compositie van de ensembles is onderverdeeld in verschillende typen: vrije ruimte, onbeperkt door niets, ruimtelijk perspectief rondom gelegen (bijvoorbeeld pleinen, ruimte beperkt door gebouwen of groene ruimten), evenals panorama, waar het silhouet van gebouwen de belangrijkste rol speelt rol.
Architecturale wetten van compositie
Als we het hebben over de specifieke wetten van samenstelling,gebruikt in de architectuur, dan zijn het in de eerste plaats de harmonieuze proporties van het gebouw, om te bereiken dat de wet van de "gouden sectie", uitgevonden door Leonardo da Vinci, vaak wordt gebruikt. Alle gebouwen zijn van nature aan een persoon gebonden en moeten daarom in verhouding staan tot hem. Het ritme waarin de elementen van de structuur passen, kan het een andere sfeer geven - van dynamisch tot somber en plechtig. Contrasttechnieken worden ook gebruikt als basis voor compositie in de constructieve kunsten, hier wordt dit bereikt door een bepaalde combinatie van kleuren, vormen en volumes. Veel hangt ook af van symmetrie of asymmetrie, afhankelijk van de doelen van de architect. En natuurlijk mogen er in een ideale compositie geen onnodige elementen zijn, waardoor de compositie harmonie bereikt.
Ontwerp: compositie
In dit gebied worden ongeveer dezelfde regels gebruiktzoals bij iedereen. Het geometrische middelpunt wordt ook gemarkeerd, dat zich meestal op het snijpunt van twee diagonale lijnen van hoek tot hoek bevindt. Het compositorische centrum valt er misschien niet mee samen - soms wordt het opzettelijk verschoven om dynamische effecten te creëren. Maar in de regel valt het compositorische centrum van het beeld samen met het semantische. Om het van de ruimte te isoleren, worden verschillende methoden gebruikt - markeren met kleur of licht, grootte en vorm.
De grondbeginselen van compositie in de kunst zijn:de volgende kennis: dynamische composities, in tegenstelling tot statische, zijn soms voordeliger in ontwerp, omdat ze een veel groter aantal associaties bij de kijker oproepen.
Symmetrie veroorzaakt meestal niemandmoeilijkheden, wat niet gezegd kan worden over asymmetrie: dergelijke composities moeten zorgvuldig worden uitgebalanceerd, aangezien voor de meerderheid balans de sleutel is tot een psychologisch adequate perceptie van het beeld. Deze balans kan worden bereikt door de verhouding van maten, vormen en kleuren van objecten.
Ook in grafisch ontwerp, ritme enmeter. In dit geval betekent de ritmische reeks herhaling, die gebaseerd is op de verandering in elementen, en onder de metrische reeks, de herhaling van groepen identieke elementen. Maar in ieder geval zijn beide technieken al sinds de oudheid bekend bij de mens en helpen ze de omringende ruimte te stroomlijnen.
Om de illusie van ruimte te bereiken,een van de fundamenten van compositie in ontwerp is zowel kleur als luchtperspectief. De essentie van dit laatste ligt in het feit dat de ernst van verschillende contrasten het meest uitgesproken is op objecten die zich visueel dicht bij de kijker bevinden. Hoe verder een object zich in de ruimte bevindt, hoe zwakker deze contrasten. Dienovereenkomstig worden de kleuren zwakker en kouder naarmate de objecten in de beeldruimte bewegen. Deze patronen creëren dus de illusie van breedte en afstand. Hier moet vooral rekening mee worden gehouden in een picturale compositie, waar kleur een bijna belangrijke rol speelt.
Een paar woorden tot slot
Het artikel geeft alleen de meest elementaire regels weer,waarmee rekening moet worden gehouden bij het bouwen van een compositie - in werkelijkheid zijn er veel meer. In de finale is het de moeite waard eraan te herinneren: ondanks het feit dat de basis van compositie in feite haar wetten zijn, hoeven ze niet grondig te worden uitgevoerd. Voordat u ze echter overtreedt, moet u deze wetten goed bestuderen en leren hoe u ze kunt gebruiken. Zoals je kunt zien, vallen de fundamenten van compositie in fotografie, schilderkunst, architectuur en design samen en zijn ze met elkaar verweven.
