Alogisme, absurditeit, een combinatie van ongerijmdheid,paradoxale visuele variabiliteit van afbeeldingen en figuren vormt de basis van de grondslagen van het surrealisme. De grondlegger van deze trend is André Breton, die de belichaming van de theorie van het onderbewustzijn van Sigmund Freud in het hart van het surrealisme zag. Op deze basis creëerden veel vertegenwoordigers van de trend meesterwerken die niet de objectieve realiteit weerspiegelden, maar slechts de belichaming waren van individuele beelden, geïnspireerd door het onderbewustzijn. De doeken die door de surrealisten zijn geschreven, konden niet het product zijn van goed of kwaad. Ze riepen allemaal verschillende emoties op bij verschillende mensen. Daarom kunnen we met vertrouwen zeggen dat deze richting van het modernisme nogal tegenstrijdig is, wat heeft bijgedragen aan de snelle verspreiding ervan in de schilderkunst en literatuur.
Surrealisme als een illusoire trend in de schilderkunst en literatuur van de 20e eeuw
Salvador Dali, Paul Delvaux, Rene Magritte, JeanArp, Max Ernst, Frida Kahlo, Giorgio de Chirico, Yves Tanguy, Michael Parkes en Dorothy Tanning zijn de pijlers van het surrealisme dat in de jaren twintig in Frankrijk ontstond. Deze richting was geografisch niet beperkt tot Frankrijk, maar verspreidde zich naar andere landen en continenten. Surrealisme heeft de perceptie van kubisme en abstractionisme enorm vergemakkelijkt.
Een van de belangrijkste postulaten van de surrealisten wasidentificatie van de energie van de scheppers met het menselijk onderbewustzijn, dat zich manifesteert in een droom, onder hypnose, in delirium tijdens een ziekte, of willekeurige creatieve inzichten.
Onderscheidende kenmerken van surrealisme
Surrealisme is een complexe richting in de schilderkunst,die veel kunstenaars op hun eigen manier hebben begrepen en begrijpen. Daarom is het niet verwonderlijk dat het surrealisme zich in twee conceptueel verschillende richtingen ontwikkelde. De eerste tak kan veilig worden toegeschreven aan Miro, Max Ernst, Jean Arp en André Masson, in wiens werken de hoofdplaats werd ingenomen door beelden die vloeiend in abstractie overgaan. De tweede tak neemt als basis de belichaming van een onwerkelijk beeld gegenereerd door het onderbewustzijn van een persoon, met een illusoire nauwkeurigheid. In deze richting werkte Salvador Dali, de ideale vertegenwoordiger van de academische schilderkunst. Het zijn zijn werken die worden gekenmerkt door een nauwkeurige transmissie van licht en schaduw en een zorgvuldige manier van schrijven - dichte objecten hebben tastbare transparantie, vaste objecten worden uitgespreid, massieve en volumineuze figuren krijgen lichtheid en gewichtloosheid, en onverenigbare objecten kunnen met elkaar worden gecombineerd.
Biografie van Rene Magritte
Samen met de werken van Salvador Dali ishet werk van Rene Magritte, een beroemde Belgische kunstenaar die in 1898 in Lesin werd geboren. In de familie, behalve Rene. er waren nog twee kinderen, en in 1912 gebeurde er een ongeluk dat het leven en werk van de toekomstige kunstenaar beïnvloedde - zijn moeder stierf. Dit kwam tot uiting in het schilderij van René Magritte uit 1936 In Memory of Poppy Sennett. De kunstenaar stelde zelf dat de omstandigheden op geen enkele manier invloed hadden op zijn leven en werk.
In 1916 trok René Magritte de Brussel binnenAcademy of Arts, waar hij zijn toekomstige muze en vrouw Georgette Berger ontmoette. Na zijn afstuderen aan de Academie werkte Rene aan het maken van promotiemateriaal en behandelde dit nogal afwijzend. Futurisme, kubisme en dadaïsme hadden een enorme impact op de kunstenaar, maar in 1923 zag René Magritte voor het eerst het werk van Giorgio de Chirico "Song of Love". Dit moment werd het startpunt voor de ontwikkeling van de surrealist Rene Magritte. Tegelijkertijd begon de vorming van een trend in Brussel, wiens vertegenwoordiger Rene Magritte was, samen met Marcel Lecamte, André Suri, Paul Nouget en Camille Gemansem.
Het werk van Rene Magritte.
Het werk van deze kunstenaar is altijd controversieel geweest en trok veel aandacht.
René Magritte's schilderij is op het eerste gezicht gevuld metvreemde beelden die niet alleen mysterieus zijn, maar ook dubbelzinnig. Rene Magritte ging niet in op het vraagstuk van de vorm in het surrealisme, hij legde zijn visie op de betekenis en betekenis van het beeld.
Veel kunstenaars besteden speciale aandacht aannamen. Vooral Rene Magritte. Afbeeldingen met de titel "Dit is geen pijp" of "Mensenzoon" wekken de denker en filosoof in de kijker op. Volgens hem moet niet alleen de foto de kijker aanmoedigen om emoties te tonen, maar moet de titel ook verrassen en aan het denken zetten.
In termen van beschrijvingen gaven veel surrealisten korte aantekeningen op hun doeken. Rene Magritte is geen uitzondering. Afbeeldingen met beschrijvingen zijn altijd aanwezig geweest in de reclameactiviteiten van de kunstenaar.
De kunstenaar noemde zichzelf een "magisch realist".Het doel was om een paradox te creëren, en het publiek zou zijn eigen conclusies moeten trekken. Rene Magritte trok in zijn werken altijd duidelijk een grens tussen het subjectieve beeld en de huidige werkelijkheid.
"Geliefden" schilderen
Rene Magritte schilderde in 1927-1928 in Parijs een serie schilderijen "Lovers".
De witte stof in het werk van de kunstenaar roept en opveroorzaakte verhitte discussies. Er zijn twee versies. Volgens de eerste verscheen de witte stof in de werken van Rene Magritte in verband met de dood van zijn moeder in de vroege kinderjaren. Zijn moeder sprong van de brug de rivier in. Toen haar lichaam uit het water werd gehaald, werd een witte doek om haar hoofd gewikkeld gevonden. Wat de tweede versie betreft, velen wisten dat de kunstenaar een fan was van Fantômas, de held van een populaire film. Daarom kan het zijn dat de witte stof een eerbetoon is aan de passie voor cinema.
Waar gaat deze foto over?Veel mensen denken dat het schilderij "Lovers" de blinde liefde verpersoonlijkt: verliefd worden, mensen merken niet meer iemand of iets anders op dan hun helft. Maar mensen blijven voor zichzelf een mysterie. Aan de andere kant, kijkend naar de kus van geliefden, kan men zeggen dat ze hun hoofd verloren van liefde en passie. Het schilderij van René Magritte is gevuld met wederzijdse gevoelens en ervaringen.
"Zoon des mensen"
René Magritte's schilderij "The Son of Man" is het kenmerk geworden van "magisch realisme" en een zelfportret van Rene Magritte. Dit werk wordt beschouwd als een van de meest controversiële werken van de meester.
De kunstenaar verborg zijn gezicht achter een appel, alsofzeggen dat alles niet is wat het lijkt, en dat mensen constant in de ziel van een persoon willen komen en de ware essentie van dingen willen begrijpen. René Magritte's schilderij verbergt en onthult zowel de essentie van de meester zelf.
René Magritte speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van het surrealisme en zijn werken blijven de geesten van steeds meer generaties prikkelen.
