Romantiek is een duidelijke term.In Spanje (in het thuisland van dit genre) was dit de naam van een speciaal soort composities die voornamelijk bedoeld waren voor solo-optredens met het geluid van een altviool of gitaar. De romance is meestal gebaseerd op een klein lyrisch gedicht uit het liefdesgenre.
De oorsprong van de Russische romantiek
Dit genre werd vanuit Frankrijk naar Rusland gebrachtaristocraten van de tweede helft van de achttiende eeuw en werd onmiddellijk geadopteerd door de vruchtbare grond van de Sovjetpoëzie. Russische romans, waarvan de lijst vandaag bekend is bij elke liefhebber van klassieke liedjes, begonnen echter iets later te verschijnen, toen de Spaanse schaal gevuld begon te worden met echt Russische gevoelens en melodieën.
Tradities waren organisch verweven in het weefsel van het nieuwe liedvolkskunst, die tot dusver uitsluitend werd vertegenwoordigd door anonieme auteurs. De romantiek werd opnieuw gezongen, ging van mond tot mond, de lijnen werden gewijzigd en "gepolijst". Aan het begin van de 19e eeuw begonnen de eerste verzamelaars van liedjes te verschijnen, gedreven door het idee om oude Russische romances te behouden (de lijst ervan was tegen die tijd al behoorlijk groot).
Vaak vulden deze enthousiastelingen het verzamelde aanteksten, die de lijnen diepte en poëtische kracht geven. De verzamelaars zelf waren academisch geschoolde mensen, en daarom streefden ze tijdens folklore-expedities niet alleen esthetische, maar ook wetenschappelijke doelen na.
Genre-evolutie
Sinds het begin van de XVIII-XIX eeuw, artistiekde inhoud van de romantische teksten raakte steeds meer gevuld met diepe persoonlijke gevoelens. De individuele wereld van de held kreeg de gelegenheid voor levendige, oprechte expressie. De combinatie van een hoge lettergreep met een eenvoudig en levendig Russisch vocabulaire maakte de romantiek echt populair en toegankelijk voor zowel de edelman als zijn boer.
Het vocale genre werd eindelijk herboren enin het midden van de 19e eeuw werd het een integraal onderdeel van een seculiere avond in het kader van het "lome" thuismuziek maken, geliefd bij alle jonge dames. Ook verschenen de eerste Russische songwriters. De lijst waaruit hun liedrepertoire bestond, bevatte steeds meer werken van de auteur.
De bekendste in de eerste helft van de 19e eeuwer waren beroemde componisten als A. Alyabyev, A. Varlamov en A. Gurilyov, die een onschatbare rol speelden bij de vorming van de Russische romantiek en de popularisering ervan.
Stedelijke en zigeunerromans
Stedelijke romantiek nam het beste in zich ophet aantal folkloristische motieven van Rusland in de XIX-XX eeuw. Omdat het van de auteur was, leek zo'n lied, door de vrijheid van zijn bestaan, op orale volkskunst en onderscheidde het zich door zijn karakteristieke kenmerken:
- magie van details;
- duidelijk afgebakende afbeeldingen;
- getrapte compositie;
- krachtige weerspiegeling van de hoofdrolspeler;
- het beeld van constant ontsnappende liefde.
Vanuit muzikaal oogpunt zijn de karakteristieke kenmerken van een stedelijke romantiek de harmonieuze constructie van de compositie met kleine tonen, evenals de inherente volgorde ervan.
Zigeunerromantiek werd geboren als eerbetoon aan de Russencomponisten en dichters in de manier van optreden die door velen geliefd is. Het was gebaseerd op een gewoon lyrisch nummer. De karakteristieke artistieke wendingen en technieken die bij de zigeuners werden gebruikt, passen echter in haar teksten en melodie. Het is niet verwonderlijk om vandaag zo'n romance te ontdekken. Het hoofdthema is in de regel een liefdeservaring in verschillende gradaties (van tederheid tot vleselijke hartstocht), en het meest opvallende detail zijn “groene ogen”.
Wrede en Kozakkenromans
De academische definitie van deze termen is dat nietbestaat. Hun karakteristieke kenmerken worden echter vrij volledig in de literatuur beschreven. Een kenmerk van de wrede romantiek is een zeer organische combinatie van de principes van ballad, lyrische zang en romantiek. Zijn individuele kenmerken omvatten een overvloed aan fundamentele plots, die alleen verschillen in de oorzaken van de tragedie. Het resultaat van de hele geschiedenis is meestal de dood in de vorm van moord, zelfmoord of door geestelijke angst.
De geboorteplaats van de Kozakkenromantiek is Don,die het legendarische lied van een onbekende auteur presenteerde aan liefhebbers van volkspoëzie "De lente komt niet voor mij ...". De geschiedenis kent ook niet het exacte auteurschap van de meeste van de zeer artistieke werken die kunnen worden omschreven als 'klassieke Russische romans'. Hun lijst bevat nummers als: "Beste lang", "Slechts één keer", "Eh, gitaarvriend", "Kom terug", "We kennen elkaar alleen" en anderen, geschreven in het eerste derde deel van de twintigste eeuw.
Russische romances: een lijst en hun auteurs
Volgens een van de belangrijkste versies, Russische romances,de lijst die hierboven werd gegeven, behoort tot de pen van de meest populaire songwriters aan het begin van de vorige eeuw: Boris Fomin, Samuil Pokrass, Yuliy Khayt en anderen.
De meest toegewijde kenner van klassieke romantiek inValery Agafonov werd de eerste die de hoge waarde verklaarde van de culturele bagage die de Sovjet-luisteraar in de 20e eeuw verliet. Russische romans, waarvan de lijst Agafonov was, dankten hun heropleving op een nieuwe basis aan de terugkeer naar hun thuisland van hun legendarische artiesten - Alexander Vertinsky en Alla Bayanova.
