Pre-revolutionaire periode
Первые русские социологи в немалой степени были geïnspireerd door de ontwikkeling van westerse wetenschappers. Allereerst Auguste Comte, Georg Simmel en Emil Durkheim. In huiselijke omstandigheden heeft deze wetenschap echter een heel bijzonder karakter gekregen. Op de lokale bodem was het grootste probleem het nationale idee.
Именно тогда русские социологи создали многие cruciaal voor de concepten van het land (en gedeeltelijk zelfs nog steeds populair): slavofilisme, westernisme, enzovoort. De opkomst van toen twee kampen die deze ideeën ondersteunden, bepaalde het sociologische denken in het land in het midden van de 19e eeuw. De Slavofielen waren ervan overtuigd dat de historische omstandigheden van Rusland hier een volledig uniek sociaal organisme vormden, wat de noodzaak impliceerde voor verdere onafhankelijke ontwikkeling en verwerping van de ideeën van het Europese pad, en nog meer van integratie. Russische sociologen met een westers sentiment beschouwden Rusland als een onderdeel van de pan-Europese beschaving en pleitten voor de scheiding van relevante waarden en voor een snelle integratie in de Europese familie.
Tegen het einde van de 19e eeuw en aan het begin van de 20e eeuwsubjectiviteit werd de voorhoede van het huishoudelijk wetenschappelijk denken. In de Russische realiteit veronderstelde deze doctrine het vermogen van een individu om de historische loop van gebeurtenissen uit eigen vrije wil aanzienlijk te beïnvloeden, ongeacht de objectieve wetten van sociale en historische ontwikkeling. De beroemdste Russische sociologen uit de prerevolutionaire periode: N. Danilevsky, N. Chernyshevsky, L. Mechnikov, P. Lavrov en diverse anderen.
Sociologische wetenschap in de Sovjetstaat
In het eerste postrevolutionaire decenniumer was nog veel vrijheid voor de ontwikkeling van sociologische ideeën. De partij was druk met interne tegenstellingen en een meningsstrijd over de koers die de staat zou moeten ontwikkelen. De wetenschap van de samenleving werd in deze periode volledig erkend en zelfs ondersteund, die werd gebruikt door Russische sociologen.
Dus aan de Petrograd en Yaroslavl universiteitener werden zelfs afdelingen gecreëerd. In 1919 werd in het land een sociologisch instituut opgericht en werd relevante literatuur gepubliceerd. Maar hoe verder, hoe meer vrijheid van denken werd verpletterd en vervangen door een marxistische benadering van de studie van de samenleving.
In de jaren dertig was de sociologie volledig in ongenade gevallenoverheid, voor hem een pseudowetenschap. Een nieuwe schuchtere poging tot opwekking wordt gedaan door Russische sociologen van de 20e eeuw in de tweede helft, toen in de jaren zestig de onderbroken ontwikkeling zich voortzette in het systeem van aanverwante wetenschappen - filosofie en economie. De wetenschap van sociale ontwikkeling wordt pas in de jaren 1970-1980 en met perestrojka helemaal erkend. De financiële ineenstorting van de staat heeft de sociologie echter, zoals vele andere wetenschappen, jarenlang tot stilstand gebracht.
